در ایجاد زخم مری عوامل متعدد و گستردهای میتوانند دخالت داشته باشند که از جمله آنها میتوان به برگشت اسید از معده (رفلاکس معده)، اشاره نمود که بسیار بد است و این بازگشت اسید به تنهایی یا همراه با غذا به داخل مری موجب التهاب مری (ازوفاژیت) و سپس ایجاد زخم در آن میشود که خود آن هم میتواند ناشی از شل شدن اسفنگتر فوقانی معده به هر علت باشد.
مواد خورنده و سوزاننده غیر خوراکی سمی مثل محلولهای لولهبازکنی، برخی اسیدها که در منزل نگهداری میشوند و …، یا حتی خوراکی در مقادیر و دوزهای بالا و نیز خوردن و گیر کردن قرص در مری باشد. یکی دیگر از عواملی که ممکن است در ایجاد این زخمها نقش داشته باشد، ممکن است اشتباهات پزشکی در مواردی مثل آندوسکوپی و برخورد لوله آندوسکوپی با دیواره مری و ایجاد زخم در آن باشد. تشخیص نهایی زخم مری با آندوسکوپی امکان پذیر است.
توصیههای عمومی در زخمهای لوله گوارشی به خصوص زخم مریبا توجه به اینکه مری از قسمتهای ابتدایی لوله گوارشی میباشد حالت فیزیکی غذا و اینکه آبکی و شل باشد یا از قطعات جامد و سخت تشکیل شده باشد و حتی جویدن مناسب یا ناکافی غذا میتواند در کاهش یا افزایش طول دوره ترمیم زخمها اثرگذار باشد.
کاهش حجم وعدههای غذایی و افزایش تعداد وعدهها نیز چون احتمال رفلاکس اسید معده را کاهش میدهد میتواند در بهبود هر چه سریعتر زخمها موثر باشد.عدم نوشیدن آب فراوان قبل، هنگام و تا دو ساعت پس از صرف غذا و خودداری از دراز کشیدن بلافاصله (حداقل 30 دقیقه) پس از صرف غذا نیز احتمال رفلاکس که اصلیترین عامل ایجاد زخم است را به میزان چشمگیری کاهش میدهد.همچنین در صورت وجود اضافه وزن، وزن بیمار باید متعادل گردد.