مشکلات کودکانی که والدینشان با یکدیگر مهربان نیستند

مشکلات مهم و جدی کودکانی که والدینشان با یکدیگر مهربان نیستند

 

در زندگی واقعی، کودکان ممکن است درس های مفید و مهم زندگی را یاد بگیرند که می تواند پایه و اساس روابط سالم در آینده باشد، بنابراین اعمال و رفتار و مهربان بودن مهمتر از کلمات هستند. هر چه والدین نسبت به یکدیگر مهریان باشند و محبت خود را زودتر و ادامه دارتر نشان دهند کودکان با مشاهده آنها، احساس راحتی بیشتری دارند.

 

والدینی که با یکدیگر مهربان نیستند

 

به ویژه اگر محبت فیزیکی با اظهارات کلامیِ تایید یا حمایتی بین والدین همراه باشد. اگرچه خانه اولین کلاس درس ماست اما افرادی که والدینشان در دوران کودکی نسبت به یکدیگر مهربان نبودند برخی ویژگی ها را در بزرگسالی خواهند داشت.

 

1. در ابراز محبت مردد می شوند

 

 

از آنجایی که والدین الگوی فرزندان هستند این یکی از ویژگی هایی است که افرادی که پدر و مادرشان با هم مهربان نبودند ممکن است داشته باشند.

 

برای کودکی که در خانه ای بزرگ شده که در آن محبت واقعا نشان داده نمی شده، ابراز محبت ممکن است باعث شود که او احساس ناخوشایندی و نامناسبی کند.

 

بدون دیدن محبت، کودک در بزرگسالی احساس می کند چیزی ناآشنا را می بیند و به جای احساس ارتباط باعث ایجاد ناراحتی می شود.

 

2. مشکل داشتن در صمیمیت

 

تاثیر مهربان بودن والدین روی کودکان

 

این کودکان ممکن است در بزرگسالی برای ایجاد روابط نزدیک دچار مشکل شوند. این مشکل از فقدان رفتار محبت آمیز الگوبرداری شده در تربیت ناشی می شود که می تواند آنها را در چگونگی ارتباط عمیق با دیگران دچار تردید کند.

 

3. مشکلات اعتماد

 

 

اعتماد آجر به آجر ساخته می شود و از کودکی شروع می شود. ابراز محبت والدین پیام های مهمی را ارسال می کند که به ایجاد یک پایه مهم کمک می کند.

 

اگر کودک ببیند که والدینش به ندرت با یکدیگر گرم و صمیمی می شوند ممکن است با این تصور بزرگ شود که حمایت عاطفی و اعتماد، پایه ای برای روابط نیست.

 

در بزرگسالی آنها ممکن است خود را بیشتر محافظت کنند و مطمئن نباشند چگونه در روابط خود اعتماد ایجاد کنند یا بر آن تکیه کنند.

 

4. عدم راحتی در تعیین حد و مرز

 

تاثیر والدین مهربان

 

کودکانی که در معرض محبت جسمانی سالم از سوی والدین خود باشند برای صحبت درمورد مرزهای صمیمیت در بزرگسالی راحت تر هستند.

 

5. چالش در بحث درمورد احساسات

 

 

محبت راهی برای برقراری ارتباط در لحظات عاطفی است. در آغوش گرفتن در مراسم تشییع جنازه یکی از عزیزان، یک بوسه زمانی که فرد ترفیع خود را اعلام می کند یا دست در دست گرفتن بعد از دعوا.

 

بدون دیدن این اقدامات کوچک اما مهم ممکن است فرد به فردی تبدیل شود که در یافتن کلمات برای صحبت درمورد احساسات مشکل دارد.

 

فقدان این احساسات باعث می شود که آنها برای مدیریت احساسات خود دچار مشکل شوند و ارتباط عاطفی را در آینده به چالشی تبدیل کند.

 

6. عدم راحتی در نشان دادن احساسات

 

تاثیر مهربان بودن والدین روی فرزندان

 

در خانه هایی که معمولا احساسات ابراز نمی شود کودکان ممکن است این کار را تقلید کنند و احساسات خود را پنهان کنند.

 

7. ناامنی عاطفی

 

 

محبت فیزیکی اکسی توسین را افزایش می دهد، اکسی توسین همان هورمون عشق است که هورمون خوب بودن شما را تقویت می کند.

 

امنیت افزایش یافته به دلیل افزایش سطح اکسی توسین است که آنها از طریق مشاهده خود تجربه می کنند.

 

عکس این نیز به این صورت است که بدون افزایش اکسی توسین فرد ممکن است احساس خوبی نداشته باشد.

 

8. ناامنی در روابط

 

 

ممکن است احساس کنید ارزش عشق را ندارید. این عدم اطمینان منجر به ناامنی در روابط عاشقانه و اجتماعی می شود.

 

9. اتکا به خود

 

 

بزرگ شدن در محیطی بدون حمایت عاطفی باعث می شود کودک از نظر عاطفی از خود محافظت کند. این استقلال می تواند به اتکا به خود تبدیل شود و فرد را به کسی تبدیل کند که به تنهایی به چالش های زندگی نزدیک می شود.

 

10. سازگاری

 

 

اگر کودکی بدون محبت بزرگ شود اما بخواهد بیاموزد که چگونه در روابط بزرگسالی محبت آمیز باشد ممکن است متوجه شود که چگونه به تنهایی در محیط های عاطفی مختلف قرار بگیرد.

 

این می تواند به آنها کمک کند تا با استفاده از انعطاف پذیری و استقلال روابط قوی تری در بزرگسالی داشته باشند. در واقع این ویژگی بارقه امید را در فرزندانی که محبت والدین را به یکدیگر ندیده اند ارائه می کند.