استعفا دادن از شغل در شرایطی که کارمند احساس خوبی نسبت به شغل خود نداشته باشد یا مشکلات متعددی در شغلش وجود داشته باشد امری طبیعی است. اما کشوری در جهان وجود دارد که استعفا دادن از شغل در آن به هر دلیلی امری نادرست و ممنوع تلقی می شود.
ترک کار در ژاپن؛ چهارمین اقتصاد بزرگ جهان بالاترین نوع بی احترامی محسوب می شود. در ژاپن کارمندان معمولا برای چندین دهه شاید هم برای کل زندگی خود در یک شرکت می مانند.
هنگامی که یک کارمند استعفا می دهد مدیران سمی، اوراق استعفا را پاره می کنند و کارکنان را برای ماندن تهدید می کنند.
در ژاپن کارمندانی که استعفا می دهند حتی ممکن است مورد آزار و اذیت قرار بگیرند یا پس از اخطار از حقوقشان کسر شود.
برخی از افرادی که در این کشور استعفا داده اند، مدیرانشان آنها را با به صدا درآوردن زنگ خانه و امتناع از خروج آنها از آپارتمان مورد اذیت و آزار قرار می دادند.
در ژاپن مردم تا سر حد مرگ خودشان کار می کنند که به آن “کاروشی” می گویند. “کاروشی” در زبان ژاپنی به معنای مرگ ناشی از کار زیاد است که شامل سکته مغزی، سوء تغذیه و سایر مرگ های مرتبط با استرس می شود.
کارمندان در ژاپن مدت هاست که از برنامه های کاری سخت گیرانه، فشار شدید روسای خود و وفاداری کورکورانه به کارفرمای خود شکایت دارند.
در سالهای اخیر، عوامل استعفا در نتیجه تغییر نگرش جوانان نسبت به شغل خود به وجود آمده است. آنها نسبت به افراد مسن فرصت ها و نفوذ بیشتری دارند.
این کشور با کسری نیروی کار ناشی از پیری جمعیت و کاهش نرخ زاد و ولد دست و پنجه نرم می کند.
برخلاف نسل های قبلی، جوان ترها دیگر به این باور نسل های قبلی که صرف نظر از ماهیت کار، باید دستورالعمل ها را بدون تردید دنبال کنند پایبند نیستند.
این روزها، جوانان ژاپنی اگر شرایط کاری وحشتناک باشد، مجددا این موضوع را مورد تفکر قرار نمی دهند بلکه ترجیح می دهند این موضوع را به شخص ثالثی بسپارند زیرا آنها صلح جویانه عمل می کنند.
امروزه کارمندان از آژانس های شخص ثالث برای کمک به استعفا دادن استفاده می کنند. این آژانس های استعفا به کارگران خجالتی کمک می کنند تا مسئولان و کارفرمایان دلهره آورشان را ترک کنند.