یاسر بختیاری و گفتگو با آن

گفت‌وگو با یاسر چندان آسان نبود اما بالاخره او را در استودیوی شخصی‌اش ملاقات کردیم وساعتی را با هم به گفت‌وگو نشستیم. در صحبت‌های یاس یک نکته بیش از هر چیز دیگری توجهم را جلب کرد، وقتی در مورد فعالیت مجاز و برگزاری کنسرت صحبت می‌کرد گفت: «کاش که بشه…».بخشی از این گفت‌وگو را بخوانید.

خیلی‌ها دوست دارند اسم اصلی تو را بدانند، برای شروع خودت را برایمان معرفی کن.یاسر بختیاری هستم و تقریبا سی سال سن دارم. بچه پایین هستم ولی زیاد خونه به دوشی کردیم از ناصر خسرو به اکباتان و شمشیری و… به هرحال از سال ۸۰ موسیقی را به صورت جدی و حرفه‌ای آغاز کردم که در نهایت منجر شد به سبکی به نام رپ و الان هم بیش از ده سال است که با اسم هنری «یاس» به فعالیتم ادامه می‌دهم.

چرا رپ؟از دیدگاه بزرگترهای جامعه و از دید مسوولین این کلمه یک نماد تهاجم فرهنگی است، ما می‌توانیم یک اسم دیگر روی آن بگذاریم، مثل کلام محور…. به هرحال من از سن ۱۴ سالگی به موسیقی رپ علاقه پیدا کردم و انتخاب اولم برای موسیقی گوش دادن، رپ بود.خب به هرحال رپ در ایران آینده مشخصی نداشت، چرا پاپ را انتخاب نکردی؟من پاپ هم می‌توانم بخوانم و صدایم برای پاپ خوانی هم بد نیست و حتی در چندتا از کارهایم قسمت پاپ را هم خودم خواندم اما ترجیح می‌دهم رپ بخوانم.

تو پدرت را از دست داده بودی که وارد جریان موسیقی شدی، حداقل از لحاظ مالی رپ برای تو توجیه نداشت درست است؟درسته، من هنوز هم از رپ درآمدی کسب نمی‌کنم، این سبکی که من انتخاب کردم یک چیزی است که حرف برای گفتن دارد ولی با حرفت موافقم انتخاب این سبک موسیقی برای من از لحاظ اقتصادی هیچ منطقی نداشت اما برای من یک نوع عشق محسوب می‌شود و به آن علاقه دارم و همین عشق و علاقه باعث شد بخوانم و بنویسم.