وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

با پرحرفی کودکان چه کنیم؟

با پرحرفی کودکان چه کنیم؟

اگر کودک پرحرفی دارید این مطلب را بخوانید.بیشتر والدین از اینکه کودکشان صحبت کردن را یاد بگیرد و بسیار ذوق و شوق برای او نشان می دهند تا کودک کلمه ای بر زبان بیاورد و بسیار تلاش میکنند تا کلمات بیشتری به فرزند خود بیاموزند اما زمانیکه کودک به سنی رسید

 

که می تواند به راحتی سخن بگوید از زیاد صحبت کردن او کلافه می شوند و می گویند چقدر می زنی؟ باید به این نکته توجه داشت که کودکان کنترلی روی صحبت کردن خود ندارند یعنی مغز آنها توانایی آن را ندارد تا در سکوت با خودشان حرف بزنند و کودک کنجکاو است و با سوال پرسیدن دنیای خود را می شناسند.

 

می توانید این انرژی کودک را جهت دهی کنید بطور مثال از او بخواهید تا داستانی برایتان تعریف کند و شما صدایش را ضبط نمائید.روان شناسان كودك تاكید می‌كنند پرورش توان حرف زدن در سنین پایین، بر مهارت‌های رفتاری یا توانایی گفتاری و شنیداری و تقویت حس كنجكاوی كودك تاثیر می‌گذارد.

 

با پرحرفی کودکان چه کنیم؟

 

بر این اساس بهتر است كه والدین هنگام حرف زدن كودك، دست بزنند یا به طریق دیگری شادی خود را نسبت به توانایی كه در او در حال شكل‌گیری است، نشان دهند. به بیان دیگر هر چقدر كودكی زودتر به حرف بیفتد در پرورش استعداد‌های شناختی و ارتباطی‌اش سریع‌تر رشد خواهد كرد.بزازان با اشاره به این كه وقتی كودكتان را به حرف زدن تشویق می‌كنید،

 

او را به استفاده از استعداد طبیعی شنیدن نیز ترغیب می‌كنید، می‌افزاید: یكی از نشانه‌های ارزیابی كودكان باهوش، توانایی آنها در تكلم است، چراكه دیر حرف زدن كودكان یعنی صحبت كردن آنها پس از سه تا 3.5 سالگی، رشد مهارت‌های ارتباطی و شناختی كودك را با تاخیر مواجه می‌كند.

 

به گفته وی، روان‌شناسان كنجكاوی را نیز یكی از اصلی‌ترین دلایل پرحرفی بچه‌ها تلقی می‌كنند؛ حس كنجكاوی كودكانه‌ای كه از سوی والدین گاه مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد.به من توجه كن!شاید تاكنون بارها توجه كرده باشید زمانی كه مادران با تلفن به مدت طولانی صحبت می‌كنند

 

با پرحرفی کودکان چه کنیم؟

 

یا در جمعی مشغول صحبت هستند و از كودكشان غافل می‌شوند، كودك با صحبت كردن طولانی یا پرسش‌های مكرر سعی می‌كند كه توجه مادر را به خود جلب كند. روان‌شناسان ریشه این نوع واكنش‌های رفتاری كودك را جلب توجه والدین می‌دانند.

 

بزازان با تاكید بر این ‌كه گاهی ترس كودكان نیز به زیاد صحبت كردن آنها منجر می‌شود، می‌افزاید: این اتفاق بویژه در سنین پایین و برای كودكانی كه شب‌ها از تنها خوابیدن در اتاق خود می‌ترسند، اتفاق می‌افتد. چنین كودكانی از والدینشان می‌خواهند كه كنار آنها بمانند تا با آنها صحبت كنند.

 

حسادت نیز بخصوص پس از به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده، برای كودكان بالای سه سال، می‌تواند عاملی برای زیاد صحبت كردن و جلب توجه والدین محسوب شود.این روان‌شناس تاكید می‌كند: در بسیاری موارد، زیاد حرف زدن حتی در بزرگسالان نیز وسیله‌ای برای پوشش پریشان احوالی روحی یا نگرانی‌های درونی است.