(مثلا داخل گونه، مخاط داخلی لبها یا روی کام نرم) یا در قاعده زبان تشکیل میشود. برخلاف زخمهای تبخال، آفت هرگز روی سطح خارجی لب ایجاد نشده و مسری هم نیست. آفت زخمی است گرد یا بیضی شکل که مرکز آن سفید یا زرد بوده و حاشیه آن سرخ رنگ است. معمولا یکی، دو روز قبل از تشکیل آفت شما در همان ناحیه احساس سوزش یا خارش خواهید داشت. این زخم معمولا بسیار دردناک است و اغلب غذاخوردن و گاهی صحبت کردن را با اشکال روبهرو میکند. از ابتدای تشکیل آفت تا اواسط دوره آن، درد افزایش یافته و پس از آن به تدریج کاهش مییابد. دوره آفت معمولا یک و گاهی 2 هفته است و پس از طی این دوره خودبهخود بدون برجای گذاشتن اثری بهبود مییابد.
آفتها اغلب کوچک هستند اما برخی افراد دچار آفتهای بزرگی میشوند که بزرگتر و گودتر از آفتهای کوچک بوده (قطر آنها بیش از یک سانتیمتر است) و گاهی تا 6 هفته بهبود نمییابند. جای زخم این آفتها بعد از برطرف شدن باقی میماند. حالت دیگر آفتهای تبخالی (هرپتیک) هستند. این آفتها بسیار کوچک و نوک سوزنی بوده و در دستههای 10 تا 100 تایی دیده میشوند. این آفتها بیشتر در دوران پیری بروز کرده و مثل آفتهای کوچک بهبود مییابند. توجه کنید که این آفتها هیچ ربطی به بیماری تبخال و ویروس HSV نداشته و صرفا شکل ظاهری آن شبیه زخمهای تبخال است.
زخم باستانی پردردسر است خیلی بد است
آفت یکی از بیماریهایی است که قرنهاست بشر را به دردسر انداخته است. آفت از کلمه یونانی «آفتا» به معنی زخم مشتق شده است. در کتاب پزشکی بقراط حکیم درباره این بیماری و راههای درمان آن صحبت شده است. تحقیقات نشان داده تقریبا 20 درصد از مردم در کل دنیا آفت میزنند. این رقم در برخی جوامع 5 درصد بوده و در برخی جاها به 66 درصد نیز میرسد. بنابراین میتوان آن را شایعترین بیماری مخاط دهان در کل دنیا نامگذاری کرد. اغلب مردم تا پیش از 30سالگی یکبار آفت را تجربه کردهاند.