فضانوردی بدون لباس مخصوص چه عواقبی به همراه دارد؟

فضانوردی بدون لباس مخصوص چه عواقبی به همراه دارد؟

 

فضانوردی بدون لباس مخصوص چه عواقبی به همراه دارد؟آزمایش‌ها بر انسان و حیوانات نشان میدهد که درشرایط این چنینی، همه پس از ۱۰ ثانیه بیهوش می‌شوند و برخی نیز کنترل مثانه و روده‌ی خود را از دست می‌دهند. علاوه بر آن، باعث باد کردن عضلات در منقبض کردن پمپاژ خون به قلب و مغز می‌شود.

 

فضانوردان باید لباس مخصوص سفید رنگ و ضخیمی به تن کنند؛ همان گونه که در فیلم‌های هالیوودی دیده ایم، افرادی که این لباس را نپوشند، در معرض خطر‌های هولناکی قرار می‌گیرند.

 

فضانوردی بدون لباس مخصوص چه عواقبی به همراه دارد؟

 

چه بسا بدن هایشان منفجر و اعضایشان در فضا منتشر شود و یا اینکه تا زمانی که بمیرند منجمد شوند. اما آیا واقعا این اتفاقات رخ می‌دهد یا اینکه تنها خیال پردازی‌های سینمایی است؟

 

اگر فضانوردان بدون لباس مخصوص در فضا حرکت کنند خلأ فضایی باعث میشود بدنشان در معرض تغییرات زیادی قرار گیرد؛ که البته با آنچه در فیلمهاس هالیوودی می‌بینیم کمی فاصله دارد.

 

در فیلم‌های سینمایی شاهد این هستیم که هرکسی بدون لباس مخصوص در فضا قرار گیرد، در عرض چندثانیه خواهد مرد، ولی در حقیقت این اتفاق چندین دقیقه طول خواهد کشید.

 

همچنین اتفاقاتی که منجر به مرگ خواهد شد، بسیار پیچیده‌تر است تا جایی که مایعات در بدن شخص به جوش می‌آید، در حالی که دهان و بینی منجمد می‌شود.

 

گفتنی است، فضا مکانی خالی از هواست و مانند زمین از لایه‌های جوی تشکیل نشده است. فشار جوی درجه حرارتی که مایعات در آن می‌جوشد را تنظیم و آن‌ها را به گاز تبدیل می‌کند و اگر فشار هوا بیرون از مایعات بالا بود.

 

فضانوردی بدون لباس مخصوص چه عواقبی به همراه دارد؟

 

مانند شرایط سطح دریا از زمین که باعث می‌شود حباب‌های گازی به سختی تشکیل شوند و به بالا حرکت کنند، در نتیجه با توجه به نبود هیچ گونه فشار جوی در فضا درجه جوشش مایعات به مقدار زیادی پایین می‌آید.

 

گریس لینهاردت شیمیدان معروف گفت: اگر بخواهید خطر این اتفاق را تصور کنید کافی است به این فکر کنید که ۶۰ درصد بدن انسان از آب تشکیل شده است.

 

در نبود فشار هوا آبی که در بدن ما وجود دارد می‌جوشد و تبخیر می‌شود و این یعنی که تمام اجزای بدن که در آن‌ها آب وجود دارد از بین می‌روند.

 

اما بشنویم داستان فردی که از خلأ فضایی جان سالم به در برد. افراد زیادی با وجود تجربه حضور در خلا، جان سالم به در برده و زنده ماندند تا تجربه‌های خود را با مردم در میان بگذارند.

 

در سال ۱۹۶۶، جیم لوبلانک، مهندس هوا وفضا در ناسا نمونه‌های اولیه لباس فضانوردان را در یک محفظه بزرگ خلأ ارمایش می‌کرد که ناگهان لوله‌ای که هوای فشرده را به داخل لباس وارد می‌کرد جدا شد.

 

او در این باره گفت: وقتی به پشت لغزیدم حس کردم در دهانم چیزی شبیه لعاب به وجود آمده که به حباب‌هایی بر زبانم تبدیل می‌شود، این آخرین چیزی است که پیش از بیهوش شدن به خاطر دارم.

 

زمانی هم که غواصان به سرعت از عمق دریا به سطح آب حرکت می‌کنند، دچار این حالت می‌شوند، چون اختلاف فشار در دومکان عمیق و سطحی منجر به این اتفاق می‌شود.

 

در این شرایط خون در رگ‌های فضانوردان سریع‌تر از آب موجود در بافت هایشان می‌جوشد، چون گردش خون، فشار خاصی را به وجود می‌آورد.

 

آزمایش‌ها بر انسان و حیوانات نشان می دهد که درشرایط این چنینی، همه پس از ۱۰ ثانیه بیهوش می‌شوند و برخی نیز کنترل مثانه و روده‌ی خود را از دست می‌دهند.

 

علاوه بر آن، باعث باد کردن عضلات در منقبض کردن پمپاژ خون به قلب و مغز می‌شود. هیچ انسانی در این شرایط نمی‌تواند جان سالم به در ببرد و شخص در کمتر از دو دقیقه خواهد مرد.

 

در حقیقت خلأ موجود در فضا باعث می‌شود ریه‌ها از هوا خالی شوند و در عرض دو دقیقه خفگی حاصل شود. پس از هوا، رفته رفته گاز‌ها و بخار آب از بدن خارج می‌شوند.

 

اگر روزی در فضا بدون لباس مخصوص قرار گرفتید می توانید با حبس نفس ۳۰ ثانیه زمان بخرید تا شاید بتوانید به روشی خود را نجات دهید.

 

پس از مرگ، جسد در فضا به دلیل نبود اکسیژن تجزیه نمی‌شود، ولی اگر جسد نزدیک یک ستاره یا منبع حرارت باشد، می‌تواند خشک شود، حال آن که اگر از منبع حرارت دور باشد، منجمد می‌شود و میلیون‌ها سال در فضا شناور می‌ماند.