او در ادامه صحبتهایش به روایت حسین گلگلاب از فعالیتهای ادبیاش اشاره و آن را بازگو کرد: «چیزهایی را به عنوان سرود ساختهام. شعر به آن معنی که نیست. موسیقی را با کلنل علینقیخان وزیری کار کردم. خودم، اول تار میزدم. در 1303 به کلاس کلنل رفتم و بعد با او همکاری میکردم. در آن زمان کسانی بودند که برای ساختههای کلنل ترانه میساختند، اما من چون هم با شعر و هم با نت آشنا بودم، توانستم با کلنل مدت زیادی کار کنم.
دهباشی در ادامه بازگویی خاطرات حسین گلگلاب، به نقل از او گفت: «یک روز در 1323 از خیابان هدایت رد میشدم. یک سرباز آمریکایی، یک بقال ایرانی را کُتَک میزد. خیلی ناراحت شدم. به انجمن موسیقی خالقی رفتم و بیاختیار چیزی درست کردم. خالقی برای آن آهنگ ساخت. شد همان سرود معروف «ای ایران» که بنان آن را خواند. بیشتر سرودهای حماسی ساختهام. یکی از آنها همان سرود «آذرآبادگان» است. آن هم تحت تأثیر حمله خارجیها بود.»