۱۰ سال پیش فوتبال ما با سالى چند ده میلیارد برگزار مى شد و الان این هزینه تا چند ۱۰۰میلیارد تومان در سال افزایش یافته است اما به لحاظ كیفى نه فقط حركت روبه جلویى احساس نمى شود، بلكه در قیاس با چند سال قبل حتى مى توان گفت فوتبال ضعیف تر شده است. بنابراین باید پرسید و دوباره هم پرسید كه چرا باوجود افت كیفى فوتبال، خرج آن چند برابر شده است؟
برخی باشگاه های صنعتی مثل سپاهان، فولاد، مس کرمان و تا حدودی هم ذوب آهن با عقد قراردادهای کلان رکوردهای جدیدی را در فصل نقل و انتقالات برجای گذاشته اند که به نظر می رسد با واکنش های برخی نهادهای دولتی و وزارت خانه ها همراه شود. در حالی که برخی تیم های دولتی مثل ملوان، پاس، مقاومت سپاسی، راه آهن و… حتی از جذب بازیکنان ۲۵۰ میلیونی عاجز مانده اند، تیم های صنعتی بدون محدودیت و با توجه به برخورداری از بودجه ای بالغ بر ۶ میلیارد تومان به راحتی ستاره های لیگ برتر را به خدمت می گیرند.
«مهدی رحمتی» به عنوان ستاره فصل نقل و انتقالات با پیشنهاد ۷۰۰ میلیون تومانی باشگاه سپاهان و پیشنهاد ۶۰۰ میلیون تومانی باشگاه های مس و ذوب آهن اصفهان همراه شده و حتی باشگاه سپاهان حاضر شده است مالیات قرارداد مورد نظر را هم متقبل شود هرچند که رحمتی مدعی شده ۴۴۴ میلیون تومان دریافت کرده و مالیات آن را نیز خود پرداخته است. همچنین «هادی عقیلی» ۵۰۰ میلیون تومان، «سیدجلال حسینی» ۵۰۰ میلیون تومان، «احمد آل نعمه» و «محسن بنگر» ۴۰۰ میلیون تومان دریافت کرده اند. گفته می شود «شاهین خیری» هافبک تیم ذوب آهن با قراردادی بالغ بر ۳۰۰ میلیون تومان به سپاهان ملحق شده است. «مهدی کریمیان» نیز ظاهرا با قراردادی ۲۵۰میلیون تومانی به سپاهان پیوسته است. «امیر قلعه نویی» را نیز باید گران ترین مربی تاریخ فوتبال ایران دانست. گویا مبلغ قرارداد یک ساله او با سپاهان ارزشی بالغ بر ۴۵۰ میلیون تومان دارد، اما در محافل خصوصی مبلغ قرارداد وی ۷۰۰ میلیون تومان اعلام شده است.
«حسین کعبی» نیز در مصاحبه ای اعلام کرده فصل قبل با قراردادی حدود ۵۰۰ میلیون تومان به «استیل آذین» رفت.
نسلی از فوتبالكه باید نام «نسل سوخته» را بر آنان گذاشت شاهرخ بیانی، شاهین بیانی، عبدالعلی چنگیز،مجید نامجومطلق از استقلال و ناصر محمدخانی،حمید درخشان از پرسپولیس كه بازیهای بهیادماندنی آنان هنوز در ذهن فوتبال دوستانباقی مانده است. آن زمان كشور، درگیر جنگتحمیلی از سوی عراق بود و ستارگان ایرانیبدون هیچ چشمداشتی به فوتبال میپرداختند.«فوتبال» تنها عشق بود، ستاره میدان كه هر جمعهدر ورزشگاه آزادی از سوی هواداران موردتشویق قرار میگرفت، در روزهای معمول هفتهمسافركشی میكرد. ستاره دیگری در یك كارگاهتولیدی كار میكرد، آن یكی با وانت كار میكرد،زمین تمرین آنان هم، زمینهای خاكی جنوبتهران بود كه تمام وسایلشان در صندوق عقب یكپیكان قدیمی جا میگرفت، تمام دارایی آنان ازفوتبال، همان صندوق عقب پیكان بود و………..
دربى گران
هر كدام از بازیكنان حاضر در دربى سالى ۳۰۰ میلیون درآمد دارند. بااحتساب مربیان و ذخیره ها مى توان به عددى حدود ۱۰ میلیارد تومان رسید. پس دربى یك نمایش گران ۹۰ دقیقه اى است كه اگر بلیت فروشى، حق و پخش و سایر درآمدهایش را حساب كنیم به رقمى مى رسیم كه مى توان معادل نیمى از تولیدات سینمایى كشورمان در طول سال باشد. با این حال خروجى چنین سرمایه اى فاجعه است و شاید اگر عادت به استقبال از دربى نبود، استقلال و پرسپولیس نمى توانستند چنین جمعیتى را مشغول به خود سازند .البته برنده های واقعی دلالهای مافیایی فوتبال متاسفانه بیشترین بهره را می برند و بیشترین نفوذ را دارند !