از کجا بفهمیم فرزندمان چیزی از ما پنهان کرده است؟

از کجا بفهمیم فرزندمان چیزی از ما پنهان کرده است؟

 

به عنوان والدین، در این موضوع که فرزندتان مسئله ای را از شما پنهان کرده بسیار ناراحت کننده است. والدین تلاش می کنند تا محیطی امن و حمایت کننده برای فرزندان خود ایجاد کنند که در آن احساس راحتی کنند تا افکار و نگرانی های خود را به اشتراک بگذارند.

 

آیا فرزندمان چیزی از ما پنهان کرده؟

 

اما دلایل متعددی وجود دارد که چرا بچه ها ممکن است چیزی را از والدین مخفی کنند که باعث می شود والدین احساس ناامیدی کنند. ذهن کودک مانند استخری از احساسات است، ترس، اضطراب و غیره.

 

یکی از دلایل رایج، ترس از عواقب است

 

 

کودکان ممکن است نگران باشند که اعتراف به اشتباه منجر به تنبیه یا ناامیدی والدینشان شود. این ترس به ویژه در صورتی قوی می شود که آنها در گذشته با واکنش های تندی روبرو شده باشند. به عنوان والدین مهم است که تاکید کنیم که اشتباهات بخشی از یادگیری و رشد هستند.

 

فشار همسالان و تاثیرات اجتماعی نیز نقش بسزایی دارند. کودکان ممکن است مسائل را پنهان کنند زیرا از قضاوت یا تمسخر همسالان خود می ترسند.
آنها ممکن است نگران از دست دادن دوستانشان باشند. در این شرایط ایجاد یک محیط باز و بدون قضاوت در خانه می تواند کودکان را تشویق کند که بدون ترس از عواقب منفی به والدین خود اعتماد کنند.

 

به عنوان والدین مهم است که بین اجازه دادن به کودکان برای اثبات استقلال خود تعادل ایجاد کنید و همچنین به آنها اطمینان دهید که حمایت و راهنمایی نشانه قدرت است نه ضعف.

 

موانع ارتباطی نیز می تواند به پنهان کردن مسائل توسط کودکان کمک کند. آنها ممکن است در بیان احساسات خود دچار مشکل شوند یا ندانند چگونه به موضوعات حساس نزدیک شوند.

 

برای والدین ضروری است که به طور منظم گفتگوهای باز و صادقانه را آغاز کنند، فعالانه به نگرانی های فرزندانشان گوش دهند و فرصت هایی برای آنها ایجاد کنند تا به راحتی خود را ابراز کنند.

 

چگونه بفهمیم فرزندمان چیزی را از ما مخفی می کند؟

 

 

اگر فکر می کنید فرزندتان چیزی نگران کننده را پنهان می کند به دنبال تغییرات رفتاری مانند گوشه گیری، پنهان کاری یا عصبانیت، یا غم غیرعادی باشید. به عنوان مثال اگر کودک شما معمولا منزوی می شود، زمان باکیفیتی را با هم بگذرانید و به آرامی نگرانی خود را ابراز کنید.

 

مراقب علائم فیزیکی مانند تغییرات در خواب و اشتها باشید. اگر کودک شما مشکل خواب دارد، وعده های غذایی خود را حذف می کند درمورد سلامت او بپرسید و درصورت نیاز با یک متخصص مشورت کنید.

 

 

تغییرات در تعاملات اجتماعی نیز قابل توجه است. اگر فرزندتان دیگر دوستان قدیمی خود را نمی بیند و با گروه جدیدی معاشرت می کند، به دوستان جدید او علاقه نشان دهید، فعالیت های خانوادگی ترتیب دهید و راهنمایی هایی را برای مدیریت فشار همسالان ارائه دهید.

 

مراقب فعالیت های آنلاین آنها باشید. اگر فرزندتان به سرعت پنجره های مرورگر را می بندد یا بعد از استفاده از تلنفش ناراحت به نظر می رسد، خط مشی استفاده از اینترنت را تنظیم کنید و درباره خطرات آنلاین بودن صحبت کنید.

 

 

یک محیط حمایتی ایجاد کنید که در آن کودک شما احساس امنیت کند تا احساسات خود را در میان بگذارد، ارتباط باز داشته باشد، گوش دادن فعال را تمرین کند، زندگی اجتماعی داشته باشند و از آنلاین بودن آگاهی داشته باشند. اما اگر رفتارهای نگران کننده ادامه پیدا کرد از یک مشاور حرفه ای کمک بگیرید.

 

مداخله زودهنگام برای رسیدگی به مسائل اساسی و تضمین سلامت فرزند شما نکته کلیدی است.