خوردن حیوانات زنده عادتی است که در فرهنگ های مختلف سراسر دنیا رایج است و ممکن است.
برای بسیاری غیر عادی یا حتی بی رحمانه به نظر برسد اما در برخی از نقاط جهان، خوردن حیوانات زنده یک غذای لذیذ همراه با ریشه های فرهنگی عمیق به شمار می رود.
این کار در بخش هایی از آسیا رواج دارد و ریشه های تاریخی دارد که در طول زمان تکامل یافته است.
حیوانات برای حفظ تازگی به صورت زنده مصرف می شوند. برای این فرهنگ ها، این یک سنت یا راهی برای لذت بردن از غذا با تازه ترین گوشت ممکن است.
در اینجا چند حیوانی که به صورت زنده مصرف می شوند، فرهنگ هایی که آنها را مصرف می کنند و دلایل پشت این کار را بررسی کرده ایم.
در کره جنوبی ساناکجی غذایی است که شامل خوردن اختاپوس زنده می شود.
اختاپوس را به قطعات کوچک برش می دهند و بلافاصله درحالی که شاخک های آن درحال حرکت است سرو می شود.
البته این کار کره ای ها بدون خطر نیست زیرا ممکن است باعث خطر خفگی شود.
در ژاپن ikizukuri روشی برای تهیه ماهی زنده است.
ماهی را برش می دهند اما زنده نگه داشته می شود تا آنهایی که می خواهند آن را بخورند ضربان قلبش را ببینند.
در چین هم ماهی یین یانگ شامل سرخ کردن عمیق ماهی در روغن است درحالی که سر آن را زنده نگه می دارند.
در ژاپن، ساشیمی یک غذایی متشکل از قورباغه زنده است که قبل از آماده شدن به صورت زنده سرو می شود.
قلب قورباغه هنوز درحال تپیدن است تا علاقه مندان از بافت تازه و جویدن آن لذت ببرند.
این عمل بسیار بحث برانگیز است و به دلیل ظالمانه بودن آن با انتقاداتی مواجه شده است.
میگو یک غذای محبوب در مناطقی از چین است.
میگوهای زنده در یک مایع غوطه ور می شوند که آنها را بیهوش می کند و خوردن آنها را درحالی که هنوز زنده هستند آسان می کند.
الکل طعم بی نظیری به میگو می دهد.
توتیای دریایی به صورت زنده در نقاط مختلف جهان از جمله ژاپن و برخی از کشورهای مدیترانه ای مصرف می شود.
موجودات خار دار باز می شوند و تخم آنها مستقیما از پوسته خورده می شود.
در برخی از مناطق چین به ویژه در مناطق روستایی موش های تازه متولد شده زنده خورده می شوند. این غذا را سه جیر جیر می نامند.
این به دلیل سه صدای جیر جیر موش ها در حین غذاست: اولی هنگام برداشتن، دومی هنگام غوطه ور کردن و سومی هنگام گاز زدن.
اعتقاد بر این است که این کار راهی برای به دست آوردن سلامتی است. اما بسیار بحث برانگیز است.
در تایلند و سایر مناطق جنوب شرقی آسیا حشرات زنده مانند مورچه ها و سوسک ها خورده می شوند.
آنها به عنوان غذاهای خیابانی یا تنقلات مصرف می شوند و به دلیل ترد بودن و محتوای پروتئینی که دارد ارزش غذایی بالایی دارند.