خودآموز گام به گام برای مانكن شدن

مانكنی آرزوی خیلی از آدم‌هاست. البته برای این كار باید الفبای آن را هم دانست. با این همه نكته‌ی مهم این است كه زیبارویان در لحظه‌ی مناسب، در مكان مناسب حضور داشته باشند. اگر بخت یارشان باشد، یك شبه ره صد ساله را می‌روند!

این روزها بازار مسابقه‌های تلویزیونی در اروپا و آمریكا برای یافتن "استعداد" در زمینه‌ی خوانندگی یا مدل شدن حسابی گرم است. شاید شما هم در سایت یوتیوب، ویدئوهای مختلفی را در همین زمینه دنبال كرده‌ و با چنین برنامه‌هایی آشنا باشید؛ شركت‌كنندگانی كه زیر ذره‌بین داورهایی سختگیر قرار می‌گیرند كه خود از چهره‌های شناخته شده‌ی آن حرفه به شمار می‌آیند. كسانی نظیر هایدی كلوم، سوپر مدل آلمانی كه داور مسابقه‌ی "مدل برتر آینده‌ی آلمان" است یا تایرا بنكس، یكی دیگر از مانكن‌های شناخته شده‌ی سیاه‌پوست كه مسابقه‌‌ای مشابه را در آمریكا برگزار می‌كند. 
البته دختران نوجوان و زیبارویی كه سودای راه رفتن روی سكوی سالن‌های مد را در سر دارند و خودشان را مدل‌های برتر آینده می‌بینند، باید برای قرار گرفتن در مقابل این داوران شخصیتی قوی داشته باشند تا در لحظه‌ی سخت انتقاد، آن‌هم پیش چشم میلیون‌ها بیننده‌ی تلویزیونی، دست‌كم اندكی قادر به كنترل اشك چشمانشان باشند. هرچند شیرینی نتیجه در نهایت تلخی تمام سختی‌ها را جبران می‌كند و به این ترتیب جواز ورود به دنیای پرزرق و برق مد در دستان شخص برنده قرار می‌گیرد. 
 

ابزار اولیه: شناسنامه و متر

 
با اینكه طبق روال چنین مسابقه‌هایی، دختر نوجوان ناشناخته‌ی دیروزی به سرعت و یك شبه قراردادی را با یكی از شركت‌های به نام امضا می‌كند و تصویرش بر تابلوهای تبلیغاتی می‌نشیند، اما با این همه دنیای مد الفبایی هم دارد كه بدون در نظر گرفتن آن شانس موفقیت بسیار پایین خواهد بود.  

 

 

 برای مثال، در آن زمانی كه زیبایی‌تان نه تنها به خودتان، بلكه به دیگران هم ثابت شد و ناگهان این فكر به ذهنتان خطور كرد كه شاید شما هم یك مدل بالقوه هستید كه برای بالفعل شدن تنها بایستی كشف شوید، به دو نكته توجه كنید. نكته‌ی اول، شناسنامه‌ی شماست. به عبارتی، یك نگاه كوتاه به صفحه‌ی اول آن كافی است تا یا آهی از سر آسودگی بكشید یا اینكه بفهمید دیر جنبیده‌اید، زیرا در دنیای مد برای شروع باید زیر ۲۰ سال سن داشته باشید!

نكته‌ی مهم دیگر، داشتن متر برای اندازه‌گیری است. قد یك مدل بدون هیچ قید و شرطی باید میان یك متر و ۷۵ تا یك متر و ۸۱ سانتی‌متر باشد. این امر یكی از بایدهایی است كه محال است بتوان بر سر آن چانه زد. به این معنا كه اگر حتی شما سوفیا لورن یك متر و ۶۵ سانتی‌متری هم باشید، بهتر است كه روی هنر سینما متمركز شوید و زیاد به سوپر مدل شدن دل خوش نكنید. 

فیگور لازم نیست!

 برای همه واضح است كه ژن‌ها نقش بسیار مهمی در مدل شدن بازی می‌كنند. به این معنا كه استاندارد امروزی این است كه مدل‌ها باید به اصطلاح تركه‌ای باشند و در اصل استخوان‌بندی ‌بدنشان به صورت طبیعی این‌گونه باشد و گرنه به گفته‌ی لوییزا مینك‌ویتس، رییس یكی از آژانس‌های مدل‌یابی، فایده‌ای ندارد كه كسی برای لاغر ماندن به خودش گرسنگی بدهد، در عوض به طور طبیعی پاها یا دست‌های پهن و گوشتالودی داشته باشد. 

 

 

 

 اگر از تمام آزمون‌های بالا سربلند بیرون آمدید، باید به شما تبریك گفت، چون حالا می‌توانید كمی با خیال راحت وارد مرحله‌ی بعدی بشوید، یعنی یافتن یك آژانس مناسب مدل‌یابی. در حقیقت این امر هم، همانند یافتن یك موسسه‌ی آموزشی برای آماده‌سازی در كنكور، مهم است. در اینجا هم اصل همان است، یعنی آژانس‌هایی كه در ابتدا مبلغ زیادی را برای عكاسی یا برگزاری كلاس‌های آموزشی طلب می‌كنند، شدیدا مشكوك می‌زنند! 

 به گفته‌ی مینك‌ویتس، اگر آژانسی واقعا نسبت به مدل جوان و تازه كشف‌شده‌اش متقاعد شده باشد، همان ابتدا خرج تمام كلاس‌ها و حتی جای اقامت او را می‌پردازد. البته زیاد خوشحالی نكنید، چون به محض اینكه اولین قرارداد نصیبتان شد، مستقیما تمام این مبالغ از شما باز پس گرفته می‌شوند. 

اما طبیعتا برای اینكه صاحبان چنین آژانس‌هایی توانایی این را داشته باشند كه شما را به عنوان یك مانكن كشف كنند، باید اول از همه برایشان عكس خودتان را بفرستید، البته بدون بهره‌گرفتن از فتوشاپ یا روتوش كه قطعا كمكی نخواهند كرد. 

در اصل تنها عكس‌هایی برای آژانس‌های مد قابل قبول هستند كه بدون آرایش و كاملا طبیعی باشند، مثلا عكس‌هایی كه در تعطیلات انداخته‌اید. خلاصه‌ی كلام اینكه نه فیگور بگیرید و نه به دنبال یك عكاس حرفه‌ای برای ثبت پرتره‌‌تان باشید. نیازی به این كارها نیست، فقط خودتان باشید. 

 

هنری به نام واقع‌بینی 

 

اگر بخت با شما یار باشد كه پس از مدتی دعوتنامه‌ای دریافت می‌كنید برای مصاحبه‌ی حضوری. در اینجاست كه كمی با پشت‌صحنه‌ی دنیای مد آشنا می‌شوید و این امر برایتان مسلم می‌شود كه مانكن‌ها هم زندگی سختی دارند، دست‌كم در اوایل كارشان. برعكس مسابقه‌های تلویزیونی، بسیار كم احتمال دارد كه مانكنی در همان اول كار تبدیل به چهره‌ی تبلیغاتی برای مارك تجاری معروفی شود. اما نكته‌ی مهمتر این است كه بدانید برای آژانس‌های مد ادامه‌ی تحصیل مانكن‌ها مهم است، نه اینكه مثلا یك خانم دكتر مدل درآمد بالاتری نسبت به یك خانم مهندس مدل داشته باشد و آن كسی كه دانشگاه رفته پایه‌ی حقوق بالاتری دارد، نه.  

تنها دلیل این است كه سنتان به ۳۰ سال كه برسد، باید خوش و خرم از این حرفه خداحافظی كنید، پس اینجاست كه همان مدرك و تحصیل ممكن است به دردتان بخورد. البته در این میان حساب استثناها جداست، یعنی كسانی مثل كلودیا شیفر یا نائومی كمپل هستند كه با اینكه برای این حرفه پا به سن گذاشته محسوب می‌شوند، اما همچنان روی سكوهای مد قدم بردارند. اما خب كمی واقع‌بینی، ضرر ندارد! 

 

میان‌بر

 در این حرفه تنها داشتن چهره‌ی زیبا مهم نیست، بلكه شخصیت شما هم به همان اندازه اهمیت دارد. هیچ‌كس از یك مدل توقع ندارد دو ساعت درباره‌ی فلسفه‌ی كانت یا نظریه‌ی نسبیت اینشتین حرف بزند، اما داشتن شخصیت روانی سالم یكی از بایدهاست. اگر اعصاب تحمل استرس، مسافرت‌های فراوان، نشستن هر روزه زیر دست آرایشگرها و آرایش‌های عجیب و غریب را ندارید، خودتان را برای مدل شدن  به دردسر نیندازید.  

 

با این حال، اگر بعد از رد كردن هر مرحله، آن‌هم با سربلندی، مدل شدید كه هیچ، اما اگر حوصله‌ی این سختی‌های ابتدایی را ندارید، برای دور زدن تمام آن‌ها راه دیگری هم پیدا می‌شود. تونی گارن، یك مدل ۱۸ ساله‌ی آلمانی است كه از سوی كمپانی معروف "كلوین كلاین" و همچنین مرسدس بنز به عنوان چهره‌ی تبلیغاتی انتخاب شد و تا كنون نیز بر روی سكوهای سالن‌های مد زیادی راه رفته است. این مدل جوان یك شبه راه صد ساله را  پیمود‌، آن هم ناگهانی و به‌دور از انتظار. در زمان برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان، تونی كه در آن زمان پانزده سال داشت، به همراه دوستانش در یك جشن خیابانی شركت كرده بود كه توسط نماینده‌ی یكی از آژانس‌های مد در خیابان كشف شد! 

همین داستان مشابه برای لیلی كول، مدل ۲۱ ساله‌ی سرشناس انگلیسی هم روی داده است. هنگامی كه او به همراه چند تن از دوستانش در یكی از محله‌های لندن به دنبال یافتن رستوران بوده، توسط بنجامین هارت، هنرپیشه‌ای كه در زمینه‌ی مد نیز فعالیت دارد، یافته شد! لیلی در آن زمان تنها چهارده سال داشت. باید گفت كه نمونه‌هایی از این دست كم نیستند. پس با كمی ذكاوت، به هر بهانه‌ای كه شده تعدادی از دوستانتان را جمع كنید و به قصد كشف شدن از قدم زدن در خیابان‌ها لذت ببرید! 


پایگاه فرهنگی تفریحی ایران ناز