میوه های زیادی در دنیا وجود دارد که تنوع بسیار زیاد شکل ها، رنگ ها، بوها و طعم های عجیب ترین میوه ها شگفت انگیز است.
ما ایرانی ها خیلی از این میوه ها را ما هرگز ندیده ایم، اما عجیب ترین میوههای دنیا – Most exotic fruits in the world کدامند؟
اصلا چه کسانی تعیین میکنند که کدام میوه عجیب است و کدام نه! البته آنچه که برای یک فرد عجیب و غریب به نظر میرسد ممکن است برای شخصی دیگر عادی ترین میوه دنیا باشد.
همه اینها بستگی به این دارد که در در کدام فرهنگ رشد کرده اید و کجای دنیا زندگی میکنید.
برخی از این میوه ها بومی مناطق خاصی هستند و در جاهای دیگر رشد نمی کنند و حتی پرورش داده نمی شوند.
در این مقاله از سایت عجایب ایران ناز فهرستی از عجیب ترین میوه های دنیا را گردآوری کردهایم که ممکن است حتی اسم آن ها را هم هرگز نشنیده باشید!
یوه رامبوتان در مناطق گرمسیری جنوب شرقی آسیا، عمدتاً در اندونزی، مالزی و تایلند کشت می شود.
این میوه غیرمعمول پوست کاملاً چشمگیر و صورتی تا قرمز دارد که با موهایی شبیه مو پوشیده شده است.
داخل گوشت سفید مایل به شیری است و طعم شیرین و کمی تند دارد.
میراکل یا میوهی جادویی یکی دیگر از عجیبترین میوههای دنیا است. البته آنچه در مورد این میوه عجیب است ظاهر آن نیست، بلکه اثرات بعدی آن است.
این میوه به خودی خود دارای قند کمی است اما پس از خوردن آن، غذاهای ترش مزهی شیرین میدهند. به عنوان مثال، لیموهای ترش طعم شیرین خواهد داشت.
این تاثیر عجیب به خاطر مادهی پروتئینی موجود در توتها است که به آن میراکولین گفته میشود و باعث میشود حسگرهای چشایی طعم ترش را شیرین دریافت کنند.
این اثر حدود یک ساعت و یا تا زمانی که مادهی پروتئینی توسط بزاق تخلیه شود، باقی میماند.
میراکل در اصل متعلق به آفریقای غربی است و امروزه نیز در غنا، پورتوریکو، تایوان و فلوریدای جنوبی کشت میشود.
میوه های ارغوانی گیاه تاک شکلاتی به شکل سوسیس و پر از دانه است. با این حال، دانه ها طعم شیرین میوه را مختل نمی کنند.
درختچه تاک شکلاتی از خاور دور سرچشمه می گیرد و بیشتر در چین، ژاپن و کره یافت می شود.
جابوتیکابا یا انگور برزیلی بومی برزیل و دارای ویژگیهای عجیب و غریب مربوط به نحوهی رشد آن است.
این میوه مستقیما روی تنه و شاخههای درخت رشد میکند و از این نظر عجیب است.
جابوتیکابا دارای پوست سیاه مایل به ارغوانی است و گوشت آن مانند انگورهای معمولی است.
این انگورها از نظر سایزی نسبتا بزرگ هستند و قطر آنها به سه تا ۴ سانتیمتر میرسد و هر میوه ۱ تا ۴ دانه دارد.
انگور برزیلی مانند سایر انگورها مصرف میشود اما میتوان از آنها برای شربت، ژله، مربا و غیره نیز استفاده کرد.
این خوراکی عجیب و غریب که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری کشت می شود، مدت هاست در سوپرمارکت های ما موجود است.
پوست بنفش تیره جای خود را به گوشتی زرد رنگ و خوشبو با دانه های سیاه می دهد.
میوهی مونسترا در مکزیک پرورش پیدا میکند. این میوهها شبیه ذرت هستند و با فلسهای شش ضلعی پوشانده شدهاند.
معمولا این میوه حدود ۲۵ سانتیمتر طول و ۳ تا ۴ سانتیمتر قطر دارد.
برای رسیدن به قسمت خوراکی میوهها باید این پوشش کنده شود و میوه از نظر بافت و طعم شبیه آناناس است.
میوه زشتی که نام خود را از ظاهر غیرجذاب، خشن و چروکیده خود گرفته است.
اصالتاً اهل جامائیکا است، پوست تانگلو مانند بسیاری از اقوام مرکباتی آن نارنجی پررنگ نیست، بلکه بیشتر به رنگ سبز مایل به زرد است.
گفته می شود که تانجلو حاصل هیبریداسیون طبیعی بین نارنگی و پوملو است.
میوهی نخل موریچ که به آن آگواژه گفته میشود روی درخت نخلی به نام موریچ میروید که در پرو به آن نخل آگواژه میگویند.
میوهی آن شاه بلوطی با فلسهای براق است. گوشت آن نیز زرد است و منبعی غنی از ویتامین C محسوب میشود.
مردم پرو معتقد هستند که این میوه دارای خواص ویژهای است میتواند زیبایی زنان را تقویت کند.
به همین خاطر کپسول های آگواژه به عنوان کمکهای زیبایی در پرو فروخته میشود.
Cucumis metuliferus نامهای رایج زیادی دارد از جمله خربزه شاخدار، کیوانو، خربزه خوشهای، خیار شاخدار و حتی کیوک آسورائوس.
همانطور که از این نام ها پیداست، این گیاه بخشی از خانواده کدو (Cucurbitaceae) در کنار سایر میوه ها و سبزیجات خوش طعم مانند خربزه، کدو حلوایی و خیار است.
خربزه های شاخدار رسیده دارای پوست زرد تا نارنجی و گوشت سبز لیمویی روشن در داخل هستند.
این گیاه در اصل از نیوزلند می آید، اما اکنون عمدتاً در ایالات متحده آمریکا، شیلی و استرالیا کشت می شود.
میوهی جوشدار نونی که به آن میوهی نونی و توت ساحلی نیز گفته میشود، ممکن است ظاهر عجیبی داشته باشد اما علاقمندان به سلامت مدرن آن را به عنوان یک ابرغذا میدانند.
میوه ها، برگها و ریشهها خواص درمانی دارند و توسط جوامع مختلفی برای درمان بیماریهایی مانند گرفتگی و دردهای قاعدگی، مشکلات روده، دیابت، بیماری کبد و عفونتهای ادراری استفاده میشود.
این میوه به طور سنتی در کشورهای جنوب آسیا، به ویژه اندونزی و مالزی یافت میشود و امروزه با پیشروی هاوایی، جهانی و تجاری شده است.
این میوه به شکل بیضی نامنظم است و تقریبا به اندازهی یک سیبزمینی متوسط است.
وقتی میوه رسیده میشود بوی بدی دارد (البته به همین خاطر به آن میوهی ومیت یا استفراغ نیز گفته میشود).
آتمویا ترکیبی از شکر-سیب و چریمویا است. منشا آن در مناطق گرمسیری آمریکای لاتین است.
میوه به شکل قلب با پوست سبز است. در داخل یک گوشت سفید شیرین را خواهید دید که با دانه های سیاه جاسازی شده است.
میوهی درخت نان در سراسر جنوب شرقی آسیا و بیشتر جزایر اقیانوس آرام یافت میشود.
این میوه به رنگ سبز روشن است و تقریبا اندازهی بزرگی (به اندازهی یک توپ فوتبال) دارد.
میوهی درخت نان سرشار از نشاسته است و هنگامی که میوه کاملا رسیده میشود نشاستهی آن به شکر تبدیل میشود.
هنگام پخت، بافت و طعم آن شبیه نان تازه پخته شده میشود و نام آن نیز به همین خاطر است.
میوه نخل سالاک عمدتاً در دو جزیره اندونزی – سوماترا و جاوه رشد می کنند.
این میوه غیرمعمول نام خود را مدیون پوست قهوه ای مایل به قرمز و مار مانند آن است – حتی فلس دارد!
شکل و اندازه آن شبیه به انجیر است و نوک آن مشخص است.
میوه مار دارای طعمی شیرین است که به خوبی متعادل شده است و کمی ملایم تر است.
فیسالیس یا توت طلایی شبیه یک گوجه فرنگی کوچک به نظر میرسد.
آنچه در مورد این میوه جالب است این است که این میوه دارای یک پوستهی کاغذی پوشانده شده که باعث میشود مانند گل بوگینویلیا به نظر برسد.
وقتی پوستهی روی آن جدا شود میوهی کوچک آن نمایان خواهد شد. به خاطر ظاهر این میوه به آن فانوس چینی نیز گفته میشود.
فیسالیس مانند گوجه فرنگی خورده میشود و میتوان از ان در سالادها و دسرها استفاده کرد و یا با آن مربا و ژله درست کرد.
میوه اژدها که با نام پیتایا نیز شناخته می شود، از خانواده کاکتوس ها است. پوست صورتی رنگ پر جنب و جوش علامت تجاری این میوه است.
در داخل، گوشت میوه سفید برفی را خواهید دید که با دانه های سیاه کوچک خال خالی شده است.
طعم کمی اسیدی، مخلوط با شیرینی ملایم، آن را در آب و هوای گرمسیری با طراوت لذت بخش می کند.
گیاهان آکبی در چین، تایوان و ژاپن میرویند. با این حال این میوهها در ژاپن طرفداران بیشتری دارند.
در واقع نام آکبی نیز ژاپنی است. این میوه به اندازهی کف دست و غلافی بنفش رنگ است که گوشت سفید انگشت مانند سفید آن را میپوشاند.
گوشت آن با تعداد زیادی دانههای سیاه خوراکی پر شده است.
آکبی در ژاپن میوهای خاص در نظر گرفته میشود و برای پخت غذاهایی بخصوص از آن استفاده میشود. طعم این میوه نیز کمی شیرین است.
دست بودا از خانواده مرکبات است. بخشهای انگشت مانندی که به هسته میوه منتهی میشوند همان چیزی هستند که نام آن را به وجود آوردهاند.
در چین و ژاپن عمدتاً به عنوان خوشبو کننده اتاق استفاده می شود.
در اروپا، میوه ای که شکل عجیبی دارد بیشتر یک کنجکاوی است و هنوز به طور گسترده ای شناخته نشده است.
سیب کاستارد بومی آند است و از بیرون شبیه سیب سبزی پوشیده با تاول به نظر میرسد.
این میوه که به آن شوگر اپل نیز گفته میشود بسیار مفید و پرخاصیت است.
پوست میوه به راحتی از آن جدا میشود و درون آن چندین دانهی قهوهای رنگ کوچک و براق وجود دارد.
این میوه سرشار از ویتامین A و C، فیبر و منیزیم است و طعم بسیاری خوبی نیز دارد.
دوریان به خاطر بوی تندش معروف است. منشأ آن از جنوب شرق آسیاست، جایی که مسافران از حمل آن در وسایل نقلیه عمومی به دلیل بوی آن به شدت ممنوع هستند!
به دلیل اندازه بزرگ، پوست خاردار و عطر شدیدش، در بیشتر مناطق جنوب شرقی آسیا از آن به عنوان سلطان میوه یاد می شود.
خرمالوی سیاه گونهای از خرمالو است که با نامهای میوهی پودینگ شکلات، صابون سیاه و غیره نیز نامیده میشود.
درخت این میوه بومی مکزیک، آمریکای مرکزی و کلمبیا است و نام آن (ساپوت) به هر میوهی نرم و خوراکی اطلاق میشود.
خرمالوی سیاه مانند گوجه فرنگی است و قطر آن حدود ۵ تا ۱۰ سانتیمتر است.
پوست این میوه غیرقابل خوردن است و هنگام رسیدن از رنگ زیتونی به رنگ سبز مایل به زرد تغییر میکند.
گوشت خرمالوی سیاه کال به رنگ سفید است و وقتی کاملا رسیده میشود بویی شبیه پودینگ شکلات دارد. این میوه معمولا حدود ۱۲ دانه دارد.
توت فرنگی چینی یا یانگمی، این میوهای کوچک و زیبا است که از جمله عجیبترین میوههای جهان محسوب میشود.
این میوه بومی چین است و طعم آن تلاقی طعم توت فرنگی و تمشک است.
این میوه به رنگ قرمز یا ارغوانی مایل به قرمز است و هستهی میان آن نیمی از حجم میوه را در برمیگیرد.
سیب شمعی که به آن سیب جاوا نیز گفته میشود یکی دیگر از میوههای عجیب دنیا است.
این میوه که بومی فیلیپین، هند، اندونزی و مالزی است و به رنگهای سفید، صورتی، بنفش، سبز و حتی سیاه نیز موجود است.
این میوه با نامهای زیادی شناخته میشود و طعمی شبیه گلابی برفی دارد.
پولاسان یکی از میوههای گرمسیری و بومی مالزی است و نام آن از کلمهی اندونزیایی پولاس به معنای پیچیدن گرفته شده است.
دلیل انتخاب این نام این است برای باز کردن این میوه لازم است با دو دست پیچیده شود.
این میوه شیرینتر از لیچی و رامبوتان است و از آن به صورت خام و یا شربت استفاده میشود.
همچنین از پولاسان میتوان مربا و دسر نیز تهیه کرد. این میوه خواص فراوانی دارد و حاوی فیبر، کربوهیدرات، چربی، کلسیم و آهن است.
یکی دیگر از عجیبترین میوههای جهان میوهی بکرایی است که ۱۱ ماه طول میکشد تا میوهی آن رسیده شود.
پوستهی روی آن باید توسط چکش یا چیزی شبیه آن شکسته شود تا بخش خوراکی آن مشخص شود.
طعم این میوه مانند مارمالاد است و عطری شبیه گل رز دارد. این میوه بومی کشورهای آسیایی به ویژه هند است و خواص درمانی زیادی دارد.
گاک نوعی خربزهی چند ساله است که در سراسر کشورهای جنوب شرقی آسیا و شمال شرقی استرالیا میروید.
این میوه دارای بتاکاروتن و لیکوپن زیادی است و به همین خاطر به رنگ نارنجی مایل به قرمز است.
این میوه بومی ویتنام است و از آن به عنوان غذا و دارو استفاده میشود.
بتاکاروتن موجود در این میوه برای تولید ویتامین A، تقویت سیستم ایمنی بدن و تقویت قلب بسیار مفید است.
یکی دیگر از عجیبترین میوههای جهان آکی است. این میوه یک خوراکی جامائیکایی لذیذ و خوشمزه است که به عنوان سبزیجات در غذاهای محبوب جامائیکایی مانند ماهی شور استفاده میشود.
این میوه سرخالو (لیچی) و چشالو (longan) مرتبط است. هنگامی که این میوه میرسد غلاف آن باز میشود و سه دانهی سیاه و براق آن نمایان میشود.
بخش نرم سیب آکی تنها بخش خوراکی آن است و قسمتهای نرسیدهی آن بسیار سمّی و خطرناک هستند.
این میوه عجیب منگوستین نام دارد اما هیچ شباهتی با منگو (انبه) نداد. منگوستین به اندازهی یک توپ تنیس است و رنگ بنفش تیره دارد.
آنچه در مورد این میوه قابل توجه است پوشش خارجی ضخیم و بنفش تیرهی آن است.
در قسمت بالایی میوه بقایای چهار گلبرگ، و در قسمت پایینی آن یک الگوی دایرهای گل مانند وجود دارد که بازماندهی کلاله است.
جالب است که تعداد گلبرگها تعداد بخشهای گوشتی میوه را نشان میدهد. گوشت داخل آن به رنگ سفید است و به دو بخش تقسیم میشود.
شکل گل معمولا ۵ تا ۷ گلبرگ دارد که متناسب با تعداد بخشهای داخل میوه است.
این میوه یک پوست بسیار ضخیم یا غلاف دارد و اگر فرد موقع باز کردن این میوه احتیاط نکند شیرهی پوست خارجی آن، لکی دائمی روی لباس او خواهد گذاشت.
کارامبولا یا میوهی ستارهای یکی دیگر از عجیبترین میوههای دنیا است که در اندونزی و هند و مناطق گرمسیری مالزی میروید.
این میوه ترش و شیرین و سرشار از مواد مغذی مانند ویتامین C، A و فیبر است.
از انجایی که این شیوه شبیه ستاره است به آن میوهی ستارهای گفته میشود و در میان آمریکاییها و کانادایی ها طرفداران بسیار زیادی دارد.