اصول و نکات کلیدی چیدمان اتاق کودک دونفره

چیدمان اتاق کودک دونفره، چالش بزرگی برای والدین است که باید حین انجام آن، اصول و قواعد خاصی را رعایت کرد.

 

درک می‌کنیم که در اکثر مواقع، تقسیم یک اتاق بین دو کودک، ایده‌آل‌ترین حالت ممکن نیست و طبیعتاً اکثر والدین ترجیح می‌دهند که هر یک از دو کودک، اتاق اختصاصی و جداگانه‌ای برای خودشان داشته باشند.

 

اما گاهی با شرایطی مواجه می‌شویم که چاره‌ای جز تقسیم اتاق بین دو کودک باقی نمی‌ماند.

 

رسیدن فرزندان به سن استقلال یا نقل‌مکان به یک خانه جدید با اتاق‌های کمتر از مهم‌ترین دلایل تقسیم یک اتاق هستند که باید آن را به‌درستی مدیریت کرد.

 

به همین دلیل، باید خلاف آن ضرب‌المثل معروف عمل کنیم و دو پادشاه را، البته به شکلی حساب‌شده، در یک اقلیم بگنجانیم!

 

بااین‌حال توجه به نکات ظریف و درعین‌حال مهم در بحث چیدمان اتاق کودک دونفره می‌تواند این محدودیت را به تجربه‌ای شیرین تبدیل کند و نتیجه آن شود که هر دو کودک از سکونت در یک فضای مشترک، رضایت داشته باشند.

 

 

عوامل مهم در چیدمان اتاق کودک دونفره

در چیدمان اتاق کودک دونفره، دو عامل جنس و سن، اساسی‌ترین نقش را ایفا می‌کنند.

 

یعنی قبل از هر اقدامی در این زمینه، ابتدا باید بررسی کنیم که برای دیزاین اتاق کودک، با چه ترکیب جنسیتی و سنی روبرو هستیم؟

 

طبیعتاً چیدمان اتاق کودک دونفره، زمانی که هر دو فرزندمان، پسر یا دختر باشند و اختلاف سنی بین آن‌ها معنادار نباشد با چیدمان اتاق در حالتی که فرزندان هم‌جنس نبوده و اختلاف سنی بین آن‌ها چشمگیر است، تفاوت‌های زیادی دارد.

 

در ادامه این مطلب، چیدمان اتاق کودک دونفره را در حالات مختلف با توجه به این دو عامل، مورد بررسی قرار داده و به نکات مهمی که در هر حالت باید به آن‌ها توجه کنید، اشاره می‌کنیم.

 

اما خوب است قبل از آن، به‌طور ویژه، قدری درباره یکی از مهم‌ترین موضوعات در ارتباط با چیدمان اتاق کودک دونفره و اساساً هر فضای مشترک دیگر حرف بزنیم: حریم خصوصی!

 

به ایجاد یک حریم خصوصی مشخص متعهد بمانید!

اتاق مشترک، می‌تواند تهدیدی جدی برای حریم خصوصی فرزندان باشد و به همین دلیل، یکی از چالشی‌ترین و دشوارترین موارد در ارتباط با تسهیم یک اتاق بین دو کودک، برقراری حریم خصوصی مناسب برای هر یک از آن‌هاست.

 

البته این موضوع در ارتباط با فرزندان خردسال، شاید اهمیت چندان زیادی در مقایسه با فرزندان بزرگ‌تر نداشته باشد اما فراموش نکنیم که فرزندان خردسال هم تا چند وقت دیگر بزرگ می‌شوند و مفهوم حریم خصوصی، برایشان به یک اولویت جدی تبدیل خواهد شد.

 

بنابراین حالت مطلوب آن است که از همان آغاز چیدمان اتاق کودک دونفره، به رعایت حریم خصوصی، توجه ویژه‌ای داشته باشید.

 

 

فراموش نکنید که اتاق کودکان، کُنج دنج آن‌هاست و شما باید در صیانت از این حیات خلوت، نهایت تلاشتان را به خرج دهید.

 

استفاده از اتاق مشترک، هرچند موضوع حریم خصوصی را به یک چالش حساس تبدیل می‌کند اما هرگز نباید بهانه‌ای برای از بین رفتن مرزهای فضای شخصی باشد. اکنون به بررسی هر یک از حالات چهارگانه در چیدمان اتاق کودک دونفره می‌پردازیم.

 

1. فرزندان هم‌جنس؛ اختلاف سنی کم

وقتی قرار به چیدمان اتاق کودک دونفره برای دو پسر یا دو دختر با اختلاف سنی کم (زیر چهار سال) باشد، معمولاً کار سختی پیش رو نداریم.

 

این بهترین و آسان‌ترین حالت ممکن است که دو کودک، جهانِ کمابیش یکسانی دارند و علایق، سرگرمی‌ها و دغدغه‌های آن‌ها تا حد زیادی شبیه به یکدیگر است.

 

به همین دلیل معمولاً می‌توانیم با ایجاد یک فضای یکدست و قرینه، چیدمان مطلوب و جذابی برای اتاق خلق کنیم.

 

در این حالت، انتخاب و خرید وسایل اساسی اتاق مثل تختخواب (جداگانه یا دوطبقه)، میز و صندلی، لوازم‌التحریر، کمد، قفسه، اسباب‌بازی‌ها و … در اَشکال، رنگ‌ها و اندازه‌های یکسان، منطقی‌ترین ایده و اقدام ممکن است.

 

 

در چنین شرایطی، معمولاً نزاع و کشمکش جدی در اقلیم مشترک دو پادشاه رخ نمی‌دهد و آن‌ها در یک فضای مشترک، با یکدیگر به شکلی مسالمت‌آمیز مشغول بازی می‌شوند و به حریم شخصی یکدیگر نیز کاری ندارند.

 

نیازی به استفاده از رنگ‌های متفاوت در نقاشی دیوارها نیست و استفاده از رنگ‌های آبی (برای پسرها)، صورتی (برای دخترها) و سفید (برای هر دو) رضایت طرفین را جلب می‌کند.

 

 

در این حالت از چیدمان اتاق کودک دونفره، فقط باید حواستان به رعایت عدالت باشد. به‌عبارت‌دیگر، باید بتوانید اتاق را مثل یک سیب، به‌درستی و مساوات، به دو بخش هم‌اندازه قاچ کنید!

 

2. فرزندان هم‌جنس، اختلاف سنی زیاد

چیدمان اتاق کودک دونفره در این حالت، قدری پیچیده‌تر از حالت اول است و باید حین انجام کار، به علایق، خصوصیات و دغدغه‌های متفاوت دو کودک توجه ویژه‌ای داشته باشیم و به همین دلیل، باید دو تمِ متفاوت را در دکوراسیون اتاق بگنجانیم.

 

البته با وجود اختلاف سنی زیاد بین دو فرزند هم‌جنس، هنوز هم منافع و علایق مشترکی مثل رنگ دیوار اتاق یا وسایلی مثل عروسک (در اتاق‌های دخترانه) بین آن‌ها وجود دارد. بااین‌حال، فضا و دکور مختص هر یک از آن‌ها را باید متناسب با سن و سال و روحیاتشان خلق کرد.

 

 

در این حالت از چیدمان اتاق کودک دونفره، هم می‌توان از تخت‌های مشترک دوطبقه و هم تخت‌های مجزا استفاده کرد. در حالت اول، منطقی‌تر آن است که طبقه بالای تخت به فرزند بزرگ‌تر اختصاص پیدا کند.

 

اما اگر از تخت‌های مجزا استفاده می‌کنید، باید حتماً فکری به حال تفکیک منطقه خواب کودکان کنید که استفاده از لامپ‌های مجزا و پارتیشن‌های جداساز، یکی از بهترین گزینه‌ها برای این منظور است.

 

 

وسایل اختصاصی کودکان مثل میز و صندلی یا لوازم‌التحریر در این حالت، طبیعتاً نمی‌توانند هم‌شکل و هم‌اندازه باشند اما کماکان باید تمِ مشترک دخترانه یا پسرانه بودن را داشته باشند.

 

ضمناً باید به حفظ منافع فرزند بزرگ‌تر و رعایت حساسیت‌های او توجه خاصی نشان دهید. دیزاین اتاق باید طوری باشد که فعالیت‌های فرزند کوچک‌تر، در انجام امور درسی فرزند بزرگ‌تر، اختلال ایجاد نکند.

 

اگر فرزند بزرگ‌تر، متوجه شود که شما به او، حریم خصوصی‌اش و انجام کارهای مهمش، واقعاً اهمیت می‌دهید، او نیز معمولاً در مواقع لازم، انعطاف‌پذیری مناسبی را در تعامل با برادر یا خواهر کوچک‌ترش از خود نشان خواهد داد.

 

3. فرزندان غیر همجنس، اختلاف سنی کم

چیدمان اتاق کودک دونفره و تقسیم فضا بین یک پسر و دختر، به چالش سخت‌تری تبدیل می‌شود. در واقع در چنین حالتی، شما باید دو جهان کاملاً متفاوت را در یک اتاق بگنجانید و این در نگاه اول، شاید غیرممکن به نظر برسد! اما همیشه راهی برای تغییر اوضاع وجود دارد!

 

 

اگر مساحت اتاق، زیاد باشد، کار ساده‌تری در چیدمان اتاق کودک دونفره دارید چون در این صورت می‌توانید، دو مینی اتاق شیک و دنج را در دل آن بسازید که هر کدام تم دخترانه یا پسرانه‌ی کاملاً مجزا و مستقلی داشته باشند.

 

می‌توانید این اتاق‌ها را با استفاده از پارتیشن‌، پاراوان، کتابخانه، پرده و … از یکدیگر تفکیک کنید و حتی دیوارها را در هر بخش از اتاق، متناسب با تم همان قسمت، رنگ‌آمیزی کنید.

 

اما اگر امکان تفکیک اتاق به دو بخش مقدور نباشد، آنگاه بهتر است از رنگ‌های خنثی مثل سفید یا کِرم یا رنگ‌های ترکیبی برای رنگ‌آمیزی دیوارها استفاده کنید و بخش‌های مختلف اتاق را بین دو کودک، به‌طور دقیق مرزبندی کنید.

 

 

طبیعتاً اکثر وسایل شخصی کودکان در این حالت، در عین هم‌اندازه بودن، طرح و رنگ متفاوتی دارند اما می‌توانید از تخت‌های همانند با طرح و رنگ خنثی یا مشترک (پسرانه و دخترانه) استفاده کنید.

 

استفاده از تخت‌های دوطبقه یا تخت‌های مجزا و چیدن آن‌ها در کنار هم، پشت به هم یا با فاصله زیاد، مسئله‌ای است که باید با توجه به فضای اتاق و ساختار آن درباره آن تصمیم بگیرید.

 

در ضمن، حتماً کمد دیواری و قفسه‌های مشخص و مستقلی را با فاصله مناسب، به‌عنوان جایگاه لباس‌ها یا اسباب‌بازی‌های فرزندان تعیین کنید تا این وسایل با یکدیگر قاطی نشوند.

 

در این حالت از چیدمان اتاق کودک دونفره، معمولاً باید فضای بازی جداگانه‌ای برای کودکان ایجاد کنید تا مبادا، عروسک‌های زیبای دختر عزیزمان، در مسیر اتومبیل‌های پرشتاب پسر دوست‌داشتنی‌مان قرار بگیرند!

 

4. فرزندان غیر همجنس، اختلاف سنی زیاد

این سخت‌ترین معادله ممکن است که باید نهایت نبوغ و خلاقیت تان را در حل آن به کار بگیرید!

 

در این نوع چیدمان اتاق کودک دونفره، علاوه بر آنکه باید دو تم متفاوت دخترانه و پسرانه را در اتاق ایجاد کنید، باید به مسئله حریم شخصی، بالاخص در ارتباط با فرزند بزرگ‌تر خیلی اهمیت دهید.

 

در اینجا نیز می‌توان از پاراوان‌ها یا پارتیشن‌های جداساز برای تفکیک فضا استفاده کرد و هر بخش را متناسب با علایق و روحیات هر کودک تزئین نمود.

 

 

در چنین حالتی از چیدمان اتاق کودک دونفره، باید ضمن تزئین متناسب هر بخش از محیط، به تعیین فضای بازی فرزند کوچک‌تر و فضای مطالعه فرزند بزرگ‌تر، خیلی توجه کنید تا این دو فضا با یکدیگر تداخلی نداشته باشند.

 

اگر مساحت اتاق، به‌اندازه کافی زیاد نباشد، استفاده از تخت‌های دوطبقه ترجیحاً با مسیرهای مجزا، تصمیمی منطقی خواهد بود.

 

اما در صورت وجود فضای کافی می‌توانید تخت‌های جداگانه را با فاصله زیاد از یکدیگر قرار دهید. اصول رنگ‌آمیزی دیوارها در این حالت، مشابه با حالت سوم است و چنانچه بتوانید اتاق را به دو مینی اتاق تقسیم کنید، می‌توانید آن را با دو رنگ و الگوی متمایز رنگ بزنید.

 

سخن آخر

چیدمان اتاق کودک دونفره، چالشی ناخواسته و درعین‌حال جذاب است که ذوق، سلیقه و ابتکارتان در آن حرف اول را می‌زند و باید با توجه به دو متغیر سن و جنس، آن را به شکلی سنجیده و حساب‌شده انجام دهید.

 

 

البته فراموش نکنید که نزدیکی عاطفی بین کودکان، همیشه می‌تواند به چیدمان اتاق مشترک آن‌ها کمک زیادی کند.

 

به‌هرحال، هر قدر هم که ضوابط و مقررات دقیقی وضع شود، تا کودکان نتوانند به حد مناسبی از مصالحه و تفاهم برسند، شرایط سکونت در یک اتاق مشترک، برای هر دوی آن‌ها سخت خواهد بود.

 

بنابراین در کنار چیدمان اتاق کودک دونفره و رعایت اصول این کار، باید مهارت‌های رفتاری و ارتباطی کودکان را نیز در این مسیر تقویت کنیم.