ای روزه داران اگر چنین میخواهید
دهان از آنچه غیر خدایی است ببندید
و چشم را به آنچه شیطانی است نگشایید
و گوش را آلوده هر زمزمه پلید نسازید
و حتی خیال باطل را هم از دروازه دلها بزدایید
ای دوست ز رحمت دل اگاهم ده
در ماه دعا سیر الی اللهم ده
ماه رمضان و ماه مهمانی توست
در محفل مهمانی خود راهم ده
رمضانا تو بهترین ماهی / چون که ماه ضیافت اللّهی
خوش عمل هر که بود در رمضان / ترک منکر نمود در رمضان
رمضان شهر
در خلوت شب ز حــق صـدا میآید
از عطر سحر بوی خدا میآید
با گوش دگر شنو به غوغای سکوت
کز مرغ شب ، آواز دعا میآید . . .
ماه رمضان مبارک
ای در غرور نفس به سر برده روزگار
برخیز ، کارکن ، که کنونست وقت کار
ای دوست ! ماه روزه رسید و تو خفتهای
آخر زخواب غفلت دیرینه سر برآر . . .
حکمت روزه داشتن بگذار / باز هم گفته و شنیده شود
صبرت آموزد و تسلط نفس / و ز تو شیطان تو رمیده شود
یا اله الخلق یا رب الفلق
ای خدای انجم و شمس و شفق
از تو میخواهم در این ماه شریف
چشم پوشیدن ز جرم ما سبق
رمضان ماه مناجات و دعا / رمضان پر بود از شور و صفا
ماه خالص شدن از کبر و ریا / رمضان ماه رسیدن به خدا
باز آى و دل تنـگ مرا مونس جان بـاش
وین سوخته را محـرم اســرار نهان بـاش
زان باده که در میکده عشـق فروشــند
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش . . .
آمدیم از سفر دور و دراز رمضان
پی نبردیم به
رمضــان چــشمــه عـطــای خـــدا
ماه عفو و گذشت و غفــران است
رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا
بهــر گــم گـشتگان حـیــران است . . .