این تحقیق به مدت 6 ماه و بر روی 77 فرد مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت. همه شرکت کنندگان در این مطالعه، چاق و یا دارای اضافه وزن بودند. این افراد تحت رژیم غذایی و تمرینات ورزشی منظم قرار گرفتند. میزان چربی شکمی، شاخص توده بدن (BMI) و همچنین کیفیت خواب آنها در ابتدا و انتهای مطالعه به دقت مورد بررسی قرار گرفت.
انواع اختلالات خواب از جمله آپنه در هنگام خواب (ایست تنفسی)، بی قراری در هنگام خواب، خواب زیاد، بی خوابی، خستگی روزانه و مصرف داروهای خواب آور خوراکی نیز مد نظر قرار گرفته شد. در پایان مطالعه مشخص شد که کاهش وزن، کاهش شاخص توده بدن و از همه مهم تر، کم شدن چربی دور شکم موجب رفع اختلالات خواب و بهبود کیفیت خواب می گردد.