مطالعات علمی اخیر ثابت کرده که ازطریق خنده میتوانیم خودمان و دیگران را بشناسیم. محققان و روانشناسان زیادی روی این موضوع تحقیق کرده اند. ما در اینجا به این موضوع می پردازیم.
دو نوع خنده وجوددارد. اولی خنده بی اختیار است که عکس العمل غیرقابل کنترل ما به چیزی است که ما را می خنداند مثل یک جوک خنده دار.
نوع دوم خنده اختیاری یا ارادی است با یک صدا و عکس العمل عمدی و مودبانه مثلا به یک جوک احمقانه.
مطالعات نشان داده که خنده اختیاری و ارادی بیشتر به ما کمک می کند تا شخص رو بشناسیم چون با یک رفتار کنترل شده تولید شده است.
آیا یک دوست بامزه یا کمدینی که معمولا شما را می خنداند دارید؟ مطالعات نشان داده احتمال خندیدن به خاطر آشنایی ما با آنها زیادتر است.
اگر جوک را یک فرد کمدین یا یک دوست بامزه تعریف کند، جالبتر به نظر می رسد و احتمال خنده بیشتر است.
براساس نظریه یک روانشناس، وقتی با افراد درحال صحبت هستیم احتمال خندیدن 30 بار بیشتر می شود.
مطالعه نشان داده که این جوک نیست که باعث خندیدن ما می شود بله نوع عکس العمل ما به دیگران به آنها نشان می دهد که خوشمان آمده.
طبق تحقیقی که توسط روانشناس باب لونسون انجام شده، او از چند زوج درمورد رفتارهایی که بین آنها آزارشان می داد پرسید.
مطالعه نشان داد که وقتی زوج ها با خنده و لبخند صحبت می کنند، احساس بهتری نسبت به موضوعات حساس و ناراحت کننده هم دارند. همچنین آنها احساس رضایت بیشتری نسبت به هم دارند.