مقدار كم استرس قادر است عملكرد ما را در اوضاع و احوال خاص مانند ورزش و كار بهبود ببخشد، ولی استرس بیش از حد، به سلامت شخص آسیب میرساند. با مشخص كردن شرایط استرسزا و یافتن راههایی برای مقابله با آن می توان استرسهای مضر را به حداقل رساند.
استرس ممكن است از حوادث یا شرایط برونی، واكنشهای فردی به تنشها یا تركیبی از این عوامل ناشی شده باشد.
از جمله منابع عمده بیرونی استرس میتوان مشكلات درازمدتی مانند :
روابط خانوادگی ناراحتكننده، گرفتن خبرهای ناخوشایند از اطرافیان و دوستان و خانواده؛ یکنواختی شغل و امورات زندگی، بیماریهای مختلف یا بیكاری و نیز تغییرات عمده؛ حتی تغییرات خوشایندی مانند ازدواج یا اسبابكشی و جمع شدن استرسهای روزانه مانند دیر حاضر شدن در محل كار یا معطل شدن در ترافیك و غیره را نام برد.
از جمله الگوهای رفتاری ایجادكننده یا تشدید كننده استرس هم میتوان به ناشكیبایی و پرخاشگری، نبود اعتماد به نفس و احساسات سركوبگری مانند: تنش یا اضطراب را نام برد.در صورتی كه علائم و نشانههای استرس به موقع تشخیص داده شوند، میتوان برای پیشگیری از مشكلاتی كه ممكن است برای سلامت خود به وجود آید، اقداماتی انجام داد.
داشتن انرژی كمتر از حد معمول، كاهش اشتها یا خوردن بیش از حد معمول از جمله نشانههای استرس هستندهمچنین فرد مبتلا به استرس، مستعد ابتلا به سردرد و زخمهای دهانی مانند آفت است و ممكن است به صورت مكرر به عفونتهای خفیفی مانند سرماخوردگی مبتلا شود.
در موارد حاد، فرد مبتلا به استرس زود رنج میشود، مدام بغض میكند، دچار اختلالات خواب و روابطش با دیگران دچار مشكل میشود. برای آنكه از این حالات رهایی یابد ممكن است به سیگار یا الكل روی آورد.
اگر روش زندگیمان پر از استرس است، دقت کنیم که باید؛ عوامل استرسزا را كاهش داد، و در طول روز زمانی را برای سپری كردن در كنار خانواده و دوستان اختصاص دهیم. ورزش كردن منظم نیز موجب تمدد اعصاب میشود و قادر است تنشهای جسمی را تسكین دهد.
كارهای پر استرس را به بخشهای كوچك و آسان تقسیم و كارهای غیرضروری را از برنامه روزانه خود حذف كنیم. این گونه میتوان تمركز بیشتری روی كارهای ضروری داشته و از تحلیل انرژی پیشگیری كنیم.