تعارضهای خانوادگی، نبود صمیمیت بین پدر و مادر، زد و خورد بین اعضای خانواده و جدایی والدین میتوانند فضا را برای پرخاشگری کودکان فراهم کنند. وجود پدران و مادرانی که دچار بیماریهای روانی بوده یا به مصرف مواد مخدر یا الکل مبتلا هستند و یا مشکلات شخصیتی دارند نیز میتواند رفتار پرخاشگرانه را در کودکان افزایش دهد.
کودک بیشترین آموزش خود را از طریق مشاهدهی رفتار دیگران بدست میآورد و به این شکل الگوبرداری میکند. طفل از والدین میآموزد که چگونه رفتار کند. پدر و مادری که خود درگیر پرخاشگری هستند به کودک خود این پیام را منتقل میکنند که “اگر کسی کاری انجام داد که تو دوست نداشتی، می توانی او را تنبیه و لت وکوب کنی! “