تصور کنید یک روز صبح زود از خواب بلند می‌شوید و هوس ورزش صبحگاهی می‌کنید. باز هم تصور کنید که پس از ورزش صبحگاهی به طباخی محبوبتان می‌روید و قصد خوردن یک دست کله‌پاچه حسابی می‌کنید.
لطفا باز هم تصور کنید که این بار به جای منوی همیشگی طباخی پاتوقتان، منوی جدید و متفاوتی می‌بینید: آب مغز کوسه، یال اسب آبی، چشم حلزون، بناگوش مارماهی، زبان صدف، پاچه هشت‌پا، چنگک خرچنگ، نوشابه، دلستر، دوغ، چای با آبلیمو. دیگر نمی‌خواهد تصور کنید؛ یعنی اگر بخواهید هم نمی‌توانید تصور کنید.
شاید نشود تصور کرد که روزی مجبور به خوردن چنین چیزهایی شوید. شما هیچ وقت غذاهای چنین منویی را نخواهید خورد. حتی با نوشابه شیشه‌ای تگری و سنگک دو آتشه تازه از تنور درآمده.
اما در همین روزها بعضی‌ها در رستورانهای پایتخت جانورانی را می‌خورند که در تصورتان هم نمی‌گنجد. برای اینکه بدتان نیاید، نام‌ها تغییر کرده و قیمت‌ها هم حسابی گران شده؛ هرکه پولش بیش، غذایش عجیب‌تر!
این خیلی طبیعی است؛ اینکه هر کشور، تمدن و ملتی برای خودش غذای خاصی داشته باشد خیلی طبیعی است. این طبیعت ریشه در رابطه میان فرهنگ هر کشور با نوع غذا و خوراک در آنجا دارد.
مثلا خیلی طبیعی است که غذای چشم‌بادامی‌ها با غذای موبورهای سفیدرو تفاوت داشته باشد یا خیلی طبیعی است بدبخت‌هایی که به عمرشان لباس بافتنی ندیده‌اند چیزی را بخورند که بیچاره‌هایی که تا به حال خنک‌تر از کاپشن نپوشیده‌اند، نمی‌خورند.
حالا اگر بعضی ملت‌ها از سر حسادت غذاهای ملت‌هایی را بخورند که هیچ ربطی بینشان و بین ذائقه‌شان نیست، دیگر طبیعی است که بلبشویی می‌شود که حد ندارد. می‌شود همین گزارشی که می‌خوانید.
اینکه در سرزمین کله‌پاچه و نان سنگک یا حتی سرزمین کباب کوبیده و دوغ و ریحان یا حتی‌تر(!) سرزمین قورمه‌سبزی و فسنجان، بروی رستوران و با کلی کلاس گارسون را صدا بزنی و 25سانت از گوشت بین قوزک و زانوی پای پنجم هشت‌پای زرد آب‌های سواحل جنوبی مجمع‌الجزایر کومور را سفارش بدهی و نوش‌جان کنی و آخر سر هم 70-80تاهزاری سبز زبان بسته را به خندق بلای صندوق رستوران بسپاری. نه، این یکی خیلی غیرطبیعی است!
هوایی، زمینی، دریایی
ما هم مثل خیلی از مردم دنیا هم غذای هوایی می‌خوریم، هم غذای زمینی و هم غذای دریایی. البته در کشور ما غذای زمینی بیشتر خاطرخواه دارد.
اگرچه بارها و بارها و بارها خوردن غذاهای دریایی توسط متخصصان علوم
تغذیه و کارشناسان مربوطه توصیه شده اما ما ایرانی‌ها اصولا همین طوری با گاو و گوسفند و حتی مرغ بیشتر صفا می‌کنیم. اصلا
عشقمان یا پاچه خوردن است یا جوجه سیخ زدن و روی منقل کباب کردن.
حالا چند سالی است که به مدد رسانه‌ها مردم به غذاهای دریایی روی خوش نشان داده‌اند. ما حالا یاد گرفته‌ایم اگر جیبمان اجازه داد، گاهی ماهی بخوریم و گاه میگو. کلی روش هم به مدد آشپزباشی‌های برنامه‌های صبحگاهی و ظهرگاهی سیمای محترم برای طبخشان از بر کرده‌ایم.
این وسط حالا بعضی‌ها از آن طرف بام افتاده‌اند. این بعضی‌های محترم گویا از ماهی و میگو خسته شده‌اند و از سر تفنن، تنوع و تفاوت هم که شده، زده‌اند به صید صیادان خرچنگ و اختاپوس و مارماهی!
برای این بعضی متفاوت‌ها، غذاهای خوردنی زیادی هست؛ کوسه، صدف، ماهی مرکب، حلزون دریایی، یال اسب آبی، هشت‌پا یا اختاپوس، مارماهی و همین خرچنگ زبان‌بسته خودمان.
همین آخری با همه بدترکیبی‌اش از خوشمزه‌ترین خوردنی‌های آنهایی است که پول زیاد دارند و غذای غیرمعقول می‌پسندند؛ باور کنید! (این ترکیب را از این به بعد بیشتر خواهید دید)
عجیب‌پلو با هشت‌پا
با اینکه در بسیاری از کشورهای شرق آسیا چون تایلند و مالزی خوردن غذاهای عجیب دریایی عادی است اما قبول کنید که در کشور ما خوردن غذاهایی از این دست بسیار عجیب است. در حال حاضر خرچنگ، ماهی‌مرکب، صدف و هشت‌پا در بعضی رستورانهای تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، خرمشهر، آبادان، بندرعباس، کیش و قشم با تشریفات بخصوص و قیمتی نجومی سرو می‌شود.
در تمام این شهرها و بسته به نوع و مدل زندگی و طبع خوراک، غذاهای متنوعی با این جانوران دریایی طبخ می‌شود. سالاد خرچنگ، کتلت خرچنگ، خوراک خرچنگ و آبگوشت خرچنگ و… غذاهایی از این دست هستند. این سالاد و کتلت و خوراک و آبگوشت با هشت‌پا، صدف، ماهی‌مرکب، کوسه‌ماهی و مارماهی هم قابل تهیه‌اند.
باور بفرمایید در تهران رنگارنگ ما هم آدم‌هایی هستند و رستوران‌هایی که خرچنگ و هشت‌پا می‌خورند و می‌خورانند. اگرچه اوایل از شدت تعجب همچون دخترک کبریت‌فروش زل زده به مرغ بریان داخل رستوران، از پشت شیشه به غذاهای عجیب‌وغریب زل زده بودیم، کم‌کم یخمان باز شد و توانستیم از نزدیک با چند و چون غذاها و قیمت‌های جانانه‌شان آشنا شویم. میان رستورانهای تهران، رستورانهای نسبتا زیادی هستند که پسوند غذاهای فرنگی را با خود یدک می‌کشند.
از این میان هستند رستوران‌هایی که با خرچنگ و هشت‌پا از مهمانانی که سودای فرنگ در سر دارند پذیرایی کنند. اژدهای طلایی، شانلی، نارنجستان، چینی، ویلا، لوپه‌تو، شار و… از جمله این رستوران‌ها هستند. رستوران‌هایی در کیش هم از این دست غذاها سرو میکند.
در قشم هم غذا کده‌ای محلی در ساحل پشت شهربانی هست که غذاهایی چون میگو، کوسه، ماهی مرکب، صدف و خرچنگ به مشتری‌ها می‌دهد. بومی‌های قشم پس از مدتی که از رفاقتشان می‌گذرد، برای محبت به مهمان به خوراک خرچنگ دعوتش می‌کنند. در تهران به قول یکی از رستوران‌ها حدود 30 درصد از مشتریان این رستورانهای دریایی ویژه، مشتریان خاص، تجار، بازرگانان و سفرا هستند.
