جالب است که شوک این واقعه در آن زمان به حدی بود که بسیاری در ابتدا این عکس را یک مونتاژ عکاسی تصور کردند گرچه در زمانی بسیار کوتاه همه به واقعی بودن آن اطمینان پیدا کردند.
البته معلوم بود که مهندسى ژنتیک می تواند به سرعت به این نقطه برسد ، زیرا سالها بود که محققین در کشورهای مختلف به دنبال این تکنولوژی بودند.
آنچه در این موش رشد یافته بود تنها لاله و غضروف گوش بود که با پیوند ژن های انسانی کد کننده این قسمت های بدن بر روی ژنتیک موش حاصل شد . در آن زمان این گوش هنوز ساختار واقعی دستگاه شنوایی را نداشت اما جهش بسیار بزرگی برای علم ژنتیک بود.
متاسفانه بر خلاف انتظار دانشمندان که منتظر تشویق محافل علمی و مردم کشورهای مختلف بودند ، موجی از اعتراضات نسبت به مهندسى ژنتیک به راه افتاد که بعضی دولتها را مجبور به تصویب قوانینی در جهت ممنوعیت اینگونه آزمایشات ژنتیکی کرد.
خوشبختانه اکنون مهندسی ژنتیک نسبت به سال ۱۹۹۷ پیشرفت های بسیار زیادی داشته است و محققین توانایی تولید انواع ارگانهای انسانی بر روی حیوانات و همچنین تولید موجودات جدید حاصل از ژنهای انسان و چند موجود دیگر را دارند که پیش از این در دنیا وجود نداشته است . هرچند دیگر هیچ کس با افتخار یافته های خود را انتشار نمی دهد و بیشتر این فعالیتها در آزمایشگاه های زیر زمینی و مراکز تحقیقاتی مخفی کشورها انجام می شود .