به گزارش ایران ناز درسال ۲۰۱۲ بروس بریجمن دانشمند علوم اعصاب ۶۷ ساله با همسرش برای دیدن یک فیلم سینمایی به سینما رفت و برای دیدن فیلم عینک سهبعدی تهیه کرد پس از اتمام فیلم زندگی او دچار تغییر شد.
همانطور که میدانید ما موجودات سه بعدی هستیم که در یک دنیای سه بعدی زندگی میکنیم اما چشمان ما فقط دو بعد را به ما نشان میدهد.
این دانشمند که تا پیش از این دید سه بعدی نداشت و تمام چیزها را مانند تصویری میدید برای مثال دور شدن پرنده را نمیدید و تنها کوچک شدن پرنده را تا اینکه او را نبیند، به یکباره جهان را توانست به صورت سهبعدی ببینید و او از این اتفاق به هیجان آمد.
وی گفت” که یکباره بازیگرها را میدیدم که از کادر بیرون میروند در حال که تا قبل از این درکی از آن نداشتم.” این اتفاق یعنی داشتن دید دو بعدی در حدود ۵% تا ۱۰٪ مردم جهان وجود دارد.
*حالا سوالی که ممکن است مطرح شود این است که چرا برخی افراد جهان را دوبعدی میبینند؟
ما موجودات سه بعدی هستیم که در یک دنیای سه بعدی زندگی می کنیم اما چشمان ما فقط دو بعد را به ما نشان می دهد. عمق چیزی که فکر میکنیم میتوانیم ببینیم، ترفندی است که مغز ما آموخته است.
و حاصل تکامل که چشم ما و قرار گرفتن چشمها در جلوی صورت ما هست.
برای اثبات این موضوع، یک چشم را ببندید و سعی کنید تنیس بازی کنید. برایتان واقعا سخت میشود چون نمیتوانید نزدیک شدن توپ را به درستی تشخیص دهید.
بیشتر حیوانات شکارچی برای اینکه طعمه خود را شکار کنند از آن فاصله میگیرند، چون بینایی استریوسکوپی دارند. اما بیشتر حیوانات گیاه خوار چشمانشان در کنار سرشان قرار دارند تا بتوانند بیشتر محیط اطراف خود را ببینند.
اما در این حالت آنها نمیتوانند درک درستی از عمق داشته باشند.
*آیا میدانید افراد با دید دوبعدی چگونه میبینند؟
افرادی که یک چشم دارند یا مشکلات بینایی( تنبلی چشم و …) در یک چشمشان دارند ممکن است، جهان را دو بعدی ببینند. اما میتوانند زندگی خوبی داشته باشد.
البته مغز این افراد میتواند چیزی را که نزدیک میشود را با بزرگتر شدن اندازه آن تشخیص دهد، بنابراین میتوانند به راحتی زندگی کنند.
این افراد درست مثل وقتی که، در یک صفحه نمایش بزرگ تلویزیون فیلم تماشا میکنید، مغز آنچه را میبینید میفهمد، اگرچه اطلاعات سه بعدی از آنها نمیگیرد.