پرسیدن این سوال از زنانی که بچه ندارند ممنوع !
خانمهایی که فرزند ندارد شرایط زندگی خاصی دارند و باید مراقب رفتارتان با آن ها باشید.
من آدم مودبی هستم. حقیقتا میگویم. من قادرم یک گفتگو را به بهترین نحو درحالیکه درمورد موضوعات حساسی مانند سیاست و دین بحث میکنیم، ادامه دهم. اما تنها یک موضوع وجود دارد که مرا گیج و حیرتزده میکند و حرف کم میآورم: وقتی کسی درمورد نداشن فرزند در زندگی از من میپرسد.
نگاهی تند و ترحمآمیز وجود دارد، اوه، متاسفم. (شما باید فقط آنجا باشید.) گاهی وقتها پرسیدن سوالهای بیش از حد صمیمی آغاز میشود. (“در یک ملاقات پنج دقیقهایی شما درمورد رَحِم من میپرسید؟؟!”) و بعد، فرضیات تحقیر آمیز: حتما مشکل باروری دارید. یا بیشازحد روی کارتون تمرکز میکنید؟ توجهتان را به اینجا جلب میکنم …
سوزی رایت، ۵۵ ساله است و میگوید میتوانم نگاههای غمگین و متاسف مردم را زمانی که میفهمند ما فرزند نداریم، شرح دهم. او میگوید: تقریبا همه فکر میکنند من فرزند میخواهم و نمیتوانم داشته باشم اما هیچ یک درست نیست. کاتلینگ کیتینگ، زن ۴۸ سالهای که مادر نشده، اضافه میکند این سوالی است که دیگران وقتی میفهمند فرزند ندارم از من میپرسند که واقعا مرا را اذیت میکند: من چند فرزند دارم، شما چرا فرزند ندارید؟ فرزند نمیخواهید؟ کاتلینگ میگوید: چرا پرسیدن اینگونه سوالها هیچوقت تمامی ندارد؟ لورا فردریکِ ۲۷ ساله معتقد است بعضی از نظرات واقعا بیادبانه هستند. دو مورد از آنها: فکرتون را تغییر دهید و یا شما خود خواه هستید، را بیشتر میشنوم و متنفر میشوم.
کتی مککوی، یک درمانگر خانواده و ازدواج که خودش فرزندی ندارد، میگوید میتواند این موضوع را در دو سطح شخصی و حرفهای شرح دهد. او میگوید، ما هیچگاه از زنی که بچهدارد نمیپرسیم، چرا شما فرزند دار شدهاید؟ یا چرا این قدر زیاد فرزند دارید؟ اما پرسیدن سوال از زنان بدون فرزند را منصفانه تلقی میکنیم.
بچه دار شدن
دکتر تامور گور، استادیار روانپزشکی و متخصص سلامت رفتاری و روانی زنان در مرکز پزشکی Wexner دانشگاه ایالتی اوهایو میگوید که، این موضوع باید تغییر کند. مهمترین موردی که هنگام صحبت با یک زن یا مرد بدون فرزند باید بهخاطر بسپارید این است که شما از زندگی آنها چیزی نمیدانید، مگر اینکه به شما اعتماد داشته و همهی مسائل خصوصی خود را از قبل با شما در میان گذاشته باشند. به گفتهی او، این سوالات باعث آزار آنها میشود..
” چرا بچه نمیآورید؟”
گور میگوید: این پرسش به شما ربطی ندارد. مطمئنا، استثناهایی وجود دارد. فقط هنگامی که با شخصی صمیمی هستید و در نقطهای از رابطهی دوستانهی خود قرار دارید که میتوانید تمام مسائل شخصی خود را با یکدیگر بازگو کنید، برای پرسیدن این مورد میتوانید راحت باشید. مک کوی میافزاید، اما تا آن زمان، مهم است به یاد داشته باشید که پاسخ به این سوال ممکن است واکنشهای بالقوه بسیار ناراحتکننده و بسیار شخصی را در بر داشته باشد. نکته پایانی: هرگز نپرسید مگر اینکه دوست بدون فرزند شما اجازه دهد. حتی در این صورت نیز با ملایمت بپرسید.
“متاسفم”.
لوری رز، یک زن ۵۰ ساله که مادر نیست میگوید این نظر موجب یک واکنش جدی، چیزی مانند این شد: متاسفم ولی این تصمیمی است که من خودم گرفتم. ناشی از یک مشکل پزشکی و نه چیزی که درموردش متاسف باشم، نیست. گور میگوید، دفعهی بعد که میخواهید با زنی بدون فرزند که داستانش را نمیدانید، همدردی کنید، این طور تصور کنید که شاید پاسخ او یکی از همین جوابها باشد و تماشا کردن آن زیبایی سر تکان دادن ساده را به یاد شما میآورد.
“آیا از روشهای مختلف درمانی (شیوههای باروری مد روز یا روشی جدید) خسته شدهاید؟”
این ممکن است مفید و بهجا به نظرآید، اما قطعا از پیش فرض کردهایدکه کسی که درموردش صحبت میکنید واقعا برای داشتن فرزند تلاش میکند-و نابارور است. الیزابت یوکو، زیستشناس متخصص در اخلاق باروری میگوید، حتی اگر بدانید آن شخص ممکن است برای فرزنددار شدن در تلاش باشد، راههای بهتری برای حمایت کردن وجود دارد. او میگوید گفتن حرفهایی مانند، آرام باش، من مطمئنم درست وقتی که دست از تلاش برداری، بارداری خواهی شد یا باید به دکتر بروید. و اینکار و آنکار. هیچکدام فایدهایی ندارد. به من اعتماد کنید. اگر زنی بخواهد باردار شود، به احتمال زیاد تحقیقات خود را انجام داده و محتملا سخت تلاش میکند.
“اگر فرزند نداشته باشید، چه کسی در دوران پیری از شما مراقبت میکند؟”
kids-2
میخواهید بدانید که بسیاری از افراد که فرزند ندارند وقتی این سوال را میشنوند، چگونه به این پرسش پاسخ میدهند؟ گور میگوید پاسخی شبیه این میشنوید، شما مطمئن هستید که بچههایتان از شما مراقبت میکنند؟
“در زمانهای بیکاری خود چکار میکنید؟”
صحبت کردن درمورد چیزهای آزاردهنده : دکتر تونی کلمن، رواندرمانگر و مربی ارتباط میگوید، نداشتن فرزند بهطور کل استرسها و فشار کاری زنان بدون فرزند را کم میکند. همچنین، فکر میکنید یک زن بدون فرزند زمان فراغت بسیاری دارد، یا واقعا از اینکه فرزندی ندارد تا در اوقات بیکاری با او سرگرم باشد، ناراحت است و یا چون با کسی ارتباط ندارد، هدفی در زندگی ندارد و یا شاید هم تصور میکنید که بیعاطفه و از خود راضی است.
“نظرتان در آینده عوض خواهد شد.”
زمانی که مردم این را به ملیسا ویتال۲۲ ساله میگویند، گویی یک حمله شخصی به توانایی او برای تصمیم گیری اتفاق افتاده. من ۲۲ سالهام، پرستار بچه بودهام، با بچههای عمو و عمه کوچکتر از خودم وقت گذراندهام و کنار بچههای پرسروصدا در رستوران نشستهام. یک بار، کودکی روی من استفراغ پرتاب کرد. به هیچ کس مربوط نیست که به من بگوید من در آیندهام از تصمیمم پشیمان میشوم یا نه؟
صحبتهای مشابه که باید پرهیز شود: تو یک مادر فوقالعاده میشوی! یک روز برای شما هم اتفاق میافتد! نگران نباش، هنوز فرصت داری!