به گزارش ایران ناز تصاویری از منزل زنده یاد حبیب محبیان که روز گذشته در رامسر چشم از جهان فروبست، را مشاهده می کنید.حبیب از خوانندگان پرطرفدار و محبوب ایرانی بود که چند سال پیش به ایران بازگشت و سرانجام در سن 63 سالگی در وطن خودش چشم از جهان فروبست.
حبیب محبیان معروف به حبیب (زادهٔ ۴ مهر ۱۳۳۱ در تهران – درگذشتهٔ ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ در روستای نیاسته، کتالم، رامسر)،[۱] خواننده، آهنگساز، نوازنده و ترانهسرای ایرانی بود. او در دههٔ ۱۳۵۰ خورشیدی با آلبوم مرد تنهای شب به شهرت رسید. جنس صدای متمایز حبیب،
استفادهاش از گیتار ۱۲سیمی و آهنگسازی متأثر از موسیقی راک غربی، او را بهعنوان هنرمندی متفاوت به موسیقی پاپ ایران معرفی کرد.حبیب در ۴ مهر ۱۳۳۱ در تهران بهدنیا آمد.[۳] در خانوادهٔ او، برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند اما تنها خود حبیب به موسیقی حرفهای روی آورد.
برادران او منوچهر، منصور و محمود، و خواهران او مریم و عفت هستند. علیرغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقهٔ وی از ابتدا به گیتار بود.دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه ۶۰ میلادی اروپا شد و این باعث علاقهٔ بیشتر وی به موسیقی گردید.
با پذیرفته شدن در آزمون صداوسیما، زیر نظر مرتضی حنانه[۴] به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد. بعدها وی توانست بهعنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود. وی بعد از ۲ سال از استخدام در رادیو و تلویزیون به خدمت سربازی رفت و در آنجا نیز خواننده باشگاه افسران بود.
همسر اول حبیب، شادی نام داشت. احمدرضا تنها فرزند حبیب از وی است که در ایران زندگی میکند. روزی شادی در خیابان پایش پیچ میخورد و به علت آنکه احمدرضا را در آغوش داشته به زمین میافتد و در بیمارستان به دلیل حساسیت به آمپول پنیسیلین در عرض چند دقیقه فوت میکند.
تقریباً همزمان با فوت همسر حبیب، مادر او نیز، بهعلت حملهٔ قلبی فوت میکند و این حوادث باعث میگردد که در اولین آلبومش یعنی «مرد تنهای شب» که در سال ۱۳۵۶ انتشار یافت بیشتر آهنگها را بهیاد ایشان بخواند.[نیازمند منبع] آهنگهای «مادر» و «خرس کوکی»
را بهیاد مادرش، «شهلای من» و «خواب سرخ بوسهها» را بهیاد همسرش و «نگاهم» را بهیاد هر دوی ایشان خواند. همسر دوم حبیب ناهید نام دارد که «محمد محبیان» ثمره ازدواج با اوست. وی از معدود خوانندگانی است که در اجرای آهنگهایشان از گیتار دوازده سیم استفاده میکند.