در برخی فرهنگ ها دست دادن یا تعظیم کردن ممکن است حرکات رایجی برای ادای احترام باشد درحالی که فرهنگ های دیگر روش های منحصر به فرد و گاها شگفت انگیزی برای نشان دادن احترام دارند.
درک این تفاوت های فرهنگی در دنیا بسیار جذاب است. در این مقاله از سایت ایران ناز برخی از نشانه های غیرعادی و عجیب احترام از سوی فرهنگ های مختلف در سراسر جهان آورده شده است:
در بسیاری از فرهنگ های غربی، برقراری ارتباط چشمی نشانه اعتماد به نفس و احترام است.
اما در بین مردم ژاپن پرهیز از تماس مستقیم چشم نشانه احترام است به ویژه هنگام تعامل با فردی که دارای مقام بالاتری است.
خیره شده مستقیم به چشمان یک نفر می تواند به عنوان بی احترامی تلقی شود.
درعوض ژاپنی ها درحین مکالمه به گردن یا پایین صورت فرد نگاه می کنند تا ادب و فروتنی خود را نشان دهند.
در قبیله ماسایی در کنیا و تانزانیا تف کردن به عنوان نشانه احترام و برکت در نظر گرفته می شود.
هنگام احوالپرسی با بزرگان، رزممندگان ماسایی قبل از دست دادن به دستان آنها تف می اندازند.
والدین همچنین به نوزادان تازه متولد شده تف می اندازند تا برای آنها آرزوی خوشبختی و آینده ای موفق داشته باشند.
این کار که ممکن است در بسیاری از فرهنگ ها توهین آمیز به نظر برسد عمیقا ریشه در سنت ماسایی دارد و نشاندهنده خوشبختی و احترام است.
در کره جنوبی تعظیم یک روش رایج برای نشان دادن احترام است. میزان خم شدن به رابطه و موقعیت بستگی دارد.
تعظیم کم با سر برای احوالپرسی های معمولی استفاده می شود درحالی که تعظیم با خم شدن به میزان 90 درجه برای مناسبت های رسمی و هنگام نشان دادن احترام زیاد مانند مراسم تشییع جنازه یا عذرخواهی استفاده می شود.
تعظیم بخش جدایی ناپذیر فرهنگ کره جنوبی است که منعکس کننده سلسله مراتب و آداب اجتماعی است.
در تونگا یک احوالپرسی سنتی به نام “مالو ای للی” وجود دارد که شامل فشار دادن آرام بینی و پیشانی با هم است.
این حرکت که به “هونی” معروف است نشانه احترام و استقبال گرم است. در مراسم مهم و هنگام ملاقات با بزرگان استفاده می شود.
در هند ارائه غذا یا هر هدیه ای با دو دست نشانه احترام و صداقت است.
استفاده از هر دو دست نشان می دهد که هدیه دهنده کاملا به گیرنده احترام می گذارد.
ارائه چیزی با یک دست بی ادبانه انگاشته می شود زیرا می تواند به معنای عدم علاقه باشد.
این عمل نشاندهنده اهمیت مهمان نوازی و احترام در فرهنگ هند است.
در فرهنگ اتیوپی مرسوم است که بهترین وعده های غذایی را به عنوان نشانه احترام و افتخار به مهمانان می دهند.
این سنت به “گورشه” معروف است. در طول یک وعده غذایی، میزبان اغلب یک تکه نان را به همراه مقدار زیادی خورش در دهان مهمانان قرار می دهد.
این عمل که مستقیما به کسی غذا می دهند یک ژست محترمانه است که نماد اعتماد، مراقبت و پیوند بین میزبان و مهمان است.
در فنلاند، سکوت اغلب محترمانه تر از پچ پچ های مداوم درنظر گرفته می شود.
مردم فنلاند برای سکوت ارزش قائل هستند و آن را نشانه احترام به فضای شخصی و افکار دیگران می دانند.
در مجالس و اجتماعات، دوره های سکوت امری عادی و قابل تقدیر است.
قطع کردن حرف شخص به عنوان بی حرمتی تلقی می شود.
سکوت امکان تامل را فراهم می کند و نشان می دهد که شخص برای حضور دیگران ارزش قائل است بدون اینکه نیازی به حرف زدن باشد.