انشاء با موضوع فصل بهار برای نوجوانان + عکس بهاری

انشاء با موضوع فصل بهار برای نوجوانان + عکس بهاری

 

فصل بهار شروع زیبایی ها است و سرسبزی این فصل باعث نشاط و سرزندگی روحیه می شود. با فرا رسیدن فصل بهار خیلی از افراد خوشحال تر هستند زیرا رشد درختان و آواز پرندگان را می شنوند و هوا نیز بسیار لطیف است. در این فصل زیبا، گل ها به آرامی شکوفه می دهند و طبیعت بار دیگر نو می شود و لباس سبز به تن می کند. این فصل در روحیه انسان ها هم بسیار تاثیر می گذارد و حس عشق را در وجود انسان بیش از پیش می کند.

 

بهار که از راه می‌رسد
جوانه سر می‌زند، شکوفه می شکفد
باران نم‌نم می بارد آسمان نفس می کشد
بهار که از راه می‌رسد
زمین سبز می‌شود بلبل نغمه خوان می‌شود
روز نو می‌شود سال نکو می‌شود.اما… تو چطور؟اگر شکوفه شکوفه بروید
و دریغ از شکوفه لبخندی که بر لبانت بنشیند چه؟اگر زمین زمین سبز شود
و هنوز برگ‌های پاییزی سنگفرش دلت باشد چه؟اگر باران باران طراوت ببارد
و هنوز خاکستر غم و یاس بر شیشه دلت باشد چه؟اگر روز روز نو شود
ولی چشم‌هایت به عادت و کهنگی گشوده شود چه؟اگر گرما گرما مهربانی با طلوع خورشید
بتابد و تو همچنان دل به سرما سپرده باشی چه؟اگر بهار بهار بیاید و تو زمستان باشی؟
بیا و وجودت را به دست مهربان بهار بسپار تا زندگی را در تو جاری کندتا… بهار شویبیا و چون بهار طراوت و شکفتن و لبخند و مهربانی و زیبایی و سبزی و تازگی را به هر که دل به زمستان سپرده هدیه کن
که بهار می‌آید و می‌رود اما تو در تابستان و پاییز و زمستان هم که بمانی بهار آفرین خواهی شدبیا و تو بهار آفرین باش
تا دشت دشت مهربانی بروید
هزار هزار خنده بشکفد
باران باران محبت ببارد.تـــــو بــــهار آفریـــن بـــــاش

 

*انشاء بهاری:

خوش باد لحظه ای که جوانه ها سر از خاک بیرون آورده و آفتاب را می نگرند و گل ها شکوفا شده و تن سبز مخملی سبزه ها را با صورتی، زرد، قرمز، آبی و هزار رنگ جادویی دیگر آراسته اند و چشمه ها جوشیده و آن ها را سیراب می کنند و پرندگان از لانه ها بیرون آمده و نغمه ی بهاری می خوانند.

 

لحظه ی شاد درختان را خوش باد که خشکی شان جای خود را به شکوفه های سپید و صورتی داده اند و تن پوشی سپید و بهاری بر تن خویش پوشانده اند.

 

صدای قدم های بهار در خیابان‌ها را خوش باد که آدمی را از خانه بیرون می کشاند و به بازار ها و خیابان های شلوغ می برد تا تب و تاب منتظران بهار را شاهد باشد، گل و سبزه بخرد و ماهی های قرمز کوچک را درون تنگ های بلوری به خانه بیاورد.

 

آمدن نسیم بهاری را خوش باد که آرام آرام به شیشه ی پنجره می زند و خود را بی دعوت به اتاق خانه می رساند و عطر خوش شکوفه ها و سبزه ها را در فضا طنین انداز می کند و با عطر سمنوی مادر در هم می آمیزد و بعد فرمان می دهد که صاحب خانه سفره ای پهن کند و هفت سین بچیند که وقت رفتن ننه سرما و آمدن بهار با شکوه است.

 

آمدن عید را خوش باد که بزرگ و کوچک را در کنار هم جمع می کند، کینه ها را از دل بیرون می کند و رخت نو بر تن کودکان می پوشاند و گوشه ای نشسته و به تماشای دویدن ها و بازیگوشی شان قهقه های بلند سر می دهد و دلش پر از شادی می شود.

 

آمدن بهار را خودش باد که ما را، طبیعت را و هر چه در آن است را بار دیگر حیات می بخشد و روحی تازه می دمد تا چشم بگشاییم و نظاره گر زیباترین مناظر باشیم.