یكی از موضوعات بسیار مهم برای ورزشكاران استفاده از مكملهای غذایی است و اینكه چه بخورند، چه مقدار بخورند و چه وقت بخورند؟ در نظر داشته باشید یك رژیم مكمل غذایی بعضی مواقع میتواند بیاثر باشد مثل اینكه از زیبایی یك جنگل به خاطر درختان آن غافل شویم. یعنی هدف اصلی مصرف مكملها را فراموش كنیم و متوجه نشویم دقیقا یك بدنساز موفق، چه كاری انجام میدهد.
سلولهای بدن ما به ویژه سلولهای عضلانی برای متابولیسم مناسب و رشد و نگهداری خودشان به واكنشهای بیوشیمیایی معین تكیه میكنند. برای انجام این واكنشها احتیاج به ویتامینهای ویژهای است كه به تجزیه و تسهیل واكنشهای بدن كمك میكنند.
بدون این ویتامینها هیچ اتفاقی روی نمیدهد، حتی اگر یكی از این مواد ضروری ناقص باشد، یك بدنساز پیشرفته میتواند دچار مشكل شود یا حتی پیشرفت وی متوقف شود. اگر این ویتامینها نباشند، تولید انرژی یا رشد ماهیچهها به زحمت انجام میشود و توده عضلانی شروع به تحلیل رفتن میكند
و تراكم استخوانها رو به زوال خواهد گذاشت و همه سیستمهای بدن شروع به ضعف میكنند. بیشتر اوقات ما مواد ضروری بدن را فراموش میكنیم و تنها به مواد انرژیزا مثل كربوهیدراتها و پروتیینها و چربیها توجه داریم. ویتامینها به دو بخش تقسیم میشوند،
ویتامینهای محلول در چربی و محلول در آب؛ ویتامینهای محلول در چربی شامل (K, E, D, A) هستند و به این نام مشخص شدهاند و در بافت چربی بدن ذخیره میشوند و نباید روزانه دوباره ذخیره شوند، زیرا افزایش میزان این ویتامینها به مسمویت منتهی میشود و در ذخیره آن باید دقت كرد.
همه ویتامینهای محلول در آب (به جز ویتامین C) به صورت كلی تركیب شده هستند با ویتامین B و Complex B (شامل ویتامینهای 1B و 2B و 3B و 6B و 12B و بیوتین و پانتونیك اسید) چون این ویتامینها محلول در آب هستند، به سختی وارد بافت چربی میشوند بنابراین در بدن ذخیره نمیشوند و مقدار زیادی از آنها دفع میشود و دچار مسمومیت نمیشوند. این ویتامینها به طور مداوم باید در یك رژیم بدنسازی مورد استفاده قرار گیرند جالب است.