شهری که پوشیدن کفش پاشنه بلند در آن ممنوع است!

شهری که پوشیدن کفش پاشنه بلند در آن ممنوع است!

 

کارمل بای دِ سی (Carmel-by-the-Sea)، شهری که در ساحل مرکزی کالیفرنیا قرار دارد، شهری زیباست که به خاطر ساختمان های افسانه ای، مسیرهای پیاده روی سنگ فرش شده، بوتیک ها و میراث هنری غنی اش معروف است.

 

 

به گزارش سایت ایران ناز (irannaz.com) این شهر با ظاهر روستایی اروپایی و فضای آرام ساحلی اش، سالانه هزاران گردشگر را به خود جذب می کند.

 

 

اما پشت این زیبایی، مقررات و قانون های غافلگیرکننده ای وجود دارد. ازجمله اینکه در کارمل پوشیدن کفش پاشنه بلند بیش از 5 سانتی متر بدون مجوز از نظر فنی غیرقانونی است.

 

این موضوع، یک افسانه، شوخی یا جوک نیست بلکه یک قانون شهری است. اما برای درک و شناسایی این قانون باید فراتر از کار غیرعادی آن رفت و بررسی کرد که چرا این قانون وضع شده است.

 

چرا این قانون وضع شده است؟

 

 

قانون منع پوشیدن کفش پاشنه بلند در سال 1963 تصویب شد. در آن زمان، وکیل شهر این حکم را نه به خاطر نظارت بر مد، بلکه برای کاهش مسئولیت قانونی شهر پیشنهاد کرد. شهر کارمل در ناحیه ای پر از تپه واقع شده و مسیرهای پیاده روی آن با خطر زمین خوردن همراه است.

 

 

سطح آن همیشه سفت و مسطح نیست به خصوص برای کسانی که با کفش های پاشنه بلند روی زمین راه می روند. رهبر شهر می دانست که تصادف در چنین زمینی اجتناب ناپذیر است به ویژه برای بازدیدکنندگانی که به زمین عادت ندارند.

 

 

مقامات شهری به جای انجام تعمیرات اساسی پرهزینه که ممکن بود ظاهر متمایز کارمل را تغییر دهد یک استراتژی جایگزین اتخاذ کردند: آنها یک راه فرار قانونی معرفی کردند. آنها قانونی وضع کردند که هر کسی می خواهد کفشی با بیش از 5 سانت پاشنه بپوشد باید مجوز از شهرداری بگیرد.

 

به این ترتیب کسانی که کفش پاشنه بلند می پوشیدند با آگاهی از خطراتی که زمین برای آنها دارد این کار را انجام می دادند و اگر اتفاقی برایشان می افتاد، شهر و مقامات آن مقصر نبودند.

 

قانون منع پوشیدن کفش پاشنه بلند در کارمل بیشتر درمورد ایمنی است تا محدودیت

 

 

اگرچه ممکن است این قانون محدود کننده توصیف شود اما گرفتن مجوز اینطور نیست. مجوزها رایگان و راحت هستند و می توان به سرعت از شهرداری دریافت کرد.
چرا جذابیت و زمین کارمل، اجرای قانون منع پوشیدن کفش پاشنه بلند را ضروری می کند؟

 

کارمل مقصدی قابل پیاده روی است که فقط یک مایل مربع امتداد دارد. باوجود دنج بودن آن، طیف وسیعی از فرهنگ و غذا در قالب ده ها گالری هنری، غذاخوری ها، فروشگاه های عتیقه فروشی، هتل ها و غیره دارد.

 

 

این شهر طوری طراحی شده که انگار در گذشته است. آدرس خیابان ها را پیدا نخواهید کرد، صندوق پستی در واحدهای مسکونی ممنوع است، رستوران های زنجیره ای پیشرفت نمی کنند. بیشتر جذابیت کارمل به خصوصیات طبیعی و سختگیرانه آن مربوط می شود.