زیبایی همیشه تاثیر زیاد و قوی بر هنجارهای اجتماعی و هویت شخصی داشته است و در طول قرن ها زنان برای انطباق با استانداردهای زمان خود، تحت اعمال زیبایی سخت و ملایم و حتی ناراحت کننده و تهدید کننده زندگی شان قرار گرفته اند.
این روش ها نشان می دهد که زنان برای برآورده کردن انتظارات اجتماعی چه مسیرهایی را طی می کنند.
در این مقاله از بخش زیبایی و فشن سایت ایران ناز غیرمعمول ترین، عجیب ترین و احمقانه ترین کارهایی که خانم ها برای زیبا شدن انجام می دادند را آورده ایم:
در ژاپن، از دوره هِی آن تا اواخر قرن نوزدهم، زنان رسم معروفی به نام “اوهاگورو” را انجام می دادند که شامل سیاه کردن دندانهای خود بود.
این امر با استفاده از مخلوطی از براده های آهن، سرکه و تانین (جوهر مازو) از چای یا گردو انجام می شد.
این عمل نه تنها نشانه زیبایی تلقی می شد بلکه نشاندهنده بلوغ و وضعیت تاهل زن نیز بود.
دندان های سیاه علیرغم ظاهر غیر جذاب آن، بسیار ارزشمند بودند و نشانه و نماد جذابیت و موقعیت اجتماعی در ژاپن بودند.
در قرن نوزدهم، گِن بخش اساسی مد زنان در اروپا و آمریکا بود.
این لباس ها به گونه ای طراحی شدند که کمر را محکم کرده و شکل ساعت شنی را تداعی می کردند.
آنها آنقدر محکم بسته می شدند که تنفس را سخت می کردند و باعث مشکلات طولانی مدت برای سلامتی افراد می شدند.
استفاده طولانی مدت آنها می توانست منجر به تغییر شکل قفسه سینه، ناهماهنگی ستون فقرات و آتروفی عضلانی شود.
با وجود این خطرات، گن ها محبوبیت خود را حفظ کردند زیرا کمر باریک، موضوع مورد نظر شده بود که مترادف با زیبایی و ظرافت در آن دوران بود.
زنان در قرن نوزدهم برای داشتن چهره ای روشن و درخشان به مصرف مقادیر کمی آرسنیک متوسل می شدند.
اعتقاد بر این بود که این ماده سمی ظاهر پوست را بهبود می بخشد و پوست را درخشنده، زیبا و جوان می کند.
اما آرسنیک یک سم قوی است و حتی مقادیر کم آن می تواند منجر به مشکلات شدید از جمله علائم مسمومیت و عواقب بالقوه کشنده آن شود.
این ترفندهای زیبایی خطرناک نشان می دهد که زنان در آن زمان تا چه اندازه می خواستند به آن تن دهند و به دنبال تاثیر اجتماعی بودند.
یکی از دردناک ترین و شدیدترین اعمال زیبایی بستن پاها در چین بود که از قرن دهم شروع شد و تا اوایل قرن بیستم ادامه یافت.
این شامل بستن محکم پاهای دختران جوان برای جلوگیری از رشد آنها بود که منجر به ایجاد پاهای کوچک می شد.
این تمرین فوق العاده دردناک بود و منجر به ناتوانی های مادام العمر می شد. با وجود این پاهای کوچک بسیار ارزشمند بودند.
آنها نشانه زیبایی و ظرافت در نظر گرفته می شدند و حتی می توانستند شانس ازدواج یک زن را افزایش دهند.
در قرن هجدهم زنان اروپایی گوستی کم رنگ و بی عیب و نقص مانند چینی می خواستند.
آنها شروع به استفاده از لوازم آرایش ساخته شده از سرب سفید کردند که برای آنها سمی بود.
این ماده سمی رنگی پریده ایجاد می کرد، لکه ها را پنهان می کرد و ظاهری جوان به فرد می بخشید.
اما استفاده طولانی مدت از لوازم آرایشی مبتنی بر سرب منجر به آسیب شدید پوست، مسمومیت و حتی مرگ می شد.
خطرات سلامتی مرتبط با لوازم آرایش مبتنی بر سرب به خوبی شناخته شده بد اما با وجود اینکه آنها پیامدهای آن را می دانستند میل به زیبایی در آنها بیشتر بود.