وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

وکیل ملکی، هزینه وکیل ملکی تهران

همه چیز درمورد توپ طلایی

همه چیز درمورد توپ طلایی
گابریل هانوت نویسنده مجله فرانس فوتبال در دهه 1950 مبتكر اهدای این جایزه بود. او سال 1956 از همتاهای خود خواست برای انتخاب بازیكن سال اروپا رای بدهند. استانلی ماتیوس بازیكن وقت تیم بلكپول اولین برنده این جایزه بود.

در آغاز روزنامه‌نگاران تنها به بازیكنان اروپایی تیم‌های باشگاهی اروپا رای می‌دادند و بنابراین بازیكنانی چون مارادونا كه شایسته دریافت این توپ بودند، هرگز عنوان مرد سال فوتبال اروپا را به دست نیاوردند. در سال 1995 در مقررات اهدای جایزه تغییراتی دادند و از آن به بعد بازیكنان غیراروپایی شاغل در تیم‌های اروپایی هم در فهرست انتخاب مرد سال فوتبال قرار گرفتند.

ژرژوه‌آ بازیكن آفریقایی تیم میلان، اولین غیراروپایی برنده توپ طلایی بود كه در همان سال 1995 به این توفیق رسید. مقررات انتخاب برنده توپ طلایی در سال 2007 نیز تغییر یافت. این بار به رای‌دهندگان اجازه دادند تا به هر بازیكنی در هر جای جهان رای بدهند.

پس از آن اصطلا‌ح «مرد سال فوتبال اروپا» را دیگر به كار نبردند و از سال 2007 فقط از واژه‌ «توپ طلایی» استفاده شده است. اما از آنجا كه بهترین فوتبالیست‌های جهان در تیم‌های اروپا به فوتبال حرفه‌ای اشتغال دارند، عملا در قاره‌های دیگر برای آنها رقیبی وجود نداشته است. بنابر این در سال‌های 2007 و 2008 همه بازیكنان برگزیده در تیم‌های اروپایی مشغول بازی بودند. با تغییر مقررات، شمار روزنامه‌نگارانی كه اجازه رای دادن داشتند، به 96 نفر از سراسر جهان افزایش یافت كه هریك می‌توانند به 5 نفر رای بدهند. تا پیش از آن تنها 52روزنامه‌نگار از اروپا در رای‌گیری شركت می‌كردند.

مجله فرانس فوتبال كه بانی اهدای توپ طلایی است، روزنامه‌نگاران رای دهنده را انتخاب می‌كند و در این انتخاب وسواس زیادی دارد. به همین علت جایزه توپ طلایی، ارزش زیادی دارد و آرزوی هر بازیكنی است كه روزی آن را به دست آورد.

طلایی‌ترین‌‌ها

از سال 1956 كه انتخاب بازیكن سال اروپا و اهدای توپ طلایی فوتبال آغاز شد، بازیكنان بزرگی این توپ را دریافت كرده و در یادها ماندگار شده‌اند. در میان آنها برخی توفیق بیشتری كسب كردند و بیش از یك بار توپ طلایی را در ویترین افتخارات خود قرار دادند. از جمع این بازیكنان برجسته، فقط 3 نفر 3 بار این توپ را به دست آورده‌اند كه عبارتند از یوهان كرایف هلندی، میشل پلاتینی فرانسوی و ماركوفان باستن هلندی. پلاتینی تنها بازیكنی است كه توپ طلایی را 3 بار متوالی از 1983 تا 1985 به دست آورد. او در آن سال‌ها عضو تیم یوونتوس بود و بازی‌های درخشانش از عوامل موفقیت این تیم ایتالیایی و حتی تیم ملی فرانسه بود. رونالدو، اولین بازیكن برزیلی است كه موفق به دریافت توپ طلایی شد. او این توفیق را در سال 1997 كه عضو اینترمیلان بود، به دست آورد.

برخی بازیكنان كه 2 بار فاتح توپ طلایی شدند، به فاصله چند سال از هم این توپ را به دست آوردند. برای مثال‌، رونالدو در سال 1997 با پیراهن اینتر و در سال 2002 با پیراهن رئال مادرید برنده توپ طلایی شد.

در انتخاب برندگان توپ طلایی، عوامل گوناگونی دخیل بوده و موفقیت‌های ملی و باشگاهی مهم‌ترین این عوامل به شمار می‌آیند. برای مثال در سال 1990 كه تیم آلمان با كاپیتان لوتار ماتئوس قهرمان جام جهانی شد، ماتئوس توپ طلایی را به دست آورد.

او آن سال عضو تیم اینترمیلان بود. در سال 1998 كه فرانسه قهرمان جام‌جهانی شد، زین‌الدین زیدان ستاره این تیم، توپ طلایی را به دست آورد. او در آن سال عضو تیم یوونتوس بود.

در سال 2002 كه برزیل جام جهانی را به دست آورد و رونالدو آقای گل جام شد، همین بازیكن توپ طلایی را به دست آورد. در سال 2006 فابیو كاناوارو كاپیتان تیم ایتالیا كه قهرمان جام جهانی شد، توپ طلایی را كسب كرد.

جدا از فاتحان جام جهانی، عمدتا بازیكنانی توپ طلایی را به دست آورده‌اند كه در همان سال تیم آنها فاتح جام باشگاه‌ها یا لیگ قهرمانان اروپا شده بود. در سال 2008 منچستریونایتد قهرمان اروپا شد و كریس رونالدو بازیكن این تیم توپ طلایی را در ویترین افتخارات خود قرار داد.

در سال 2007 تیم میلان فاتح لیگ قهرمانان شد و كاكا بهترین بازیكن آن سال میلان، توپ طلایی را به دست آورد. در سال 2005 تیم بارسلونا قهرمان لیگ قهرمانان شد و رونالدینیو ستاره آن سال این تیم موفق به كسب توپ طلایی شد. در سال 2004 تیم میلان قهرمان اروپا شد و آندری شوچنكو مهاجم این تیم توپ طلایی را به دست آورد.

در جمع بازیكنان طلایی، ماركوفان باستن هم جایگاه رفیعی دارد. او در سال‌های 1988 ، 1989 و 1992 برنده توپ طلایی شد. فان باستن مهاجمی استثنایی بود كه اگر در اوج فوتبالش آسیب نمی‌دید و ناگهان از دنیای فوتبال جدا نمی‌شد، برای چهارمین و حتی پنجمین بار توپ طلایی را كسب می‌كرد.

آلفردو دی استفانو، فرانتس بكن باوئر، كوین كیگان، كارل هاینس رومنیگه و رونالدوی برزیلی، بازیكنانی با 2 بار فتح توپ طلایی‌اند. در جمع بازیكنانی كه دوبار توپ طلایی را كسب كرده‌اند، كوین كیگان و رومنیگه، تنها بازیكنانی‌اند كه 2 بار متوالی به این توفیق رسیده‌اند.

14 توپ طلایی برای دو كشور

آلمانی‌ها و هلندی‌ها هر كدام 7 بار توپ طلایی فوتبال اروپا به دست آورده‌اند. 7 توپ آلمانی‌ها را 5 بازیكن كسب كردند كه سهم رومنیگه و بكن باوئر 2 توپ بوده است. اما 7 توپ طلایی هلندی‌ها را فقط 3 بازیكن به دست آوردند كه فان باستن و كرایف هر كدام سه بار برنده این توپ شدند.

فرانسوی‌ها با 6 بار فتح توپ طلایی در مكان سوم قرار دارند. 3 توپ طلایی میشل پلاتینی سبب بالا رفتن فرانسه در جدول رده‌بندی كشورها در دریافت توپ طلایی شده است. اما موفق‌ترین كشور غیراروپایی در تصاحب توپ طلایی، برزیل است كه 4 بازیكن آن، جمعا 5 بار برنده توپ طلایی شده‌اند. انگلیسی ها و ایتالیایی‌ها نیز 5 بار توپ طلایی را به دست آورده‌اند.

در رده‌بندی پرتغال، شوروی و اسپانیا با سه توپ طلایی قرار گرفته‌اند. 9 كشور هم هر كدام یك بار موفق به دریافت این توپ شده‌اند. در جمع این كشور فقط لیبریا غیراروپایی است. ژرژوه‌آ از لیبریا نیز هم توپ طلایی اروپا را به دست آورد و هم بازیكن سال جهان شد.

طلایی‌ترین باشگاه‌ها

در جمع تیم‌هایی كه بازیكنانشان بیشترین توفیق را در كسب توپ طلایی داشته‌اند، دو تیم ایتالیایی یوونتوس و میلان درصدر جدول قرار دارند. 6 بازیكن از یوونتوس 8 بار توپ طلایی را به دست آوردند كه وضع میلان نیز دقیقا مشابه یوونتوس است. در جایگاه سوم بارسلونا و رئال مادرید قرار دارند كه تا پایان سال 2008 در هر كدام از این باشگاه‌ها 5 بازیكن جمعا 6 بار توپ طلایی را در ویترین افتخارات خود قرار دادند. در مكان بعدی بایرن‌مونیخ قرار دارد. 3 بازیكن این تیم روی هم رفته 5 بار به توپ طلایی رسیده‌اند. منچستریونایتد با 4 بار كسب توپ طلایی در جایگاه ششم قرار دارد و مكان‌های بعدی در اختیار دیناموكی‌یف، اینتر میلان و هامبورگ هر كدام با 2 توپ طلایی است، بازیكنان بلكپول، دوكلاپراگ، دینامو مسكو، بنفیكا، فرانتس واروش، آژاكس، مونشن‌گلادباخ، مارسی، دورتموند و لیورپول هر كدام یك بار برنده توپ طلایی شده‌اند.