همه چیز درباره سنگ کلیه

اشباع و غلیظ شدن ادرار باعث ته نشینی و رسوب تركیبات آن در كلیه ها می شود و در نتیجه سنگ كلیه به وجود می آید كه قابل حل در ادرار نیست.

اجزای غیر قابل حل با هم جمع می شوند و تبدیل به سنگ سختی می شود.

اسیدی یا قلیایی بودن ادرار نیز باعث تشكیل سنگ می شود.

محل سنگ:
سنگ كلیه غالبا در كلیه ها به وجود می آید، اما می تواند در هر جای دیگری كه مربوط به ادرار كردن است نیز تشكل شود، مثلا در مثانه و یا در لوله های جمع كننده ادرار كه به مثانه متصل هستند.

اندازه سنگ:
سنگ ها ممكن است خیلی كوچك و یا خیلی بزرگ باشند. 80 درصد سنگ ها كمتر از 2 سانتی متر پهنا دارند.

هنگامی كه سنگ كلیه خیلی كوچك باشد، ممكن است به صورت غیر قابل مشاهده و خود به خود از ادرار دفع شود.

گاهی، سنگ رشد زیادی می كند و برای همین به راحتی از كلیه خارج نمی شود.

گاهی هم، سنگ دارای گوشه های تیز و زبر می باشد و به سختی و با درد دفع می شود. 

رنگ سنگ:
رنگ این سنگ ها زرد و گاهی قهوه ای می باشد.

انواع سنگ:
سنگ های كلیه شامل:

* سنگ های كلسیم

* اگزالات

* سیستین

* استراویت

* اسید اوریك

می باشد. درحدود 80 درصد سنگ ها از تركیب كلسیم با دیگر عناصر به وجود می آیند.

اكثر سنگ ها از نوع كلسیم و اگزالات می باشند.

نشانه های سنگ كلیه
نشانه ها هنگامی ظاهر می شود كه سنگ جا به جا شود. این نشانه ها شامل:

– درد زیاد، مانند درد زایمان (ابتدا درد كم و به مرور زمان درد بیشتر می شود). محل درد در قسمت پایین شكم است و ممكن است تا كشاله ران نیز كشیده شود.

– حالت تهوع و استفراغ و معده درد

– عفونت

– تب

– سرماخوردگی

– وجود خون در ادرار

– كاهش دفع ادرار و یا قطع كامل آن

– درد در هنگام ادرار كردن

– ادرار بودار

– ادرار تیره

– وجود چرك در ادرار

– نفخ

چه كسانی بیشتر در معرض خطر می باشند؟
– رنگ پوست: سفید پوستان

– جنس: زنان بیشتر از مردان

– سن: بین 20 تا 40 سالگی

– رژیم غذایی: رژیمی كه دارای مقدار زیادی سبزیجات سبز رنگ، چربی، لبنیات، نمك و چای جوشیده باشد.

– تاریخچه فامیلی: در نزدیكان فرد، كسی سنگ كلیه داشته است.

– تاریخچه خود فرد:  فردی كه قبلا دارای سنگ كلیه بوده است.

– عفونت در لوله های ادراری

– كاهش مایعات بدن به علت اسهال یا تعریق بیش از حد.

– بی نظمی و خوب عمل نكردن كلیه ها

– اختلال متابولیكی: مانند مشكلات در روده، غدد درون ریز و كلیه ها

– اختلال ژنتیكی: مانند، نقرس (بیماری مربوط به مفاصل كه موجب افزایش اسید اوریك در خون می شود)، افزایش اگزالات در ادرار و اسیدی شدن لوله های كلیوی

– اختلال در كار غده تیروئید

– دریافت زیاد ویتامین های C و D

– انسداد در لوله های ادرار

– داروها از قبیل: دیورتیك ها و یا داروی ضد اسید معده كه دارای كلسیم می باشد.

– كمبود خواب

– مصرف الكل

 
– كم تحركی

درمان سنگ كلیه
از آنجایی كه سنگ كلیه انواع مختلفی دارد، درمان هر كدام متفاوت است.

درمان به وسیله تغییر عادات غذایی، درمان دارویی و یا جراحی انجام می شود.

خوشبختانه بیشتر سنگ ها بدون نیاز به جراحی دفع می شوند. ولی برخی سنگ ها هم به خودی خود خارج نمی شوند و به درمان دارویی مخصوص و در بعضی مواقع جراحی نیاز دارند.

حدود 90 درصد از سنگ ها ( با كمك دریافت مایعات) می توانند به راحتی دفع شوند.

در صورتی عمل جراحی لازم می شود كه سنگ ها:
1- یا بسیار بزرگ باشند و یا در حال بزرگ شدن باشند.

2- بعد از مدت مورد انتظار، دفع نشوند.

3- درد دائمی و پایدار باشد.

4- سنگ جلوی خروج ادرار را بگیرد.

5- عفونت در ادرار زیاد شود.

6- بافت كلیه را تخریب كند.

اگر در گذشته سنگ كلیه داشته اید، این موارد را رعایت كنید:
– داشتن رژیم متعادل كه مقدار پروتئین حیوانی در آن كم باشد.

– دوری كردن از نوشیدن آب گریپ فروت

– نوشیدن آب لیموی تازه