احساس تحریکپذیری، اضطراب، عدم علاقه به چیزهایی که زمانی مایه لذت فرد بودند و افزایش نگرانی در مورد طرد شدن بوسیله دیگران از دیگر علائم این اختلال است.یک عارضه روانی دیگر به نام افسردگی غیرمعمول(atypical depression)، که به فصلهای سال ارتباطی ندارد، همین علائم را دارد.
کارشناسان در این مورد که آیا افسردگی زمستانی رابطهای با تغییر فصل دارد، اختلاف نظر دارند، اما یقینا شواهد غیرمستقیمی وجود دارد که کاهش نور آفتاب در زمستان باعث بروز SAD می شود. این حقیقت که نوردرمانی افسردگی زمستانی را درمان میکند، تنها یک شاهد بر این ارتباط است.
بررسی ها نشان میدهد که SAD در میان افرادی که در عرضهای جغرافیایی بالا (مناطق شمالیتر) زندگی میکنند، شایعتر است و مدت زمان بیشتری به طول میانجامد.کارشناسان معتقدند که علت ریشهای این اختلال، عدم حساسیت به نور است(یعنی نسبت به دیگران به نور بیشتری نیاز دارند).
اغلب ما نسبتا بدون احساس عدم تعادل، زمستان را سپری می کنیم، زیرا نورهای مصنوعی درون خانه به ما کمک میکنند که با کاهش یا فقدان نور طبیعی آفتاب سازگار شویم. اما نور درون خانه ممکن است برای مبتلایان به SAD بیش از حد ضعیف باشد.اینکه دقیقا کمبود نور چگونه بر خلق و خوی این افراد اثر میگذارد، هنوز معلوم نیست.