وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

فرمانروایی خدا!

قدرت و توانایى خداوند، حقیقى و ذاتى است و حدّ و مرزى ندارد. قدرتش چنان است كه به هر چه اراده‏اش تعلق گیرد در آن تصرف مى‏كند و به هرگونه كه بخواهد آن را قرار مى‏دهد. زیرا تمامى موجودات قائم به ذات او هستند.

در هر زمانى قدرت الهى جلوه‏هایى دارد كه خردمندان از شناخت رموز و اسرار آن عاجزند و زورمندان در برابر اراده او فرومانده‏اند. صحنه‏هاى حیرت انگیزى كه همواره در زندگى هریك از افراد بشر روى مى‏دهد؛ آتش را سرد و سلامت مى‏سازد و خلیل خود را شاداب و پیروزمند از آن برمى‏آورد، كلیم خود را بر دامان دشمن خونخوارش، فرعون پرورش مى‏دهد و نقشه‏هاى كشتن او را نقش بر آب مى‏كند. لیكن قدرت نمایى كامل و فرمانروایى مطلق در هنگامه ظهور حضرت قائم  آشكار مى‏گردد كه همه مردمان در برابر فرمان خداوند خاضع و تسلیم خواهند بود و بساط زورمندان و ستمكاران برچیده خواهد شد.

از سخنان روح بخش معصومین‏علیهم السلام در این خصوص روشنى مى‏گیریم:

در تفسیر آیه كریمه «الْمُلْكُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمنِ وَكانَ یَوْماً عَلَى الْكافِرینَ عَسیراً»؛(48) فرمانروایى حق در آن روز از آنِ خداوند رحمان است و آن روز بر كافران سخت خواهد بود؛ امام‏علیه السلام فرمود: البته فرمانروایى امروز و پیش از امروز و بعد از امروز از آنِ خداوند رحمان است. امّا هنگامى كه حضرت قائم  بپا خیزد جز خداوند پرستش نخواهد شد.(49)

امام باقرعلیه السلام ضمن حدیثى طولانى از برنامه‏هاى امام قائم‏علیه السلام یاد كرده و فرمودند:…روى زمین هیچ آبادانى باقى نماند مگر اینكه در آن گواهى دادن به این‏كه هیچ معبود حقى جز اللَّه نیست (یكتاست كه هیچ شریك ندارد) و این كه محمّد فرستاده خداست بانگ زده شود، و این است (معنى) فرموده خداى (تعالى): «وَلَهُ اَسْلَمَ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ طَوْعاً وَكَرْهاً»؛(50) و هر كه در آسمانها و زمین است خواه و ناخواه مطیع خداست و همه به سوى او رجوع خواهند نمود. و صاحب این امر چنانكه رسول خداصلى الله علیه وآله جزیه را مى‏پذیرفت آن را نمى‏پذیرد و این فرموده خداوند است كه: با آنان نبرد كنید تا دیگر فتنه و فسادى بر جاى نماند و آیین همه دین خدا گردد.(51)

رفاعة بن موسى مى‏گوید از امام صادق‏علیه السلام شنیدم كه راجع به آیه كریمه «وَلَهُ اَسْلَمَ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالْاَرْضِ طَوْعاً وَكَرْهاً وَاِلَیْهِ یَرجِعُونَ» فرمودند: هرگاه قائم‏علیه السلام بپاخیزد هیچ سرزمینى باقى نماند مگر اینكه گواهى به لااله الااللَّه ومحمّدرسول‏اللَّه‏صلى الله علیه وآله در آن ندا گردد.(52)

البته فرمانروایى امروز و پیش از امروز و بعد از امروز از آنِ خداوند رحمان است. امّا هنگامى كه حضرت قائم  بپا خیزد جز خداوند پرستش نخواهد شد.

محدث مشهور عبداللَّه بن‏بكیر مى‏گوید: از امام كاظم‏علیه السلام درباره كلام خداوند «وَلَهُ اَسْلَمَ مَنْ فِى السَّمواتِ وَالْاَرْضِ طَوْعاً وَكَرْهاً وَاِلَیْهِ یُرْجَعُونَ»(53) پرسیدم. امام‏علیه السلام فرمود: درباره حضرت قائم  نازل شده است كه هرگاه بپاخیزد اسلام را بر یهود و نصارى و صابئین و زنادقه و اهل ارتداد و كفار، در شرق و غرب زمین عرضه خواهد كرد. پس هرآن‏كه از روى طوع و دلخواه مسلمان شود او را به نماز و زكات و سایر كارهایى كه یك مسلمان باید انجام دهد؛ امر مى‏فرماید، و هر كس اسلام را نپذیرد گردن مى‏زند تا آنجا كه در مشارق و مغارب هیچ كس نماند جز اینكه توحید خدا گوید. عرضه داشتم فدایت گردم، خلایق بیش از آنند؟ فرمود: همانا خداوند اگر چیزى را بخواهد بسیار را اندك و اندك را بسیار گرداند.

روایت شده كه راجع به آیه كریمه «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ المُشْرِكُونَ»؛(54) براى آن كه او را بر همه دین برترى بخشد هر چند كه مشركان خوشایندشان نباشد. ابن عباس گوید: این آیه تحقق نمى‏پذیرد مگر وقتى كه یهودى و نصرانى و صاحب كیشى نماند؛ مگر آن‏كه به حقّ (یعنى اسلام) گرویده شوند، تا این‏كه گوسفند و گرگ، گاو و شیر، انسان و مار از یكدیگر در امان باشند، و موش انبان را نجود، جزیه برداشته، صلیب شكسته و خوك كشته شود. و این همان فرموده خداوند متعال است كه مى‏فرماید: «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ المُشْرِكُونَ»؛(55) براى آن كه او را بر همه دین برترى بخشد، هرچند كه مشركان خوشایندشان نباشد؛ و این هنگام قیام قائم‏علیه السلام تحقق خواهد یافت.(56)

قیامت نیز مظهر تجلّى مطلق و كامل قدرت و اراده الهى است. چنانكه در آیات قرآن كریم چنین تأكید شده است:

«قَوْلُهُ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْكُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِى الصُّورِ»؛(57) سخن او حقّ است، و روزى كه در صور دمیده شود فرمانروایى مخصوص

اوست. «الْمُلْكُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ»؛(58) فرمانروایى در آن روز از آنِ خداوند است، میان آنها داورى مى‏كند.

«لِمَنِ الْمُلْكُ الْیَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّار»؛(59) (در آن روز گفته مى‏شود) امروز فرمانروایى از آن كیست؟ مختص خداوند یكتاى قهّار است.

«یَوْمَ لاَ تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئاً وَالْاَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ»؛(60) روزى كه احدى نتواند كه به سود دیگرى كارى انجام دهد و امور در آن روز از آنِ خداوند است.

 

پایگاه فرهنگی تفریحی ایران ناز