هر کشوری در دنیا قوانین خودش را دارد که شاید برای افرادی که در آنجا زندگی نمی کنند کمی عجیب و غریب به نظر برسد.
این قوانین مختص همان کشور است و دانستن آنها برای افرادی که می خواهند به این کشورها سفر کنند لازم و ضروری است.
در ایران قانونی وجود دارد که مردان نباید مدل موی غربی داشته باشند ازجمله دم اسبی، گوجه ای و…. درعوض مردان باید موهایشان را مطابق با فرهنگ کشورشان آرایش کنند.
بعضی قسمت های اسپانیا قانون ممنوعیت برهنگی را ندارند و مجاز است. اما در بارسلنا برهنگی حتی به صورن جزئی در خیابان ها ممنوع است.
ممنوعیت تولید و فروش آدامس در کشور سنگاپور در سال 1992 اتفاق افتاد که شامل جویدن آدامس و حباب درست کردن آن است.
خوردن آن در سینماها، اماکن عمومی و قطار ممنوع است.
مردم کره جنوبی نباید صدای دوربینشان را خاموش کنند. وقتی اولین تلفن همراه در سال 1999 آزاد شد یک دوربین داشت و ژاپنی ها اولین نفراتی بودند که در گوشی همراهشان دوربین داشتند.
اما آنها از عکس انداختن سوء استفاده کردند به همین خاطر ممنوع شد و درحال حاضر هرجا که عکس بیندازند اطرافیان آنها متوجه می شوند.
در سوئد اسم های زیادی ممنوع است مثل سوپرمن، وراندا، متلالیکا، ایکیا و الویس. این به خاطر قانونی است که در سال 1982 تحت عنوان قانون اسم گذاری به وجود آمد.
زیرا این اسم ها ممکن است باعث ناراحتی شود و توهین آمیز باشند. حتی ممکن است در بزرگسالی کسانی که این اسم ها را دارند مورد تمسخر واقع شوند.
در کشور یونان اگر کسی بخواهد مقبره های یونانی و اماکن تاریخی را ببیند نباید کفش پاشنه بلند بپوشد زیرا مجاز نیست.
کفش پاشنه بلند ممکن است باعث آسیب رسیدن به سطوح و سنگهای آنجا شود.
سر و صداهای نامعقول در شب در استرالیا قدغن است. این سر و صداها شامل سر و صدا در راههای ورودی، کارگاه ها و اتاقک هاست.
پوشیدن جین آبی در کره شمالی قدغن است چون از نظر آنها برگرفته از غربی هاست. همچنین استفاده از پرسینگ مخصوصا برای موها ممنوع است.