كودكانی كه با محركهای مناسب و در محیط شایسته بار میآیند، یعنی پدر و مادر و اطرافیان با آنان وقت صرف میكنند، میگویند و میشنوند، آنچه را در اطراف آنان است میبینند و كتاب میخوانند از نظر هوشی و ذهنی بر كودكانی كه در محیط محروم و انزوا بار میآیند برتری دارند. نقشپذیری در شكل دادن به روحیه و رفتار كودكان و نوجوانان اهمیت زیاد دارد. به این موضوع در علوم رفتاری همانندسازی گفته میشود. یعنی كودك ویژگیهای فكری و عاطفی و رفتاری افراد شاخص زندگی خود را میپذیرد و بیآنكه بداند شبیه آنان میشود.
به همین دلیل پدر خوب، پسر خوب را پرورش میدهد و مادر خوب نیز برای دخترش نمونه زن بودن، همسر بودن و مادر بودن میشود. اگر پدر و مادر در زندگی فرزند نقشی نداشته باشند، فرزند هویت مناسب پیدا نمیكند و اگر پدر و مادر بدرفتار باشند، فرزندی با هویت منفی و اجتماعستیز را پرورش میدهند. گذشته همیشه به صورت دیدگاههای شخصیتی، در زندگی آینده فرد تجلی میكند.
به همین علت ضروری است پدران و مادران از هم اكنون نه تنها به فكر اصلاح رفتارهای نامناسب خود باشند، بلكه در مورد كاربرد اینترنت و ماهواره و غیره مراقب باشند كه مبادا در اثر غفلت با فرزندی كجرفتار مواجه شوند. پدران و مادران آگاه، فرزندان آگاه به جامعه تحویل خواهند داد.