دلیل شگفت انگیز اهمیت ادرار نهنگ در اقیانوس!

دلیل شگفت انگیز اهمیت ادرار نهنگ در اقیانوس!

 

در زمانی که سلامت اقیانوس ها کانون توجه است، مورد کمتر شناخته شده ای و البته حیاتی یک موج جدیدی در دنیای علمی ایجاد کرده است و این موضوع چیزی نیست جز ادرار نهنگ ها.

 

 

اگرچه ممکن است عجیب به نظر برسد اما تحقیقات جدید نشان می دهد که چگونه عمل ساده ادرارِ برخی از بزرگ ترین حیوانات اقیانوس به حفظ عملکرد اکوسیستم های دریایی کمک می کند و این فقط یک ابهام بیولوژیکی نیست بلکه یک فرایند طبیعی حیاتی است که سالها نادیده گرفته شده است.

 

برای سالها دانشمندان می دانستند که مدفوع نهنگ به تغذیه حیات اقیانوس ها کمک می کند اما اکنون یک مطالعه جدید به چیزی قدرتمندتر و مهمتر یعنی ادرار نهنگ و مواد مغذی که آزاد می کند می پردازد.

 

 

شگفتی بزرگ این مطالعه این است که ادرار بسیار مهمتر از سایر منابع نیتروژن است. نیتروژن کلید حیات در اقیانوس هاست و نهنگ ها به طور شگفت انگیزی سهم زیادی در آن دارند.

 

آنها از طریق ادرار خود مقادیر زیادی نیتروژن را منتقل می کنند به خصوص در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری که معمولا کمبود آن وجود دارد.

 

چگونه ادرار نهنگ باعث تغذیه اقیانوس می شود؟

 

 

هر سال، نهنگ ها سفرهای طولانی را از دریاهای سرد قطبی، جایی که غذای زیادی می خورند به سمت آب های گرمسیری برای تولید مثل طی می کنند. در سرما برای تامین انرژی از چربی استفاده می کنند. اما به محض رسیدن به مناطق تولید مثل، غذا خوردن را متوقف می کنند و با این ذخایر چربی زندگی می کنند.

 

همانطور که بدن آنها این چربی را می سوزاند مواد زائد عمدتا به شکل ادرار تولید می شود. به همین دلیل است که آنها نیتروژن آزاد می کنند. این باعث می شود که نهنگ ها حامل مهمی از مواد مغذی باشند. بیشتر نیتروژن از ادرار آنها حاصل می شود. فقط یک نهنگ می تواند تا 250 گالن ادرار را در یک روز آزاد کند.

 

فواید ادرار نهنگ برای اقیانوس

 

 

آنچه که ادرار نهنگ را برای یک اقیانوس مهم می کند فقط مقدار آن نیست بلکه آنچه در ادرار است می باشد. ادرار نهنگ مملو از نیتروژن و فسفر است. مواد مغذی که به رشد گیاهان کوچک اقیانوسی به نام فیتوپلانکتون کمک می کند. این موجودات کوچک پایه زنجیره غذایی دریایی هستند و همچنین مقدار زیادی دی اکسید کربن را جذب می کنند و به تنظیم آب و هوای زمین کمک می کنند.

 

این مواد مغذی رشد فیتو پلانکتون ها را در سطح اقیانوس تحریک می کنند و همچنین اکوسیستم های اعماق دریا را غنی می کنند. بنابراین نهنگ ها به معنای واقعی اقیانوس را بارور می کنند و از کل اکوسیستم ها حمایت می کنند.

 

امروزه نهنگ های بسیار کمتری در اقیانوس ها نسبت به گذشته وجود دارد و این بر سلامت اقیانوس ها تاثیر می گذارد. صید تجاری نهنگ در قرن بیستم تعداد زیادی نهنگ را از بین برد.

 

 

بیشتر نهنگ ها در معرض خطراتی از جمله اعتصاب کشتی ها،آلودگی و تغییرات آب و هوایی قرار دارند. دانشمندان بر این باورند که نهنگ ها در حال حاضر فقط حدود یک سوم مواد مغذی را که زمانی قبل از صید نهنگ در مقیاس بزرگ تامین می کردند، تامین می کنند.

 

این بدان معناست که اقیانوس ها برای چندین دهه یکی از منابع اصلی مواد مغذی طبیعی خود را از دست داده اند.