از بین قبایلی که در سراسر دنیا وجود دارند، قبیله ای عجیب و غریب وجود دارد که بخاطر مشخصات و ویژگی خاص و منحصر به فردشان شناخته شده اند.
در میان زنان آپاتانی ساکن در قلب آروناچال پرادش هند بینی هایشان توجه را به خود جلب می کنند.
قرار دادن دماغ گیرها در سوراخ های بینی شان که نمادی از بلوغ و انتقال به دوران زنانه است یک مراسم تشریفاتی است که با فرا رسیدن اولین سیکل قاعدگی یک زن انجام می شود.
قبیله آپاتانی که به آنها تانی نیز گفته می شود در محدوده دره زیرو در روستای آروناچال پرادش واقع شده است.
آداب و رسوم قدیمی آنها به ویژه بستن بینی و خالکوبی روی صورت زنان به طور پیوسته از سال 1970 کاهش یافته و نشانه هایی از گذشته است که دیگر وجود ندارد.
این موضوع حکایت زمانی است که این شیوه های عجیب و غریب از روی ناچاری و ضرورت به عنوان سپری در برابر سایه غارتگرانه مهاجمان قبیله ای بود. با هر یورشی زنان به فراموشی سپرده می شدند.
در آن زمان بود که رئیس آپاتانی دستوراتی داد که منصف ترین آنها قرار دادن چیزی تزئینی کاملا مشخص داخل بینی یا همان دماغ گیرهای بزرگ دایره ای شکل بود و برای جلوگیری از نگاه بد در نظر گرفته شده و استفاده می شد و به عنوان “یاپینگ هورلو” شناخته می شد.
مکمل این عامل بازدارنده خالکوبی های پیچیده ای بود که چهره آنها را زینت می داد و از ابرو تا چانه به صورت عمودی انجام می شد و جذابیتی که می توانست توجه ها را به خود جلب کند از بین می برد.
آپاتانی که در میان وسعت سرسبز زمین های حاصلخیز آروناچال پرادش قرار دارد عمدتا از انبوه شالیزارهای برنج و انبوه آب های آن است.
اما به مرور زمان، تار و پود این سنت سرسختانه از بین رفت. مراسم بستن بینی که روزی پر جنب و جوش بود اکنون نشانه و بقایای روایتی است که در ابهام فرو رفته است و نگاهی مبهم به تاریخ آپاتانی ارائه می دهد.