حقایقی عجیب در مورد هیتلر و معشوقه اش (عکس)

حقایقی عجیب در مورد هیتلر و معشوقه اش (عکس)

 

ماجرای زندگی و عشق ادولف هیتلر …..آدولف هیتلر حدود ساعت ۰۶:۳۰ بعد از ظهر۲۰ آوریل ۱۸۸۹ دربراونا-آم-این، شهری کوچک در نزدیکی لینتز در ایالت اتریش شمالی، بین مرز اتریش و آلمان زاده شد. پدر او آلویس هیتلر ( ۱۸۳۷ – ۱۹۰۳)، یک کارمند پائین رتبه گمرک بود.مادر هیتلر، کلارا هیتلر (زادهٔ پولزل)، دومین دختر عموی آلویس بود. او شش بچه به دنیا آورد. تنها آدولف، که دومین فرزندش بود، و خواهر کوچکش پاولا در کودکی زنده ماندند.

 

در کتابش نبرد من، که تا اندازه‌ای تبلیغاتی نوشته شده بود، آدولف لحنی مودبانه درباره پدرش دارد، به هر حال او اظهار می‌کرد تصمیم جدی که برای نقاش شدن داشت باعث اختلاف نظرات بسیاری در بین آن ها شده بود. در ژانویه ۱۹۰۳ الویس درگذشت، و در دسامبر ۱۹۰۷ کلارا به دلیل ابتلا به سرطان سینه فوت نمود.

 

جوانی
هیتلر پس از بازگشت از جنگ اوّل جهانی با ارثیهٔ پدرش و پولی که مادرش به او داده بود تصمیم گرفت که در مدرسهٔ هنر ثبت نام کند.از سال ۱۹۰۵ به بعد هیتلر در یک پرورشگاه یتیمان بوهامایی زندگی می‌کرد و مادرش را تحت حمایت خود داشت. او دو بار از موسسهٔ هنرهای زیبای وین (۱۹۰۷-۱۹۰۸) به خاطر «عدم صلاحیت در نقاشی» مطرود شد. به او گفته شد که توانایی‌هایش بیشتر در زمینهٔ معماری کاربرد دارد. وی درخاطراتش که نمایانگر مجذوبیتش به همین موضوع است میگوید:

 

 

«هدف من از این سفر بررسی گالری موزهٔ کرت بود. اما کمی بعد از اینکه به تابلویی دقت می‌کردم متوجه میشدم چیز دیگریست که توجه مرا به خود جلب می‌کند، خود موزه. از صبح تا نیمه شب، توجهم از موضوعی به موضوع دیگر عوض میشد اما این ساختمان موزه بود که بیشترین توجه من روی آن متمرکز شده بود.»بنا به سفارش رئیس آموزشگاه، وی متقاعد شد که مسیر تحصیلیش را تغییر دهد. ولی وی تحصیلات لازم برای معماری را نگذرانده بود

 

«ظرف چند روز من خودم متوجه شدم که بهتر است من روزی یک معمار شوم. مسلماً این راه واقعاً مشکل است. برای رشته‌ای که من از سر لجبازی به ریلشوله (Realschule) که شدیداً لازم بود بی توجهی کردم. ایران ناز کسی نمیتواند بدون گذراندن دورهٔ مقدماتی عمران، تحصیلان آکادمیک معماری را پی بگیرد و این دومی مدرک دبیرستانی لازم دارد. من هیچکدامش را ندارم. تحقق آمال‌های هنری من در عمل غیر ممکن است.»

 

در ۲۱ دسامبر ۱۹۰۷ مادرش با یک مرگ دردناک بر اثر سرطان سینه در سن ۴۷ سالگی فوت کرد. هیتلر از طریق دادگاهی در لینز تمامی سهم یتیمیش را به خواهرش پائولا (Paula) واگذار کرد. آدولف در ۲۱ سالگی وارث ثروت یکی از عمه(خاله) ‌هایش شد. او به عنوان یک نقاش در وین مشغول کار شد. او از روی کارت پستال‌ها طرح میکشید و به کاسب‌ها و توریست ‌ها میفروخت. تا قبل از جنگ جهانی اول وی حدود ۲۰۰۰ تابلوی اینچنینی نقاشی کرد.

 

بعد از دومین بار اخراج از موسسهٔ هنرهای زیبا هیتلر دچار فقر مالی شدیدی شد. در ۱۹۰۹ وی به دنبال سرپناهی میگشت و در ۱۹۱۰ در خانه‌ای که برای کارگران فقیر در نظر گرفته شده بود سکنی گزید.هیتلر میگوید وی در ابتدا در وین یهودستیز شد هنگامی که یک جامعهٔ بزرگ مسیحی را در سر میپروراند شامل مسیحیان ارتدوکسی که از روسیه بخاطر برنامه‌های جدید میگریختند. وین بستر و شروع اندیشه‌های تبعیض آمیز مذهبی و راشیسم در قرن نوزدهم بود.

 

هیتلر احتمالاً تحت تأثیر نویسنده‌ها، نظریه پردازان و یهودستیزانی چون لنز ون لیبن فیلز (Lanz von Liebenfels)و بحث‌های سیاستمندارانی چون کارل لوگر (Karl Lueger)، موسس حزب جامعهٔ مسیحیان و شهردار وین قرار گرفته باشد. هیتلر در سال‌های اقامت خود در وین به عضویت یک گروه فعال ضد یهود در آمد. در آن زمان اغلب، اهالی وین مردم یهودی را تحقیر می‌کردند.

 

علاوه بر این مخالفت با یهود ریشه‌ای عمیق در فرهنگ کاتولیک‌های اتریش داشت. وین دارای یک جامعه بزرگ یهودی، شامل بسیاری از یهودی‌های ارتدکس اروپای شرقی بود. سرانجام هیتلر باور نمود که یهودی‌ها دشمن فطری و مسلم آریایی‌ها هستند و هم چنین عامل اصلی مشکلات اقتصادی آلمان هستند.

 

در سال ۱۹۱۳، هیتلر برای اجتناب از خدمت سربازی در ارتش اتریش – مجارستان به مونیخ نقل مکان کرد. بیشتر هم نژادان آلمانی او نیز این مشکل را داشتند. ارتش اتریش بعدها او را بازداشت کرد و مورد آزمایش جسمانی قرار داد که برای خدمت نامناسب تشخیص داده شد، او مجاز به بازگشت به مونیخ شد.اما وقتی در اوت ۱۹۱۴ امپراتوری آلمان جنگ جهانی اول را آغاز کرد، برای لشکر باواریَن داوطلب شد.

 

او یک سرباز وظیفه فعال بود که به عنوان پیغام آور در فرانسه و بلژیک در معرض دید آتش دشمن خدمت کرد. اگر چه خدمت هیتلر قابل تقدیر بود ولی به خاطر این که تابعت آلمانی او مفقود شده بود هرگز به بالاتر از سرجوخه ترفیع نیافت. او دوبار برای شجاعت در جنگ نشان صلیب آهنی، درجه دو، در دسامبر ۱۹۱۵، و صلیب آهنی، درجه یک (به ندرت به سرجوخه‌ها اعطا می‌شود)، در اوت ۱۹۱۸ را دریافت کرد.

 

در مدت جنگ هیتلر یک آلمانی میهن پرست دو آتشه شد، هرچند او تا سال ۱۹۳۲ تابعیت آلمانی نداشت. وقتی که مردم اعتقاد به شکست ناپذیری ارتش آلمان داشتند، آلمان در نوامبر سال ۱۹۱۸ تسلیم شد. هیتلر به خاطر تسلیم شدن آلمان دچار شوک شدیدی شد. او در آن زمان به خاطر حمله گازهای سمّی در بیمارستان صحرایی بود و به طور موقت دچار نابینایی شده بود. مانند بسیاری از میهن پرستان، او سیاست مداران غیرنظامی را در تسلیم شدن آلمان مقصر می‌دانست.

 

حزب نازی
پس از جنگ هیتلر در ارتش ماندگار شد، و وظیفه سرکوبی شورش سوسیالیست‌ها را به خصوص در مونیخ، به عهده گرفت، چون او در سال ۱۹۱۹به آنجا بازگشته بود.در همین زمان بود که فعالیت سیاسی هیتلر آغاز شد و وی به عنوان مأمور مخفی سازمان ضداطلاعات ارتش آلمان، و در رابطه با برخی رهبران افراطی نظامی چون ژنرال لودندروف، گروه کوچک خود را تأسیس کرد؛ همان گروهی که سپس به حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان (حزب نازی) بدل شد.

 

در نوامبر ۱۹۲۳ ژنرال لودندروف و هیتلر کودتای نافرجامی را ترتیب دادند که به کودتای مونیخ معروف است. (این کودتا را با نام کودتای آبجوفروشی نیز می شناسند.)نتیجه جنگ جهانی اول برای آلمان شکستی فاجعه بار بود. کشورهای پیروزمند در «عهدنامه ورسای» شرایطی بس خفت بار را به این کشور تحمیل کردند. هیتلر مانند بسیاری از هم نسلان خود، تسلیم آلمان را رد می‌کرد، شکست آلمان را نتیجه اتحاد یهودیان و کمونیست‌ها می‌دانست و خواهان جبران آن بود.

 

هیتلر پس از جنگ در سی سالگی به فعالیت تشکیلاتی روی آورد و در سال ۱۹۱۹ به جریان فاشیستی حزب کارگری آلمان پیوست. در جریان فعالیت‌های تبلیغاتی استعداد بی نظیر خود را در ایراد سخنرانی‌های پرهیجان و تحریک آمیز نشان داد. او شعارهای ساده و تکراری را با لحنی تند و آتشین بیان می‌کرد و نفرت و کینه توزی را به جان هواداران می‌دمید.

 

در سال ۱۹۲۱ هیتلر و هواداران افراطی او جریانی به نام حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان با نام اختصاری (حزب نازی) تشکیل دادند. این حزب در سال ۱۹۲۳ در مونیخ دست به شورش مسلحانه زد. اقدام نازی‌ها به شکست انجامید، هیتلر دستگیر شد و نه ماه به زندان افتاد.

 

هیتلر مرام سیاسی خود را به روشنی در کتاب «نبرد من» تشریح کرده‌است. به عقیده او عناصر «بیگانه» یا «غیر آریایی» باید از میان ملت آلمان زدوده شود، تا پاکی و اصالت خون ژرمن تأمین گردد. ملت آلمان باید خود را برای سروری جهان آماده کند. نازی‌ها حق خود می‌دانند که برای رسیدن به این هدف از هر وسیله‌ای استفاده کنند و تمام اقوام و ملت‌های «پست و غیر اصیل» را از سر راه خود بردارند.

 

ناسیونال سوسیالیسم بیان ایدئولوژیک ساده و در عین حال کاملی برای یک نظام تام گرا (توتالیتر) است، که سلطه مطلق و انحصاری شالوده آن است، با شعارهایی از قبیل: ملت واحد، رهبر واحد، ایدئولوژی واحد، حزب واحد. حزب نازی از سال ۱۹۲۵ سیاست تازه‌ای در پیش گرفت .

 

هیتلر در نطق‌های آتشین خود وعده می‌داد که با تشکیل رایش سوم مردم آلمان به پیشرفت و بهروزی کامل دست خواهند یافت و تمام مشکلات جامعه حل خواهد شد. با شکست «رایش دوم» در جنگ جهانی اول، در آلمان «جمهوری وایمار» تشکیل شده بود، که در بحران غرقه بود. در جامعه‌ای که لایه‌های گسترده مردم با بی کاری و فقر روبرو بودند، سخنان هیتلر برای برخی جذابیت داشت.

 

مسیر قدرت هیتلر
در انتخابات سال ۱۹۳۲ حزب نازی ۳۰ درصد آرا را کسب کرد و نشان داد که به مهم‌ترین نیروی کشور تبدیل شده‌است. در حالی که نیروهای مترقی و چپ نسبت به خطر قدرت گیری هیتلر هشدار می‌دادند. در سال ۱۹۳۳ بحران سیاسی عمیقی آلمان را فرا گرفته بود. حاکمیت راست گرای کشور بر آن شد که با استفاده از هیتلر به بن بست سیاسی خاتمه دهد و قدرت روزافزون نیروهای چپ را مهار کند. در آن سال هیتلر در رأس دولتی ائتلافی صدر اعظم آلمان شد.

 

رژیم نازی

هیتلر با رشته‌ای از عملیات خشن (مانند به آتش کشیدن رایش تاگ، پارلمان آلمان) به درهم شکستن مقاومت نیروهای دگراندیش، سرکوب مخالفان و تحکیم قدرت خود دست زد.[نیازمند منبع]
رژیم نازی طی دوازده سال حاکمیت خود در داخل کشور به اختناق شدید، و در سیاست خارجی به تهدید و تجاوز ویرانگرانه دست زد.

 

حزب نازی برای سرکوب مخالفان سیاسی و عقیدتی، در پپگرد و کشتار یهودیان، یگان‌ ضربتی ویژه‌ای به نام اس آ را سازمان داد. این باندها در گسترش رعب و وحشت در سراسر آلمان و سرزمین‌های اشغال شده، و برپایی نظامی وحشیانه و خفقان آلود فعال بودند.

 

شاید همه بر این نکته توافق داشته باشند که آدولف هیتلر یکی از معروف ترین چهره هایی است که تاریخ به خود دیده است. وی سیاستمدار و رهبری جاه طلب بود که بزرگ ترین جنگ تمام دوران به دلیل اهداف بلندپروازانه اش آغاز شد و میلیون ها نفر را به کام مرگ فرستاد. اگر چه در دنیای کنونی همواره با بدی از او یاد شده اما شاید بتوان ادعا کرد که نمی توان تمامی پروپاگاندای راه اندازی شده علیه او را درست و بحث دانست.

 

 

کودکی ادولف هیتلر

دستکم بخشی از این ادعاها زیاده روی و نادرست بوده و برای بد جلوه دادن او شکل گرفته هر چند نمی توان جنایات او را در اشغال کشورهای دیگر و نسل کشی یهودیان نادیده گرفت. اگر چه زندگی او همواره در طول دهه های گذشته مورد بررسی و واکاوی قرار گرفته اما واقعیاتی جالب در مورد زندگی او وجود دارد که کمتر کسی از آن ها با خبر است.در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با واقعیاتی جالب و باورنکردنی در مورد این شخصیت سیاسی و نظامی قرن بیستم که سهم بزرگی در تغییر مسیر تاریخ داشت آشنا کنیم.

 

هیتلر هیچگاه پای در اردوگاه های مرگ یهودیان نگذاشت

اگر چه ساخت اردوگاه های مرگ برای از بین بردن یهودیان به دستور مستقیم او ساخته شده اما در واقع خود وی هیچگاه وارد این اردوگاه ها نشد . در واقع او نمی خواست خود را با جنایات وحشتناکی که در این اردوگاه ها به انجام می رسید مرتبط سازد.

 

او بسیار نازک نارنجی و احساساتی بود و علیرغم فرمان های ظالمانه ای که می داد خود نمی خواست هیچگاه شاهد اجرای آن ها باشد. البته بسیاری از جوامع نئونازی امروزی بر این باورند که هیتلر در ماجرای هولوکاست هیچ دخالتی نداشته و هاینریش هیملر که مسئولیت اصلی این ماجرا را بر عهده داشته، واقعیات وحشتناکی که در این اردوگاه ها رخ می داده را از هیتلر مخفی می کرده است.

 

هیتلر به عنوان یک هنرمند مورد پذیرش قرار نگرفت

هیتلر به دنیای هنر علاقه زیادی داشت اما آثارش هیچگاه به عنوان آثار هنری مورد توجه قرار نگرفتند. وی در دوران نوجوانی مدرسه را ترک کرده و در شهر وین به عنوان یک هنرمند زندگی بسیار سخت و فقیرانه ای را تجربه کرد.

 

مشکل این بود که اکثر آثار نقاشی او یا تکراری بودند یا معنای خاصی نداشتند. بدین ترتیب هیتلر دستکم سه بار از ورود به کالج هنر شهر وین باز ماند. به دلیل این که وی شغلی برای تامین هزینه های زندگی نداشته و توان مالی ورود به کالج هنر را نیز نداشت،

 

با فروختن کارت پستال هایی که نقاشی هایی با قلم خود روی آن ها کشیده بود به توریست ها امرار معاش می کرد..در آن دوران یهودیان ثروتمند زیادی در شهر وین زندگی می کردند و تفکرات ضد یهودی آن دوران تاثیر زیادی در افکار و ارمان های وی داشت که بعدها پس از رسیدن به قدرت نمود بیشتری یافت.

 

 

هیتلر سخنرانی کردن را به روش های عجیبی تمرین می کرد

اگر چه عموماً هیتلر را به عنوان یکی از بیرحم ترین و شرورترین شخصیت های سیاسی تمام دوران می شناسند اما نباید از این نکته غافل شد که وی سخنوری بسیار زبردست بود. وی همواره به روش های عجیبی خود را برای سخنرانی آماده می کرد. علاوه بر این وی از تمرین های سخنرانی خود فیلم و عکس تهیه می کرد تا با دیدن آن ها بتواند ژست هایش را بهبود بخشد. عکس فوق یکی از عکس های او هنگام تمرین سخنرانی است که توسط هاینریش هافمن در سال 1925 گرفته شده است.

 

 

هیتلر در حال تمرین سخنرانی

هیتلر خود بعد از دیدن این گونه عکس ها آن ها را تحلیل کرده و با یادداشت کردن نکاتی روی آن ها سعی داشت ژست هایش را بهبود بخشد. البته گفته می شود که وی این عکس ها را دوست نداشته و به هافمن دستور داده بود که آن ها را نابود کند که البته مشخص است هافمن این کار را نکرده.

 

او در جنگ جهانی اول تا دم مرگ پیش رفت

آدولف هیتلر سرباز برجسته ای نبود و در طول جنگ جهانی اول زخمی شد. در طول مبارزه با بریتانیایی ها توسط یک سرباز بریتانیایی از مرگ نجات یافت. علی رغم عدم مهارت در میدان نبرد اما هیتلر همواره دست از حمایت فرماندهان آلمانی جنگ جهانی اول برنداشت. وی هیچگاه از شرایط جنگ شکایت نکرده و درخواست مرخصی و استراحت نیز نکرد. در طول دوران خدمت خود در ارتش آلمان وی در نهایت به درجه سرجوخه ای رسید. در یکی از نبردها جراحاتی برداشت که می توانست باعث مرگ او شود.

 

هیتلر عاشق انیمیشن بود

هیتلر علاقه زیادی به کارتون و انیمیشن داشت و در این میان محبوب ترین کارتون ها را آثار والت دیزنی می دانست. نسخه ای از انیمیشن «سفید برفی و هفت کوتوله» در سال 1938 توسط وزارت تبلیغات آلمان نازی خریداری شده و اگر چه به صورت عمومی به نمایش درنیامد اما نسخه ای از آن در سینمای شخصی هیتلر قرار داده شد.

 

وی از این که انیماتورهای آلمانی نمی توانستند آثاری مانند این اثر والت دیزنی بسازند بسیار ناراحت بود. همچنین او به داستان «کینک کونگ» علاقه زیادی داشت زیرا داستان موجودی که در اسارت قرار دارد و رفته رفته جهان را به تسخیر در می آورد را هیجان انگیز می دانست.

 

هیتلر از هنری فورد الهام گرفته بود

هیتلر به وضوح از شخصیت های قدرتمند آمریکایی الهام گرفته بود. برای مثال هنری فورد تنها به تولیدات بهتر و بیشتر برای کسب درآمد بیشتر می اندیشید و اهمیتی به شرایط کارگران خود نمی داد. هیتلر از این ایده هنری فورد الهام گرفته و عکسی از وی را روی میز کار خود قرار داده بود.

علاوه بر این هنری فورد به شدت از یهودیان بیزار بود و شاید به همین دلیل هیتلر او را الهام بخش خود می دانست. علاوه بر این گفته می شود که هنری فورد در تجهیز نیروهای آلمانی در طول جنگ جهانی دوم و ساخت تجهیزات نظامی برای آن ها مشارکت فعال داشته است.

 

هیتلر سعی کرد ارتشی از سگ های سخنگو ایجاد کند

هیتلر همیشه علاقه داشت چیزهایی عجیب و متمایز بسازد. در طول سال های جنگ جهانی دوم وی تلاش کرد ارتشی از سگ های سخنگو تشکیل دهد. وی بر این باور بود که با تشکیل چنین ارتشی بریتانیایی ها و آمریکایی ها را پشت سر خواهد گذاشت.

 

 

هیتلر و پرورش سگ های سخنگو

بدین ترتیب وی دستور داده بود که سگ هایی آموزش دیده از سراسر آلمان جمع آوری شده و در یک مرکز آموزشی ویژه به آن ها روش های سخن گفتن با انسان از طریق حرکات پا آموزش داده شود. حتی گفته می شود که یکی از این سگ ها می توانست عبارت «Mein Fuhrer» به معنای «رهبر بزرگ من» را به زبان بیاورد.هیتلر یک گیاهخوار بوده و فرمانی برای مقابله با بدرفتاری نسبت به حیوانات به تصویب رساند

 

جالب است بدانید که آدولف هیتلر به شدت نسبت به بدفتاری با حیوانات عکس العمل نشان می داد. وی به سختی رژیمی گیاهخوارانه را دنبال می کرد و دوستانی که گوشت می خوردند را سرزنش می کرد. علاوه بر این گفته می شود که وی پس از دیدن تصاویری از شکنجه و بدرفتاری با حیوانات قوانینی را برای ممنوعیت بدرفتاری به حیوانات به تصویب رساند. البته وی در برخی از موارد تکه ای گوشت یا مقداری خاویار برای تنوع به رژیم غذایی خود اضافه می کرد.

 

هیتلر پزشک بهودی خود را بازداشت نکرد

وقتی که هیتلر هنوز جوان بود پزشک خانوادگی آن ها یکی بهودی بود که ادوارد بلوخ نام داشت. خانواده هیتلر توانایی پرداخت هزینه های درمانی را نداشت و پزشک یهودی آن ها نیز با اطلاع از این موضوع با آن ها مدارا می کرد. زمانی که هیتلر به قدرت رسید از جان این پزشک یهودی گذشته و او را دستگیر نکرد. بر اساس ادعاها، آدولف هیتلر اولین عضو خانواده هیتلر بود که در سال 1904 به دلیل بیماری ریوی نزد دکتر بلوخ برده شد.

 

 

ادولف هیتلر 1933

هیتلر همواره از دکتر بلوخ به خاطر کمک هایی که به خانواده اش کرد تشکر می کرد؛ بخصوص زمانی که مادرش با بیماری سخت سرطان سینه دست و پنجه نرم می کرد. وقتی آلمان در سال 1938 خاک اتریش را به آلمان ملحق کرد، دکتر بلوخ نامه ای به هیتلر نوشت و از او درخواست کمک کرد و وی نیز به او اجازه داد از کشور خارج شود. دکتر بلوخ باقی عمر خود را در ایالات متحده گذراند.

 

هیتلر علاقه خاصی به اپرا داشت

همانند نقاشی، هیتلر علاقه زیادی به موسیقی داشت و زمانی که در زندان به سر می برد به شدت تحت تاثیر ملودی های واگنر قرار گرفت و بعدها نیز در ملاقات هایش در صورت امکان اپرا اجرا می کرد. علاوه بر این وی قبل از رفتن به رختخواب اپرا گوش می داد زیرا این کار باعث آرامش ذهنی او می شد.

 

گفته می شود که وی به شدت از واگنر الهام گرفته و ادعا می کرد که همه افکار او به موسیقی واگنر بازمی گردد. بسیاری ادعا کرده اند که اپرای واگنر با نام «Rienzi » نقش زیادی در روی آوردن هیتلر به سیاست داشته او آخرین اپرای او با نام «Parisfal » نیز الهام بخش هیتلر در عملیات های نظامی اش در فرانسه بوده است

 

هیتلر می خواست که یک مرد مقدس باشد

هیتلر به شدت به نژاد آریایی باور داشت و می خواست جهانی بسازد که آرمان های مسیحی و آریایی داشته باشد. این باورها در دوران کودکی هیتلر شکل گرفته بود زیرا او در کودکی می خواست کشیش شود. وی وارد مدرسه دینی شده بود و همراه به دیگر دانش آموزان سرود مذهبی می خواند. وی به دشت راهبی که مسئولیت این مدرسه را بر عهده داشت تحسین کرده و از او الهام گرفت. وی حتی در خانه نقش کشیش را بازی می کرد و سعی می کرد مانند آنان سخنرانی کند.

 

ایالات متحده سعی کرد او را دارای تمایلات زنانه نشان دهد

ایالات متحده در طول دوران جنگ جهانی دوم تاکتیک های متعددی را مورد استفاده قرار داد. در یکی از این تاکتیک های باونکردنی مامورین ایالات متحده سعی کردند مقدار زیادی هورمون استروژن در غذای او تزریق کنند. در واقع آن ها می خواستند با این کار باعث شوند که وی ظاهر و رفتارهای زنانه تری داشته باشد و بدین ترتیب وجهه او را در برابر نگاه آلمانی ها خراب کنند.

 

بدین ترتیب آن ها تلاش کردند که با تطمیع باغبان مخصوص هیتلر از او بخواهند که استروژن زیادی به هویج ها تزریق کند زیرا این ماده هم بی مزه بود و هم تشخیص آن امکان نداشت. هدف این بود که وی مهربانتر شده و اعتماد به نفس و سخت گیری همیشگی اش کاهش یابد. به نظر می رسد که این عملیات موفقیت آمیز نبود زیرا هیتلر باغبان ها و تست کننده های غذای متعددی استخدام کرده بود.

 

هیتلر از گربه سانان ترس داشت

شاید باورکردنی نباشد اما رهبران زیادی در سراسر طول تاریخ از گربه سانانی مانند گربه و ببر ترس داشته اند و در این میان هیتلر به شدت از گربه ها می ترسید.

 

 

ترس هیتلر از گربه سانان

علاوه بر او اسکندر مقدونی و اسامه بن لادن نیز به شدت از گربه ها ترس داشتند. به همین دلیل وی هیچگاه به گربه ها نزدیک نمی شد و در مورد آن ها سخنی به زبان نمی آورد.

 

هیتلر نتوانست گواهینامه رانندگی دریافت نماید

هیتلر مسئول به وجود آمدن و توسعه کمپانی خودروسازی فولکس واگن بود اما هیچگاه نتوانست یکی از خودروهای این کمپانی را براند. البته اختلافاتی در مورد این که آیا هیتلر رانندگی بلد بوده یا نه وجود دارد اما نکته ثابت شده این است که او گواهینامه رانندگی نداشته است. در سال 1931 خودرویی با سرعت فراوان از کنار یک افسر پلیس گذشت و وقتی افسر مذکور شماره پلاک را نوشته و آن را برای صاحب خودرو فرستاد مشخص شد که صاحب خودرو آدولف هیتلر بوده است. بدین ترتیب نمی توان ادعا کرد که هیتلر رانندگی بلد نبوده است.

 

هیتلر وانمود می کرد که مجرد است

علی رغم این که هیتلر رابطه درازمدتی با اوا براون داشته و گفته می شود معشوقه های زیادی اطراف او بودند اما همیشه خود را مجرد نشان می داد. نازوب، او فکر می کرد که مرد جذابی است و دوست نداشت زنان فکر کنند که به دلیل همسر داشتن دیگر نمی توانند به او دسترسی داشته باشند.

 

هیتلر و معشوقه اش اوا براون

علی رغم رابطه درازمدتی که بین او و براون وجود داشت اما براون هیچگاه همراه او در برابر دید عموم ظاهر نشد. وی در این مورد چنین گفته است:” من با مردم آلمان و سرنوشت آنان وصلت کرده ام و نمی توانم ازدواج کنم، نباید بکنم”.

 

در یکی از مهم ترین روزهای زندگی اش او خواب بود

در روز عملیات موسوم به «دی دَی» که متفقین در ساحل نورماندی پیاده شده و بخش زیادی از فرانسه را بازپس گرفتند هیتلر به دشت خواب آلود شده بود و دستور داد که کسی او را بیدار نکند. فرماندهان نظامی نیز که مورد حمله برق آسای متفقین قرار گرفته بودند نمی دانستند چه باید بکنند و هیچ کس هم جرأت بیدار کردن او را نداشت. هیتلر باور نداشت که این عملیات انجام شود و نیروهای متفقین نیز برنامه ای برای فریب نیروهای آلمانی طراحی کرده بودند که پیاده سازی آن بیش از یک سال زمان برد.

 

هیتلر موفق نشد منظره روی برج ایفل را ببیند

وقتی که فرانسه سقوط کرد فرانسوی ها نمی خواستند هیتلر از بالای برج ایفل به شهر پاریس نگاه کند به همین دلیل کابل هایی که در بخش بالابر این برج تعبیه شده بود را قطع کردند.

 

آدولف هیتلر در پاریس 1940

علی رغم تلاش فرانسوی ها برای تلخ کردن اوقات هیتلر هنگام حضور در پاریس اما وی به شدت تحت تاثیر شهر و بخصوص مقبره ناپلئون قرار گرفته و تنها دیدارش از پاریس برای او خاطره خوشی بود.

 

هیتلر با سیگار کشیدن مخالف بود

 

هیتلر در زمان جوانی به شدت سیگار می کشید به نحوی که گاهی روزانه بین 25 تا 40 نخ سیگار دود می کرد. اما بعد از مدتی متوجه شد که این عادت علاوه بر این که برای سلامتی وی مضر است در واقع دور ریختن پول ارزشمند است. بدین ترتیب وی سیگار کشیدن را کنار گذاشته و حتی از بوی سیگار نیز متنفر شد.

 

وی در طول جنگ جهانی دوم یکی از بزرگ ترین کمپین های مخالفت با مصرف سیگار را راه اندازی کرد و تمرکز خود را بر روی آسیب هایی که کشیدن سیگار به بدن وارد می کرد قرار داد. وی دوستان نزدیکش را نیز به ترک سیگار تشویق کرده و هر کدام از آن ها که سیگار را ترک می کرد یک ساعت طلایی از هیتلر دریافت می نمود.