موفقیت در جراحی زیبایی بینی این طور تعریف می شود که اگر پس از عمل جراحی پلاستیک بینی در زیبایی چهره اثر مثبتی ایجاد و در کنارش سلامت راه تنفسی بینی حفظ شده باشد، عمل جراحی موفق بوده است. در مقابل اگر عمل جراحی، چهره یی بسیار زیبا ولی مشکلات تنفسی برای شخص ایجاد کند، این جراحی کاملاً ناموفق است.
شش معیار برای ارزیابی میزان موفقیت جراحی زیبایی بینی قابل ذکر است که در این جا می خوانید:
۱ ـ تقویت بینی به جای کاهش بافت های آن
در این جراحی به جای کم کردن و کاهش بافت های پشت بینی با تقویت و افزایش حمایت پایه ی بینی در ناحیه ی نوک بینی، قوز بینی اصلاح می شود. در روش های قدیمی، جراحی بینی بیشتر متکی بر برداشتن و خارج کردن بافت بینی بود و بینی تقریباً، همیشه کوچک می شد.
۲ ـ عروسکی نکردن بینی
زیباترین حالت پشت بینی، حالتی است که اصطلاحاً پشت بینی قوی نامیده می شود. امروزه بیشتر متقاضیان جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییرات طبیعی در بینی هستند. اصطلاحی مانند بینی عروسکی یا بینی سرسره یی سال ها بین مردم به عنوان اصطلاحی برای توصیف بعضی از بینی های عمل شده به کار می رفت، در حالی که در جامعه یی با فرهنگ بالا این نوع بینی تصنعی و زشت تلقی می شوند. از نظر زیبایی شناختی قوس دار شدن بینی اصلاً زیبا نیست و یک پشت بینی قوی باید صاف یا حتی گاهی کمی پری داشته باشد که این پر بودن پشت بینی خیلی از افراد را زیباتر می کند. در مردان این پر بودن باید از زنان بیشتر باشد.
۳ ـ قوی کردن پشت بینی
در عمل های جدید بر خلاف روش های قدیمی به هیچ وجه اتصالات غضروف های بینی در نواحی مختلف قطع نشده و برای کاهش پهنای نوک بینی با روش های مخصوصی، تغییر حالت نوک بینی به صورت طبیعی بدون برداشتن غضروف ها انجام می شود. بنابراین نوک بینی حالت طبیعی داشته و پهنای طبیعی آن، آن چنان نمود می کند که گویی هیچ جراحی روی نوک بینی انجام نشده است.
۴ـ تقویت ساختار بینی
برای رفع افتادگی بینی طبیعی از روش های تقویتی استفاده می شود تا علاوه بر دوام طولانی مدت، ظاهر طبیعی بینی نیز حفظ شود. در روش های نوین جراحی این کار با افزودن پیوندهای ستونی متعدد غضروفی در پایه ی بینی انجام می گیرد. در این صورت ظاهر جوان تر بینی با طبیعی بودن آن هماهنگ می شود. ایران ناز، در روش های قدیمی بالا بردن نوک بینی مستلزم برداشت بیش از حد بافت های بینی بود که در بسیاری از موارد، این پدیده با عواقب نامطلوب تنفسی همراه است. در این بیماران پره های بینی، هنگام دم روی هم می افتند و مانع تنفس راحت حین خواب می شوند.
۵ ـ استفاده نکردن از «تامپون» بینی
به حداقل رساندن برش ها و زخم ها یک اصل مهم در جراحی بینی است. امروزه در اکثر جراحی های بینی سعی می شود از تامپون بینی استفاده نشود تا ناراحتی و درد پس از عمل به حداقل برسد. کم کردن ضربه ها و برش های بافتی و استخوانی حین عمل باعث به حداقل رسیدن خون مردگی ها و تورم بافتی می شود، بنابراین بیمار بعد از یک هفته می تواند فعالیت اجتماعی را از سر بگیرد.
۶ ـ کوچک نکردن سوراخ های بینی
در این جراحی ها سوراخ های بینی به هیچ وجه دست نمی خورد، چون این کار به چهار دلیل بسیار غیرمنطقی است، اول آن که در اغلب موارد دست خوردن سوراخ های بینی کاملا مشخص می شود و معلوم است که فرد جراحی شده، چون چین کنار پره ی بینی از بین می رود و بازسازی این چین و فرورفتگی طبیعی تقریبا غیر ممکن است. نکته ی دوم اشکالات تنفسی است که به دلیل کم شدن قطر مجرای تنفسی اتفاق می افتد و بسیاری از این افراد پس از سال های طولانی با مشکلات شدید تنفسی دست و پنجه نرم می کنند.