البته در مورد مصرف پیپ در مقایسه با سایر محصولهای دخانی مطالعههای کمتری انجام شده است. با این وجود، بیشتر حقایقی که در مورد سیگار برگ وجود دارد در مورد پیپ هم مصداق پیدا میکند. به طور مثال، دود ناشی از پیپ در مقایسه با سیگار قلیاییتر است و بنابراین برای ایجاد اعتیاد بالا به نیکوتین، نیاز به ورود مستقیم آن به ریه وجود ندارد خوب است در کل.
در عین حال، به واسطه میزان بالای تنباکوی استفادهشده در پیپ، مصرفکنندگان و اطرافیان با دودی معادل سوختن چند نخ سیگار مواجه میشوند. از طرفی، مصرفکنندگان پیپ شانس بالاتری برای ابتلا به بیماری هایی از جمله بیماری انسدادی مزمن ریوی و سرطان های دهان، سر، گردن، حنجره، مری و ریه دارند.
یعنی نمیتوان با قطعیت گفت که کدام یک از اینها خطرناکترند؟همینطور است، اما باز هم بستگی به میزان مصرف دارد. فرض کنید بخواهیم سه نفر را با شرایط یکسان از نظر سن، جنسیت، موقعیت زندگی و… با هم مقایسه کنیم که اولی روزانه یک پاکت سیگار مصرف میکند، دومی مصرف مداوم پیپ دارد و فرد سوم روزی یک ساعت قلیان میکشد.
مسلما آنهایی که پیپ و قلیان میکشند، زودتر از فرد سیگاری با مشکل مواجه میشوند. اما نکته بسیار مهم این است که در نهایت هر سه این افراد، جان خود را به واسطه مصرف دخانیات از دست میدهند یا حداقل کمتر از افراد دیگر عمر میکنند و سالیان سال باید با انواع بیماریها و سرطانها دستوپنجه نرم کنند.