وی تاکید میکند: «هیچ پزشکی نمیتواند ترک را با تجویز داروهای تنفرزا آغاز کند مگر آنکه پیشتر فرآیند درمان را با انواع دیگری از داروها، مثلا شبهمخدرها آغاز کرده باشد، در غیر این صورت علائم سندرم محرومیت شدید، در معتاد ظاهر میشود که بشدت غیرقابل تحمل است و بنابراین تبلیغاتی که در آنها وعده تنفر پس از نخستین بار مصرف را میدهند، حقیقت ندارد.»
به گفته او، اشکال دیگر این داروها، عدم ارائه بسته درمانی همراه کپسولها و ناآگاهی بیماران از محتویات آنهاست، ضمن آن که نه تنها داروهای کذایی مورد بحث، بدون در نظر گرفتن طول مصرف مواد مخدر و دوز آن تجویز میشوند بلکه بسیاری از آنها حاوی انواعی از مواد مخدر هستند که ممکن است از ماده مخدر مصرفی معتاد هم اعتیادآورتر باشند.شیرازی ترکیب احتمالی این مسکنها را مخدرهایی سبک، مانند دانههای خشخاش و برگ شقایق به همراه آرامبخشهای قوی مانند اگزازپام،
اما اسماعیلپور با استناد به پژوهشی که در سال 1385 انجام داده است، گیاهان را هم به فهرست محتویات داخل کپسولها میافزاید و میگوید: «برخی از این کپسولها، حاوی گیاهانی مانند زنجبیل، فلفل قرمز، زنیان و… هستند و زنجبیل و فلفل قرمز فقط باعث گرگرفتگی میشوند و هیچ تاثیری در ترک اعتیاد ندارند.»
او به جای خالی مشاوره در درمان اعتیاد نیز اشاره میکند و ادامه میدهد: «فقط 5 درصد از فرآیند ترک اعتیاد، بر رفع علائم فیزیکی متمرکز است و 95 درصد آن شامل خانوادهدرمانی، رواندرمانی و… است که صرفا با خوردن برطرف نمیشوند.»