1 . همه چیز به روزی بستگی دارد که قدرت را ترک میکنید. جان اف کندی با مرگ خود کرسی ریاست جمهوری را ترک کرد. مرگی که وی را تبدیل به محبوب ترین رئیسجمهور تاریخ وطنش کرد. همین مرگ بود که نرخ محبوبیت او را سیر صعودی فوق العاده ای بخشید.البته وی ویژهگیهای دیگری هم داشت: رئیسجمهوری خوش قیافه و دارای شخصیت کاریزماتیک که بسیاری وی را شهید کاخ سفید هم میدانند!
2. با گذشت زمان، روسای جمهور هم محبوب میشوند. نیم نگاهی به نتیجه نظرسنجیهای گذشته نشان میدهد که ریگان، فورد، کارتر و جورج دبلیو بوش همگان با گذشت زمان میزان محبوبیت بیشتری را نسبت به روزی که در قدرت بودند، به دست آوردند . البته نرخ محبوبیت لیندون جانسون و کلینتون هنگام ترک قدرت و چند سال پس از آن تقریبا یکسان بود.
3. جورج بوش تطهیر شد. جورج بوش در حال حاضر از میزان مقبولیت 47 درصدی برخوردار است. رقمی که تلاش دموکراتها برای تخریب چهره وی پیش از شکست مفتضحانه آنها در انتخابات میان دوره ای را اندکی زیر سوال می برد. بوش خود نیز بارها تاکید کرده بود که تاریخ ،ریاست جمهوری وی را قضاوت خواهد کرد و گویا اینبار حق با آقای رئیس جمهور بوده است .
4. کلینتوت و کارتر؛ این بار جا عوض کردند. بیل کلینتون این بار با افزایش در نرخ محبوبیت روبهرو شده و جای جیمی کارتر را گرفته است. این ارقام یعنی افول کارتر و صعود بیل کلینتون دموکرات. کارتر پس از یک دوره حضور در کاخ سفید ، در حالی این مسند را واگذار کرد که نرخ محبوبیت وی 34 درصد بود .