تنها دلایلی که برای ایجاد این اختلال پیشنهاد شده دلایل روحی و روانی هستند و دلایل پزشکی بندرت برای این اختلال گزارش شده. انزال زودرس را ما در دو دسته مورد شناخت و درمان قرار میدهیم: یکی اختلال جنسی اولیه یعنی از زمانی که فرد بالغ شده و تجربه خودارضایی یا دخول داشته همیشه زودانزالی داشته و دیگری اختلال ثانویه یعنی فرد از زمان خاصی این اختلال را تجربه کرده و مثلا در تجربیات قبلیاش این حالت را نداشته.
بطور کلی از دید روانشناسی چند مسئله پیشنهاد شده که میتواند باعث بروز زودانزالی در آقایان بشود: یکی اینکه اگر فرد در زمان نوجوانی و یا بچگی در حین خودارضایی و یا مثلا بازی کردن با آلت تناسلیاش مورد تنبیه واقع شده باشد، علاوه بر احساس ترس و گناهی که از این موضوع میکند ممکن است شرطی بشود که زود به انزال برسد که کسی سر نرسد و به اصطلاح مچش را بگیرد و تغییر دادن این عادت کار سادهای نیست. مورد بعدی،
شیوع این اختلال در بین کسانی که در سنین کودکی و نوجوانی مورد آزار جنسی آشنایانشان و یا افراد غریبه قرار گرفتهاند هم در پژوهشها گزارش شده است که بسیار بد است. گروه بعدی که در معرض انزال زودرس هستند کسانی هستند که برای بارهای اول رابطه جنسی را تجربه میکنند البته نه همهشان.
این افراد ممکن است کنترل خوبی روی زمان انزالشان نداشته باشند. دلیل این مسئله آن است که محیط واژن خانمها احساس جدیدی را در فرد ایجاد میکند که موجب تحریک شدید فرد میشود. در این حالت معمولا افراد به مرور زمان و با شناسایی احساساتی که در حین نزدیکی دارند میتوانند کنترل را بدست بیاورند.