چندی پیش دختر جوانی به دادسرای جرائم پزشکی مراجعه و از یک متخصص چشم شکایت کرد. این نوعروس که خیلی ناراحت به نظر می رسید، گفت: از کودکی همیشه آرزو داشتم چشمانی سبزرنگ داشته باشم، از وقتی لنزهای رنگی آمد به خاطر ضعیفی چشم هایم از این دنیایی که خوشحالم می کرد دور بودم.
با رضایت همسرم تحت نظر پزشکم یک جفت لنز رنگی تهیه کردیم. به محض اینکه لنزها را گرفتم آنها را داخل چشم هایم قرار دادم؛ می خواستم زیباتر به نظر برسم. از همان ساعات نخست چشمم شروع به سوزش کرد ولی توجهی نکردم.
تنها یک هفته به جشن ازدواج مان مانده بود که سوزش بیشتر شده بود ابتدا تصور کردم به خاطر اینکه عادت به لنز ندارم چشمم دچار سوزش شده است؛ اشک هایم مرتب سرازیر می شد و بند نمی آمد، چشمانم قرمز شده بود و بشدت می خاریدند.
صبح روز مراسم عروسی وقتی از خواب بیدار شدم دیگر نتوانستم چشم هایم را باز کنم. بینایی ام را از دست داده بودم. بشدت به چشمانم آسیب رسیده بود. همسرم باور نمی کرد چه بلایی سر خودم آورده ام، به پزشکم مراجعه کرده و با گریه و التماس از وی خواستم درمانم کند ولی وی گفت که نیاز به زمان دارد.