در این دوره میتوانیم با نمونهای از زندگی مشترک و آینده خود روبهرو شویم و درستی و نادرستی تصورات و ذهنیات خود را از یکدیگر اصلاح کنیم. به طور میانگین 4 تا 6 ماه فرصت مناسبی است که دختر و پسر و خانوادههایشان باهم آشنا شوند. این دوران نباید طولانی شود، چرا که یا موجب وابستگی کاذب و غیرمنطقی شده یا اغلب موجب دلزدگی میگردد.
بنابراین اگر خانوادهها در این مدت شش ماه متوجه شدند نظرها و اعتقاداتشان از هم دور است، باید هرچه زودتر قبل از هرگونه وابستگی عاطفی بین دختر و پسر به این دوران خاتمه دهند و پایان یابد.
برخی افراد بر این باورند که شش ماه فرصت بسیار کوتاهی برای شناخت شخصیت واقعی افراد است، اما روانشناسان میگویند: چه تضمینی وجود دارد که پس از یک سال یا بیشتر شناخت طرفین از هم کامل شود؟ گاهی گذر زمان چیزی را عوض نکرده و فقط وابستگی عاطفی کاذب به وجود میآورد. نوعی وابستگی که موجب نادیده گرفتن تضادها و تفاوتهای شخصیتی دو طرف خواهد شد. دوران نامزدی باید با نظارت همان افرادی که از نامزدی باخبرند، یعنی پدر و مادر دو طرف صورت گیرد.