شارلیز ترون – Charlize Theron از نقشهایی که نیاز به تغییرات اساسی در بدنش دارد کناره گیری می کند. او در مصاحبه اخیرش دلیل این تصمیمش را توضیح داده است.
فداکاری او در هنر و حرفه اش باعث شد که نقشهای سختی را در فیلم های “هیولا” و “تالی” که مجبور بود به خاطر شخصیتش افزایش وزن داشته باشد به عهده بگیرد. او حتی به خاطر نقش بهترین بازیگر در فیلمش در سال 2003 برنده جایزه اسکار هم شد.
علیرغم موفقیت او در نقش هایش، مایل به تکرار این تجربیاتش نیست. او در این باره توضیح داده است.
“من هرگز این کار را دیگر انجام نمی دهم. من 40 پوند اضافه وزن داشتم و دیگر این نقشها را قبول نمی کنم. وقتی 27 سالم بود فیلم “هیولا” را بازی کردم. 30 پوند لاغر کردم. 3 وعده غذا نمی خوردم تا به وزن اصلی ام برگردم.”
با این حال پیری کار خودش را می کند. این بازیگر 48 ساله اعتراف کرد که مدت زمان زیادی طول می کشد تا بدنش به راحتی وزن کم کند و به حالت اولیه باز گردد.
او در این مورد گفت “در سن 43 سالگی فیلم “تالی” را بازی کردم و خاطرم هست که یک سال طول کشید تا وزن کم کنم حتی دکتر هم رفتم و به او گفتم فکر کنم من دارم می میرم چون نمی توانم وزن کم کنم.
و او گفت “سن شما بالای 40 سال است. آرامش خودتان را حفظ کنید. متابولیسم شما آن چیزی که باید باشد نیست.” بله هیچ کس دوست ندارد این جمله را بشنود.”
شارلیز ترون نه تنها برای این فیلم ها بلکه برای فیلم های اکشن هم با چالش هایی روبرو بود. او در این باره گفته “اگر به خودم آسیب بزنم بیشتر از سن 20 سالگی ام طول می کشد تا بهبود پیدا کنم.
علاوه بر صورتم، ای کاش بدنم هم مثل 25 سالگی ام بود. حالا اگر 3 روز ورزش نکنم و باشگاه نروم نمیتوانم راه بروم. حتی نمی توانم روی توالت بنشینم.”
شارلیز ترون (انگلیسی: Charlize Theron متولد 7 اوت 197 بازیگر و تهیهکنندهٔ اهل آفریقای جنوبی و آمریکا است.
او یکی از بازیگران زن با بیشترین دستمزد بوده و جوایز مختلفی از جمله یک جایزهٔ اسکار و یک جایزهٔ گلدن گلوب برنده شدهاست.
مجلهٔ تایم در سال ۲۰۱۶ او را بهعنوان یکی از ۱۰۰ شخص تأثیرگذار در جهان انتخاب کرد. ترون در دههٔ ۱۹۹۰ با بازی در نقش اول فیلمهای هالیوودی وکیلمدافع شیطان (۱۹۹۷)، جو یانگ نیرومند (۱۹۹۸) و قوانین خانه سایدر (۱۹۹۹) به شهرت بینالمللی رسید.
او برای بازی در نقش قاتل سریالی بهنام آیلین وورنوس در فیلم هیولا (۲۰۰۳) مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن را کسب کرد. او به اولین شخص اهل آفریقای جنوبی تبدیل شد که در رشتهٔ بازیگری برندهٔ جایزهٔ اسکار میشود.
ترون مدتی بعد برای بازی در نقش یک زن مورد آزار جنسی و خواهان عدالت در فیلم درام سرزمین شمالی (۲۰۰۵) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار دیگری شد.
ترون در چند فیلم اکشن بازی کردهاست که با موفقیتهای تجاری همراه بودهاند؛ کسبوکار ایتالیایی (۲۰۰۳)، هنکاک (۲۰۰۸)، سفیدبرفی و شکارچی (۲۰۱۲)، پرومتئوس (۲۰۱۲)، مکس دیوانه: جاده خشم (۲۰۱۵)، سرنوشت خشمگین (۲۰۱۷)، بلوند اتمی (۲۰۱۷) و نگهبانانی از دیرباز (۲۰۲۰). او همچنین برای بازی در نقش زنان مشکلدار در کمدی-درامهای بزرگسال جوان (۲۰۱۱) و تالی (۲۰۱۸) ساختهٔ جیسون رایتمن تحسین شد.
ترون در سال ۲۰۱۹ برای به تصویر کشیدن میگن کلی در درام زندگینامهای بامبشل برای سومین بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد.
ترون از اوایل دههٔ ۲۰۰۰ با کمپانی تولید فیلم خود، تهیهکنندگی چندین فیلم را بر عهده داشتهاست.
او فیلمهای متعددی را تهیهکنندگی کردهاست که در بسیاری از آنها نقشآفرینی داشتهاست؛ از جمله دشت سوزان (۲۰۰۸)، جاهای تاریک (۲۰۱۵) و لانگ شات (۲۰۱۹).
ترون در سال ۲۰۰۷ شهروند آمریکا شد و در عین حال تابعیت آفریقای جنوبی خود را حفظ کرد. یک ستاره با نام او در پیادهروی مشاهیر هالیوود نصب شدهاست.
ترون در بنونی، در استان ترانسفال (خائوتنگ از سال ۱۹۹۴) در آفریقای جنوبی، تنها فرزند راهسازان گِردا (با نام تولد ماریتز) و چارلز ترون (۲۷ نوامبر ۱۹۴۷–۲۱ ژوئن ۱۹۹۱) به دنیا آمد.
دانیل ترون، رهبر نظامی جنگ بوئر دوم، عموی بزرگ او بود. او از یک خانواده آفریکانر است و اصل و نسب او شامل هلندی و همچنین فرانسوی و آلمانی است.
اجداد فرانسوی او اوگنوهای اولیه در آفریقای جنوبی بودند. «ترون» (در اصل Théron) یک نام خانوادگی اکسیتانی است که در آفریکانس به صورت [trɔn] تلفظ میشود.
او در مزرعه والدینش در بنونی، نزدیک ژوهانسبورگ بزرگ شد. در ۲۱ ژوئن ۱۹۹۱ پدر الکلی ترون، هر دو شارلیز نوجوان و مادرش را در حال مستی تهدید کرده و بهطور فیزیکی به مادرش حمله کرد و با اسلحه به هر دوی آنها شلیک کرد.
مادر ترون اسلحه دستی خود را گرفته و به او شلیک کرد و او را کشت. این تیراندازی از نظر قانونی دفاع شخصی شناخته شد و مادرش با هیچ اتهامی مواجه نشد.
ترون در مدرسه ابتدایی پوتفونتین (Laerskool Putfontein) شرکت کرد، دورهای که در طی آن او گفتهاست که خوب پیش نمیرفت.
او در طول دوران کودکی اغلب با یرقان مریض میشد و آنتیبیوتیکهایی که به او داده شد باعث پوسیدگی دندانهای پیش بالای شیری او شد (که باید با جراحی برداشته میشد) و دندانها تا زمانی که او تقریباً ده سال داشت رشد نکردند.
ترون در ۱۳ سالگی به مدرسه شبانهروزی فرستاده شد و تحصیلات خود را در مدرسه ملی هنر در ژوهانسبورگ آغاز کرد. اگرچه ترون به زبان انگلیسی مسلط است، زبان مادری او آفریکانس است.
شارلیز جوان، سپس به لس آنجلس رفت. پس از ۸ ماه اقامت در این شهر، در سال ۱۹۹۵ وقتیکه در بانکی بود و میخواست که چکی به ارزش ۵۰۰ دلار را نقد کند.
مسئول بانک از انجام اینکار امتناع کرد که وی شروع به داد و فریاد کرد ولی تهیهکنندهای بنام جان کراسبی وی را دید و به یک مدرسه بازیگری معرفی کرد.
بعد از اینکه مجبور شدم رقصیدن را کنار بگذارم، برای بازیگری به لس آنجلس رفتم اما چون نتوانسته بودم کاری پیدا کنم، مادرم پول کرایه خانهام را برایم فرستاده بود و برای نقد کردنش، به یک بانک در بلوار هالیوود رفتم.
اما مسئول بانک چکم را نقد نمیکرد که باعث عصبانیتم شد. بعد از آن، مردی بنام جان کراسبی کارت ویزیتش را به من داد و از من خواست که با وی تماس بگیرم.
فکر میکردم دروغگوست اما بعداً معلوم شد که این فرد، استعداد یاب است. وی مرا به چند نفر معرفی کرد و کارم شروع شد.
اولین فیلم ترون، فیلم «بچههای مزرعه ۳» محصول ۱۹۹۵ بود شارلیز جوان که ۱۹ سال داشت، در این فیلم نقش کوتاه و بدون دیالوگی را داشت. اما اولین فیلمی که وی در آن نقش مهمی داشت، دومین فیلمش بود.
فیلم «۲ روز در دره» محصول سال ۱۹۹۶ بود که وی در نقش هلگا بازی کرد. در همان سال در فیلم «کاری که میکنی» نیز بازی کرد که به گفته خودش، نقش مهمی در بازیگر شدن وی داشت.
از زمان کودکی، همیشه به دیدن فیلمهای تام هنکس مینشستم و واقعاً دوستش داشتم.
وقتیکه تام هنکس مرا برای بازی در نقش کوتاهی از فیلمش انتخاب کرد، بخودم گفتم که «اگر وی (تام هنکس) مرا شایسته بازی در فیلمش میداند، پس میتوانم در این شغل (بازیگری) موفق شوم» و کارم را جدی گرفتم.
ترون در سال ۲۰۰۷ شهروندی ایالات متحده آمریکا را دریافت کرد، در حالی که تابعیت آفریقای جنوبی خود را حفظ کردهاست. او در لس آنجلس زندگی میکند.
ترون دو فرزند را به فرزندی پذیرفتهاست: یک دختر به نام «جکسون» در مارس ۲۰۱۲ و یک دختر دیگر، به نام «اوت» در ژوئیه ۲۰۱۵ او گفته که از دوران کودکی و از زمانی که از پرورشگاهها و تعداد زیاد کودکان در آنها آگاه شد به فرزندخواندگی علاقه پیدا کرد.
ترون در آوریل ۲۰۱۹ فاش کرد که جکسون که در آن زمان هفتساله بود، یک دختر ترنس است. او در مورد دخترانش گفت: «آنها همانطور که هستند به دنیا آمدند و این تصمیم من نیست که زمانی که هر دو بزرگ شوند دقیقاً در کجای دنیا خودشان را پیدا کنند و چه کسی باشند.»
او از بازیگران زن سوزان ساراندون و سیگورنی ویور الهام گرفتهاست. او تحسین خود از تام هنکس را به عنوان یک «عشق» توصیف کردهاست و بسیاری از فیلمهای او را در دوران جوانی تماشا کردهاست.
بازیگران هالیوود در مجلات آفریقای جنوبی هرگز نمایش داده نشدند، بنابراین ترون هرگز نمیدانست که هنکس چقدر مشهور است تا زمانی که به ایالات متحده نقل مکان کرد، که به عنوان عاملی برای نگرش «بیآلایش و خاکیبودن» ترون نسبت به شهرت استنباط شدهاست.
ترون پس پایان فیلمبرداری آن کاری که میکنی! امضای هنکس را روی فیلمنامهاش گرفت. او بعداً جایزه گلدن گلوب سیسیل بی. دمیل در سال ۲۰۲۰ را به او تقدیم کرد، که در آن هنکس فاش کرد که از روزی که ترون را ملاقات کرد، تحسین متقابلی برای حرفهٔ او داشت.
ترون در سال ۲۰۱۸ گفت که در سی سالگی به دلیل عصبانیت به درمان رفت و متوجه شد که این به دلیل ناامیدی او از بزرگ شدن در طول آپارتاید آفریقای جنوبی است، که در ۱۵ سالگی به پایان رسید.
اولین رابطه عمومی ترون با بازیگر کریگ برکو بود که از سال ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ با او قرار داشت.
ترون تا اکتبر ۲۰۰۱ به مدت سه سال با استیون جنکینز خواننده گروه راک ثرد آی بلایند رابطه داشت. برخی از ترانههای سومین آلبوم این گروه به بررسی احساسات جنکینز در نتیجهٔ جدایی آنها میپردازد.
ترون در سال ۲۰۰۱ پس از آشنایی با بازیگر ایرلندی استوارت تاونسند در صحنهٔ فیلمبرداری سریال بهدامافتاده رابطهٔ خود را با او آغاز کرد. این زوج در لس آنجلس و ایرلند با هم زندگی میکردند. این زوج در اواخر ۲۰۰۹ از هم جدا شدند.
در دسامبر ۲۰۱۳، ترون با بازیگر آمریکایی شان پن آشنا شد. این رابطه در ژوئن ۲۰۱۵ به پایان رسید.