وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

سینا حجازی و گفتگو با آن

سینا حجازی و گفتگو با آن
مرد دوست داشتنی موسیقی ایران. این لقبی است که می توان به سینا حجازی داد که این روزها سخت مشغول کار روی اولین آلبوم مجاز خود است که اگر همه چیز بر وفق مراد باشد تا آخر امسال وارد بازار خواهد شد. سینا خیلی دیر موسیقی حرفه ای را آغاز کرد اما به سرعت توانست پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی کند و خودش را به عنوان ستاره ای نو ظهور در آسمان موسیقی ایران مطرح کند. حجازی خیلی سخت تن به مصاحبه می دهد و نهایتاً سالی یکی- دو گفت و گوی مطبوعاتی انجام می دهد. این جدیدترین صحبت های سینا حجازی است که در آن برای اولین بار به ماجرای علاقه اش به بازیگری، حرف های مشترکش با محسن چاوشی، جزئیات آلبوم جدید و خیلی چیز های دیگر اشاره کرده است.

سیاست خاصی را برای انتشار تک آهنگ هایت دنبال می کنی؟فکر می کنم برای اینکه مردم آلبوم یک خواننده را بخرند باید او را بشناسند. فکر نمی کنم کسی آلبوم خواننده ای که نمی شناسد را صرفاً به خاطر عکس روی جلد آلبوم خریداری کند. فکر می کنم برای انتشار یک آلبوم موفق، بهترین سیاست این است که اول خودت را به مردم معرفی کنی. من هم تصمیم گرفتم هر ماه یک تک آهنگ منتشر کنم تا از این طریق هم حضور داشته باشم و هم خودم را به مردم معرفی کنم. از طرفی فکر می کنم فضا طوری نبود که بتوان بدون هیچ پیش زمینه ای آلبوم داد.

منظورت شلوغی بازار موسیقی است؟نه، به هرحال فضای کاری من یک مقدار متفاوت تر از کارهای مرسوم بازار موسیقی است. شاید یک مجموعه ده تراکی با این فضا خیلی زود از سوی مخاطب پس زده می شد. اما وقتی هر ماه یک آهنگ منتشر می کنی، مخاطب این فرصت را دارد که روی آثار فکر کند و با آن آشنا شود.

سال 88 موسیقی را به صورت جدی آغاز کردی، یک مقدار دیر به سراغ موسیقی نیامدی؟من خیلی وقت است که با موسیقی آشنا هستم و از 12-13 سالگی هم به سراغ سازهای کوبه ای رفتم. قبل از اینکه سال 88 مسیر جدیدی را در موسیقی آغاز کنم، یک آلبوم کامل به همراه شهاب اکبری آماده کردم که همه ترانه هایش متعلق به امیر ارجینی بود. این آلبوم تجربه خوبی بود اما چیزی که می خواستم نشد و حس می کردم جنس دیگری از موسیقی در ذهنم است. به همین دلیل این آلبوم که نتیجه 3-4 سال تلاشم بود را کنار گذاشتم و دوباره شروع کردم.

اینکه نتیجه کار چند ساله ات آنطور که می خواستی نشد، تو را دلسرد نکرد؟نه، ببین من معتقدم موزیک اول باید به دل خودت بنشیند تا بتواند روی مخاطب اثر لازم را بگذارد. آن آلبوم کارهای بسیار خوبی داشت اما خیلی پاپیولار بود و هیچ ربطی به سبکی که امروز دنبال می کنم نداشت.

و چی شد که به «لیلی» رسیدی؟«لیلی» اولین کاری بود که خودم نوشتم، ساختم و تنظیم کردم. قبل از اینکه به این تراک برسم، فکر می کنم 20 قطعه ساختم که هیچ کدام آن چیزی که می خواستم نبود. محسن چاوشی عزیز هم واقعاً در این مسیر صبوری کرد. این کارها را می ساختم و برای محسن می گذاشتم تا او نظرش را بگوید، او هم با صعه صدر و حوصله کارها را می شنید و اشکالات کار را به من گوشزد می کرد. وقتی «لیلی» را برای محسنplay  کردم، محسن گفت دو حالت برای این آهنگ ممکن است ایجاد شود. یا اتفاق فوق العاده ای برای آن میفتد یا اینکه فضای آهنگ را مسخره می کنند.

می دانستی «لیلی» آهنگ مورد علاقه کارلوس کی روش است و قبل از بازی های تیم ملی ،این آهنگ بارها در اتوبوس، برای بچه ها پخش می شود؟واقعاً؟ از این موضوع خبر نداشتم. راستش اصلاً فوتبالی نیستم اما خیلی خوشحالم از اینکه «لیلی» توانسته به بچه های تیم ملی انرژی بدهد.

و در مورد کی روش چه نظری داری سلام من را بهش برسان و بگو بابت خداحافظی که با مربی کره داشتی ممنون.نوع موسیقی که دنبال می کنی نزدیک به موزیک آمریکای جنوبی و آمریکای لاتین نزدیک است، کشش به سمت این نوع موسیقی اتفاقی بود یا خودت به این ژانر علاقه داشتی؟


من سازهای کوبه ای را با کمک همایون نصیری یاد گرفتم. همایون خیلی اصرار داشت که برای یادگیری بهتر ریتم ها آثار «کارلوس سانتانا» را گوش کنم. به همین دلیل ناخودآگاه هم برای لذت بردن از موسیقی و هم تمرین ریتم ها به سمت موسیقی آمریکای جنوبی و لاتین (رگه) کشیده شدم. فکر می کنم کار خودم هم تلفیقی است از موسیقی آمریکای لاتین و لحن های ایرانی که شاید مخصوص خودم است.