این درحالی است که در هنگ کنگ طول عمر زنان 86.7 و مردان 80.5 سال بوده است. طول عمر یک شاخص آماری است که نشان می دهد متوسط طول عمر در یک جامعه چقدر است و یا به عبارت دیگر هر عضو آن جامعه چند سال می تواند توقع طول عمر داشته باشد. هر چه شاخص های بهداشتی و همچنین درمانی بهبود یابد طول عمر افزایش خواهد یافت و از این رو این شاخص یکی از شاخص های سنجش پیشرفت و عقب ماندگی کشورها است.
برخی اظهار می دارند که سونامی- زلزله سال 2011 که طی آن 65 درصد قربانیان 60 یا بیشتر از آن سن داشتند عامل کاهش طول عمر زنان ژاپنی است. پیتر مونیگ از دانشگاه کلمبیا اظهار داشت: مرگ و میر تنها یکبار روی طول عمر تأثیر می گذارد. به نظر می رسد بار دیگر که این آمارها ارائه شود ژاپن باید به جایگاه اول خود بازگردد.
یک تحقیق مشروح که در 15 ژوئن امسال در مجله استاندارد بهداشت جمعیت منتشر شده بود نشان می داد که طول عمر متوسط در بیش از 80 درصد شهرهای آمریکا کاهش یافته و این کشور طی دو دهه گذشته حتی در 10 کشوری که مردان آن دارای بیشترین طول عمر هستند نیز قرار نمی گیرد. محققان همین تحقیق اعلام کردند که سیستم درمانی بهداشت آمریکا که بر درمان بیماران به جای پیشگیری بیماری و بیمارهای مزمن تمرکز کرده عامل اول کاهش طول عمر در آمریکا محسوب می شود.
پیش از این مطابق آمار سازمان ملل کشورهای ژاپن، هنگ کنگ، ایسلند، سوئیس و استرالیا به ترتیب در جهان مقام های اول را داشتند که با حدود 82 سال از میانگین جهانی 22 درصد بالاتر است. کشورهای سوازیلند، موزامبیک، زیمباوه، سیرالئون و لسوتو نیز به ترتیب در پایینترین رده قراردارند. طول عمر در این کشورها حدود 42 سال است که 38 درصد کمتر از میانگین جهانی و نصف کشورهای بالای جدول است.