عملکرد بیولوژیکی گریستن ؟
همه انسانها زمانی که تحت تاثیر قرار میگیرند،ناله میکنند،فریاد و شیون راه می اندازند و اشک میریزند.متخصصان زنان و زایمان گزارشهایی مبنی بر اینکه بعضی جنین ها در درون رحم گریه میکنند،ارائه کردهاند!
گریهای که نوزاد در حساسترین لحظه زندگی خود هنگام تولد سر میدهد،چند دلیل دارد:مهمترین دلیلش این است که برای بیرون آوردن جنین از شکم مادر از تونل تنگی عبور میکند و تحت فشار قرار میگیرد و این شکنجه باعث درد و ترس نوزاد و در نهایت گریه او میشود.گریه نوزاد فریاد نارضایتی اوست که از یک جای گرم،تاریک و آبکی بیرون کشیده و به مکانی پرسروصدا،سرد و روشن آورده میشود.گریهای که نوزاد هنگام تولد سر میدهد،علاوه بر اینکه فریاد ناشی از گرسنگی،وارد شدن شوک و ناراحتی است،خشم و ترس او را هم نشان میدهد.
گریه اول نوزاد تنفس او را تنظیم و کار قلب او را در ورود به محیط جدید منظم میکند.با گریستن، شش های نوزاد تنظیم و برای تنفس در هوا به جای آب آماده میشود.بنابراین،اولین کاری که نوزاد در ابتدای تولد انجام میدهد،گریه است و علت اصلی آن نیاز او برای ادامه حیات است.تمرین اصلی تمام نوزادان گریه است.گریه نشان دهنده برانگیختگی فرد در بالاترین میزان است و انعطاف پذیری سیستم عصبی و فرآیند انطباق فیزیولوژیکی را نشان میدهد.
با گریستن گرما تولید میشود،ظرفیت ریه ها افزایش مییابد،انرژی اضافی دفع میشود،هوشیاری ذهنی بالا میرود و اضطراب تخلیه میشود.در شکلگیری این زبان،تمام تجهیزات مورد آزمون قرار گرفته و تقویت شده هستند.فرد برای گریستن باید کنترل تنفس،فشار هوا، آواها و ماهیچه ها را هماهنگ کند و پیچیدگی های مری،حنجره و شکم را تحت کنترل درآورد.
بدین ترتیب می توان گفت گریه بخشی از سیستم خود تنظیمی بدن است.با سرازیر شدن قطرات اشک،سیستم تنفسی فرد در مقابل عفونت مصونیت مییابد،غشای مخاطی بینی و گلو به واسطه ترشحات ضد باکتریایی نرم میشود و بعضی محققان با توجه به این فرآیند نتیجهگیری میکنند که هدف اصلی از گریستن،نرم کردن غشای مخاطی است که در زمان هق هق گریستن تخلیه میشود.