جدیدترین مطالب ایران ناز

بیشتر بخوانید

عکس های تکان دهنده ای از عشق حیوانات به انسان

این افراد مشهور موفق نشدند سوار کشتی تایتانیک شوند

تغییر ظاهری چشمگیر جانی دپ – Johnny Depp

تاثیرات مخرب استرس بر روی چشم و بینایی

راهنمای خرید سیستم طراحی

افراد مشهوری که از طرف خانواده خود حمایت نشدند!

توصیه هنرمند زن مشهور هالیوود به دختران مجرد

دلایل مجرد ماندن و ازدواج نکردن مردها فاش شد

چگونه بفهمم قلبم سالم است و خوب کار می کند؟

چرا رتبه سایت در گوگل افت می کند؟

بررسی وظایف و مسئولیت های روانشناس

رابطه عروس و مادرشوهر

ایران ناز » روانشناسی و زندگی بهتر

یک نوع از این روابط، رابطه مادرشوهر و عروس است که بسیار مهم است. این، رابطه ای است که حتی قبل از به دنیا آمدن فرد در جامعه ما تعریف شده است.مریم حسینی، روانشناس در این باره می گوید: «از سال ها پیش که نوع خانواده گسترده در جامعه ما رواج داشت عروس ها و مادرشوهر و پدرشوهر و ‎.‎.‎. در کنار هم زندگی می کردند. توجیه عقلی و منطقی این ماجرا مربوط می شود به زمانی که دختران در سنین پائین ازدواج کرده و راه و رسم زندگی و خانه داری را خوب بلد نبودند،

به همین دلیل خانواده ترجیح می داد تا زمانی که افراد توانایی استقلال در زندگی را پیدا کنند، در کنار والدین شوهر زندگی خود را ادامه دهند، اما به دلیل شرایط جامعه حتی پس از استقلال زن و شوهر زندگی مستقل عروس و پسر خانواده میسر نمی شد و بدین ترتیب با گذشت ایام و توسعه فرهنگ و متمدن تر شدن جوامع خصوصاً آموزش ها و بالا رفتن سطح دانش افراد، این شرایط زندگی نه تنها مقبول زوج های جوان نبود، بلکه آنان این شکل زندگی را به ضرر زندگی مستقل و رو به رشد خود می دیدند، لذا اصرارهای خانواده شوهر به زندگی خانوادگی گسترده را حمل بر دخالت های خانوادگی می دانستند.

با گذشت سال ها و فرهنگی شدن اوضاع جامعه این شرایط تغییر کرده و خانواده ها خود بر استقلال فرزندانشان اصرار دارند، اما آنچه که متأسفانه در روابط عروس و مادرشوهر در جامعه ما جا افتاده یک رابطه مخدوش شده عروس و مادر شوهر است، در حالی که ممکن است واقعاً این شکل رابطه وجود نداشته باشد، ولی باور عمومی بر این محور قرار گرفته است که مادر شوهر همیشه یک نوع روابط دخالت جویانه را رواج می دهد.

با این دیرینه شناسی از روابط خانوادگی عروس با خانواده شوهر باید گفت امروزه این شکل روابط رو به زوال است، اما آنچه که بیشتر از هر چیز باید مورد تأکید قرار گیرد دور ریختن افکار ناکارآمد است.
روانشناسان شناختی معتقدند افکار ناکارآمد جلوی پیشرفت روند فکر سالم و کارآمد را می گیرد. مریم حسینی در این باره می گوید: افکار ناکارآمد باعث می شود که فرد قدرت فکر کردن، تشخیص، تصمیم گرفتن و حتی کارآمد صحبت کردن خود را از دست بدهد و یا با مشکلات روانی و رفتاری عدیده ای روبه رو شود.

دکتر اچ. بی مایسن، روانشناس دانشگاه نیوزیلند درباره شکل گیری یک رابطه موفقیت آمیز و مطلوب می گوید: هر رابطه ای از سه عنصر تشکیل می شود؛ صمیمیت، دوست داشتن و تعهد. این سه عنصر در صورت حضور در یک رابطه باعث بوجود آمدن یک رابطه موفقیت آمیز همراه با عشق و دوست داشتن می شود.

وی معتقد است این شکل رابطه بیشتر در میان زوج های جوان و زن و شوهرها وجود دارد، اما آن چه ورای این رابطه با صمیمیت بالا و عشق بالاست، رابطه ای است که فرد با افراد مهم زندگی خود خصوصاً افرادی که تا حدی رابطه اش با آنها رسمی تر است، دارد.

این رابطه نیز از سه عنصر احترام، صمیمیت و تعهد تشکیل شده است. درست است که دوست داشتن عنصر مهم بین افراد و حلقه اتصال بین دو نفر است، اما با فرض این که افراد دیگر را پذیرفته و حدی از دوست داشتن را در بین خود داشته باشند، ولی آنان نیاز به عناصر مهمتری دارند تا بتوانند این رابطه را حفظ کنند و حال این حلقه اتصال چیزی جز احترام نیست.

حسینی با اشاره به این مسئله می گوید: اولین نکته ای که باید بین عروس و مادرشوهر در نظر گرفته شود، احترام گذاشتن به یکدیگر است. زیرا رابطه ای که همراه با احترام باشد، هرگز مخدوش نخواهد شد.
وی می گوید: خوشبختانه افراد جامعه ما به حدی از فرهنگ و تمدن رسیده اند که جایگاه ویژه احترام را بین خود و خانواده شان دریابند، ولی گاهی در بعضی خانواده ها دیده می شود با این که به این مسئله معترف هستند، ولی رعایت لازم و کافی را در این زمینه نمی کنند.عروس باید بداند هرآنچه که از احترام برمی خیزد تصویری است که در آینه زندگی به او منعکس خواهد شد.

توصیه اول) احترام گذاشتن به دیگرانکسی که به دیگران احترام می گذارد فرد محترمی نیز هست. مونا فتحعلی خانی، روانشناس در این باره می گوید: شخصی که خواهان احترام به خود است، باید بداند که در درجه اول باید خود فرد محترمی باشد و برای ارزش ها و معیارها و خودپنداره خود ارزش و احترام قائل باشد و در درجه دوم به دیگران احترام شایسته بگذارد.

در اینجا احترام متناسب با شأن مادی افراد مطرح نمی شود، چون فرد باید به این باور برسد که افکار ناکارآمد خود را کنار بگذارد یعنی فکر خود را از تعیین ارزش برای دیگران پاک کند. اگر او بخواهد به این نکته فکر کند که این فرد شأن اجتماعی – اقتصادی پائین تری از خود دارد، در نتیجه قابل اعتماد و احترام نیست و فرد دیگری شأن اجتماعی – اقتصادی بالاتری دارد بنابراین قابل احترام است، فرد آن احترام ویژه خود را از دست می دهد. بنابراین هر فردی باید بداند که احترام از نهاد او برخواهد خاست و به دیگران سرایت می کند.